Chapter 8

128 21 0
                                    

<<Ναι;....Τι;....Περιμενε, ερχομαι. Ειμαι Wisconsin τωρα αρα θα ειμαι εκει σε μιαμιση ωρα περιπου...Ηρεμησε, ερχομαι!>> η συζητηση δεν βγαζει νοημα. Το μονο σιγουρο ειναι οτι κατι σοβαρο συνεβη. Ολοι κοιταμε τη Rebekah γεματοι περιέργεια και ανησυχια.
<<Nina, χιλια συγνωμη. Πρεπει να φυγω. Ο Stefan...ειχε ενα ατυχημα με το αυτοκίνητο και η μαμα μου εχει φρικαρει. Πρεπει να φυγω>> λεει και σηκωνεται βιαστηκα.
<< Θες να ερθω;>> νοιαζομαι για τον αδερφο της κολλητης μου. Τον νοιωθω σαν να ειναι και δικος μου. Αλλα γιατι στο καλο οδηγουσε; Ειναι μονο δεκαξι!
<<Οχι, οχι. Θες να σε παω σπιτι πριν φυγω;>>
<<Οχι, μην το σκεφτεσαι. Θα γυρισω μονη μου. Μην ανησυχείς για αυτο>>
<< Θα την παω εγω>> λεει ο Tay.
<<Ενταξει. Πρεπει να φυγω>> ξαναλεει η Rebekah.
<<Παρε με οταν μαθεις τι εγινε!>> της φωναζω καθως απομακρυνεται.
<<Ενταξει!>>

<<Ελπιζω να μην ειναι πολυ σοβαρο>> λεει η Candice.
<< Ποιος ειναι ο Stefan; Αδερφος;>>
<<Ναι, αλλα δεν θα επρεπε να οδηγαει ειναι μονο δεκαεξι>> λεω καπως εκνευρισμενη. Η αληθεια ειναι πως ειμαι αρκετα θυμωμένη. Ο Stefan παντα κανει βλακείες που θετουν τη ζωη του σε κινδυνο χωρις να σκεφτεται το ποσο ανησυχουμε εμεις για αυτον.
<<Ελα ηρεμησε. Ειμαι σιγουρος οτι ολα ειναι καλα>> ο Tayler με παρηγορει πιανοντας το χερι μου. Καταλαβαινει τι κανει και το τραβαει. Μην το τραβας...

