call me the joker ✱ [joker+harleyquinn]

vii ► her past

O günkü seansta pek normal olmayan bir şey yaşanmıştı. Bu sefer Joker doktor olmuştu. Bu seansta Harleen anlatmış, Joker dinlemişti. Hatta Joker gerçek bir doktor gibi davranarak Harleen'i şaşırtmıştı da. Hatta başka birçok şeyde de şaşırtmıştı. Mesela bazı psikolojik terimleri bilip, Harleen'in yaşadıkları olayları yorumlası gibi.

Harleen yattığı döşekte biraz daha kıpırdadı. Neyseki bugün pantolon giymişti.

"Pekala Harleen," Adam o gün doktor rolünde olduğu için Harleen'e adıyla hitap etmişti. Harleen'de buna sorun çıkartmadı. "Bana geçmişinden bahset."

"Çok sorumsuz bir ailem vardı Bay J, ilgisiz bir anne, eve gelip gittiği belli olmayan bir baba ve tembel bir abi. Annemle babam sık sık kavga ederlerdi. Ama..." Burada durdu. İster istemez üzülüyordu. "Ama babam öldükten sonra işler daha da kötüye gitmeye başladı. Abim evi terketti ve annem ise daha da içine kapanıklaştı. Ben ise kendimi oradan kurtarmak için kendimi psikolojiye verdim ve... Böyle işte."

"Hımm, anlıyorum Harleen. Bir çeşit küçüklük travması geçirmişsin ve bu seni bu alana yöneltmiş. Sana yararları dokunmuş mu? Evet. