Silver Lining // Zayn Malik

19

            Najpierw dowiaduję się, że tata Noel ma raka trzustki. Potem Jasmine informuje mnie, że możliwe są jeszcze przerzuty do innych narządów i że nowotwór został zdiagnozowany zbyt późno, by możliwe było leczenie.

Tata Noel umiera.

Ta informacja spada na mnie jak grom z jasnego nieba. Żołądek ściska mi się w maleńki supełek i nie wiem, co powiedzieć, jestem jak zahipnotyzowany. Wgapiam się tylko w podłogę, w swoje oxfordy, w ich rozwiązane sznurówki, i nie mogę dobrać odpowiednich słów.

Noel wraca minutę później i jakby nie wyczuła napięcia, panującego w salonie, mówi:

– Przepraszam, że tak długo mnie nie było, ale zadzwoniła do mnie Chanel. Jej piesek został wyleczony z jakiejś poważnej choroby i można odebrać go z kwarantanny. Czy to nie wspaniałe?

Przyzwyczajony do blasku, jaki przynosi ze sobą króliczek, kiedy wchodzi do jakiegoś pomieszczenia, zaczynam się bać, że widzę ją w takim dobrym humorze po raz ostatni. Ogarnia mnie niemoc i współczucie. No i jeszcze ten pies Chanel, jak na ironię, wyleczony z ciężkiej choroby...

Widzę, jak na tę informację pan Danny zaciska szczękę, a jego twarz wygląda, jakby miał ochotę się rozpłakać. Przełykam głośno ślinę.

– Coś się stało? – pyta Noel, kiedy nikt nie odpowiada na to, co wcześniej powiedziała. – Czemu jesteście takimi smutasami?

– Zostawmy ich samych – proponuje mi Jasmine, więc natychmiast wstaję i wychodzę z nią do kuchni. Idąc, posyłam Noel przepraszające spojrzenie, czego zaczynam żałować, bo pewnie tylko wystraszyłem ją jeszcze bardziej.

Jasmine zamyka drzwi od kuchni, zrobione z matowego szkła. Nie zwracam nawet uwagi na piękno pomieszczenia – po prostu opieram się o marmurowy blat i wzrokiem skanuję błyszczącą podłogę.

– Kiedy to się stało? – pytam cicho, nie utrzymując kontaktu wzrokowego z kobietą. Jasmine od razu wie, o co pytam.

– Cztery miesiące temu.

– I nie mógł powiedzieć jej od razu? – sykam. Czuję się okropnie, ponieważ o chorobie ojca Noel dowiedziałem się przed nią, jakby miało to jakiekolwiek znaczenie. Chwilę potem przepraszam za swoją nieuprzejmość i staram się jak najlepiej trzymać wszystkie emocje na wodzy.

– Nie mógł się za to zabrać. Nie tak łatwo jest powiedzieć swojemu dziecku, że umrze się prawdopodobnie w przyszłym miesiącu.

– W przyszłym miesiącu?! – wybucham. Gryzę się gwałtownie w język i wbijam paznokcie w fakturę skóry na dłoni. Spokojnie, Zayn, powtarzam sobie w myślach.

Oczy Jasmine są wypełnione łzami.

– Zrozum, że jemu jest ciężko. Nie chciał, żeby ona widziała to wszystko.

– Co „wszystko"?

– Badania, to, jaki jest słaby, jak z dnia na dzień chudnie. Musiał zmienić dietę... Całe życie mu się zawaliło... A on chciał ją przed tym wszystkim uchronić. To już nie jest ten sam człowiek, co kiedyś.

Potrzebuję kilku minut, żeby dotarły do mnie słowa Jasmine – żebym w końcu je zrozumiał. Czyli tata Noel nie chciał po prostu, by jego córka niepotrzebnie się nim przejmowała. Chciał tylko, żeby nie przestała być szczęśliwa. Żeby nie przestała myśleć pozytywnie.