Η ωρα περνάει συζητωντας για διαφορα θεματα μεχρι που δεν εχουμε τι αλλο να πουμε.
<<Τι λετε να παιξουμε θάρρος ή αληθεια;>> προτεινει η Candice.
<<Σοβαρα τωρα;>> αναστεναζει ο Tayler και εγω γελαω.
<<Ας παιξουμε>> λεω και με κοιταζει λες και τον σκοτωνω.
<<Bonnie, θάρρος ή αληθεια;>> λεει η Candice.
<<Θάρρος>>
<<Εχεις το θαρρος να κανεις μια πιπιλια στον Matt;>>
<<Που ακριβως;>> λεει ο Matt με σαρκασμο δειχνοντας τον γεματο πιπιλιες λαιμο του. Καταληγει με μια ακομα και το παιχνίδι συνεχιζεται μεχρι που ερχεται η σειρα του Tayler. Ξερω ακριβως τι θα τον βαλουν να κανει...
<< Tayler, θαρρος ή αληθεια;>> λεει ο Paul
<<Θαρρος>> τα θελει και σενα ο κωλος σου...
<<Εχεις το θαρρος να φιλήσεις την Nina;>> λεει και το στομάχι μου σφιγγεται. Το ξερα!
<< Εισαι ενταξει με αυτο;>> με ρωταει ο Tay.
<<Ναι, ειναι ενταξει>> απανταω πριν προλαβω να το σκεφτω.
Τα χειλη μας συναντιουνται και χανω το κοσμο γυρω μου. Το μονο που μπορω να σκεφτω ειναι αυτος και η γλωσσα του που διεκδικει με παθος τη δικη μου. Τα χερια του βρισκονται στη μεση μου και τα δικα μου γυρω απο τον λαιμο του πριν καν το καταλαβω. Το σωμα μου λειτουργει χωρις την έγκριση του εγκεφάλου.
<<Δε πηγαινετε σε κανα ξενοδοχειο;>> λεει ο Matt και ολοι γελανε. Απομακρυνεται απο κοντα μου και για μια στιγμη μονο τα ματια μας συναντιουνται. Αλλα αυτη η στιγμη μου αρκει για να διακρινω μια λαμψη στο βλεμμα του. Μια λαμψη που σιγουρα υπαρχει και στα δικα μου ματια. Αυτο ηταν. Να παει στο διαολο ο Ian. Μολις ερωτευτηκα. Και δεν χρειαστηκε τιποτα παρα μονο το φιλι του.
Το παιχνιδι συνεχιζεται και ειναι η σειρα μου.
<<Nina, θαρρος ή αληθεια>> λεει η Candice. Δεν μαρεσει αυτο το σατανικο βλεμμα της.
<< Θαρρος>> το τελευταιο που θελω ειναι να με βαλει να παραδεχτω τι αισθανομαι. Καλυτερα θαρρος. Μετα απο αυτο το φιλι δεν υπαρχει τιποτα που φοβαμαι να κανω.
<< Εχεις το θαρρος να κολυμπησεις στη θαλασσα;>> παρακαλω;!
<< Μα δεν φοραω μαγιο>> μην πεις αυτο που νομιζω...μην πεις αυτο που νομίζω!!
<<Εσωρουχα>> ΓΑΜΩΤΟ!! Κατευθειαν σκεφτομαι τη Rebekah και το μαυρο δαντελωτο σουτιεν...αυτες οι δυο σιγουρα συνωμότησαν εναντιον μου!
<<Καλα...>> ενδιδω. Λες και ειχα επιλογη.
Βγάζω το τζιν και τη μπλουζα μου και μενω με το μαυρο δαντελωτό σουτιεν και το ασορτι μαυρο σλιπακι. Νιωθω τα ματια ολων πανω μου και επιβεβαιωνομαι οταν η Bonnie σκουνταει τον Matt. Προχωρω προς το νερο και προς εκπληξη μου ειναι ζεστο. Κρυο...αλλα πιο ζεστο απο οτι περιμενα. Βουταω γρηγορα και βγαινω. Εχω παγωσει.
<<Κρυωνεις;>> με ρωταει ο Tayler με το που καθομαι διπλα του. Μισογυμνη. Διπλα του.
<<Ναι, πολυ...>> λεω και αμεσως βγαζει τη ζακετα του και μου τη δινει.
<<Ευχαριστω>>
Αφου φορεσω τα ρουχα μου και απο πανω τη ζακέτα του καθομαι παλι διπλα του. Τα βρεγμενα εσωρουχα δεν βοηθανε καθολου.
<<Τρέμεις. Θες να σε παω σπιτι;>> μου λεει.
<<Οχι δεν θελω να φυγεις νωρις εξαιτιας μου>>
<<Δεν χανω και τιποτα>> λεει δειχνοντας τους υπολοιπους που κυριολεκτικά φασωνονται στην αμμο.
<<Ενταξει τοτε>> λεω και προχωραμε μαζι προς το αμαξι του.

Soooo
Γειααα σαςς μου πηρε οκτω κεφαλαια για να συστηθω.. Ναι..
Με λενε Αντιγόνη. Είμαι 16.
Οι χαρακτηρες ειναι απο τη σειρα The Vampire Diaries και The Originals.
Απο οτι καταλαβατε ειμαι φαν.

Λοιποοον περιμενω σχολια. Θα ηθελα πολυ να ακουσω τη γνωμη σας και ισως καποια συμβουλή επειδη ειναι η πρωτη μου ιστορια και αν σας αρεσε πατηστε και το μικρο γλυκουλινι αστερακι κατω αριστερααα...⭐⭐⭐

Byeeee❤

Doubt | ✔ Où les histoires vivent. Découvrez maintenant