I'm Courting Mr. Cold

CHAPTER LVII - Date Under The Moon

"or worse for how many weeks." pagtatapos pa niya at pagkatapos ay tuluyan na siyang umalis.

**End of Flashback** 

Ang buong akala ko talaga ay isang araw lang siyang mamamalagi rito. Ganun naman talaga kasi siya parati eh. Di ba nga ang sabi ko'y bihira ko lamang siyang nakakasama. Siguro mga isa o dalawang beses sa isang taon ko lamang siya nakikita't nakakasama.  Masyado  kasi siyang abala sa pamamahala ng mga negosyo namin at saka madalas nasa ibang bansa dahil sa negosyo.

Pero nang dahil nga sa nagkaproblema yung branch ng business niya rito sa Pilipinas ay kailangan niyang mamalagi rito ng ilang araw. Wala pa ring kasiguraduhan kung kailan siya babalik ng Korea. Kaya ayun, hindi muna ako nagpapahatid kay Jin Ren ko. Ayaw ko kasing makita siya ni daddy. Eh kasi naman, hindi alam ni daddy na may boyfriend na ako. Baka mamaya niyan ay tutol siya sa ideyang pagbo-boyfriend ko, baka paghiwalayin pa niya kami nina Jin Ren ko. At isa pa, kung talaga ngang ayaw niyang nagbo-boyfriend ako eh paniguradong magagalit yun sa akin. At ayaw na ayaw ko ang nagagalit siya sa akin. Minsan na nga lang kaming magkita tapos puro sakit ng ulo pa ang ibibigay ko sa kanya. Ni hindi na nga ako nakakatulong sa kanya sa pagha-handle ng mga negosyo namin at ang dami-dami na nga niyang problema nang dahil sa negosyo tapos dadagdag pa ako? Kaya ayun! Todo tago naman ako tungkol sa relasyon namin.

Waaaah!!! Sorry talaga Jin Ren ko! =(

"Yuri, pakitulungan naman ako rito oh."sabi sa akin ni Reina, vice-president namin. 

"Ahh, sige!"sagot ko naman at saka siya tinulungan sa pagbubuhat nung mga kagamitan na siyang gagamitin namin para sa pag-decorate ng aming room. Yung classroom kasi namin, yung magiging booth namin para sa school fest.

----------------------

"Tinulugan mo na naman yata ako. Sige na nga, good night na! Sleep tight! I love you Jin Ren ko. <3" text ko sa kanya. At pagkatapos ay nilapag ko na yung cellphone ko sa may side table ng kama ko. Kunwari sa text sweet pa rin ako, pero sa totoo lang medyo naiinis ako sa kanya dahil tinulugan na naman niya ako.

Hmp! Nakakainis siya, parati na lang niya akong tinutulugan sa tuwing texting kami. 

Walang gana akong sumalampang sa kama ko. 

Hay, asar talaga oh! Di ko na masyadong nakakasama si Jin Ren ko. Namimiss ko na tuloy siya. Simula nung nag-lunch kaming dalawa sa may likuran ng school building, hindi ko na ulit siya nasolo ng ganoong katagal. Tapos ngayon naman, nagtetext na nga lang kami tinulugan pa niya ako. Hmp! Hindi ba niya ako nami-miss?

*Tok!*

Napatalon ako sa kama nang may kung anong bagay ang tumama sa bintana ng kwarto ko. Ano kaya yun? Mula sa pagkakahiga ay tumayo na ako para sana tignan kung ano iyon, bagamat nagulat na lamang ako ng may bigla na namang nambato ng kung ano sa bintana ko.

*Tok!

At sinong lasinggero naman kaya ang nantritrip na ipagbababato etong bintana ko ngayong dis oras ng gabi?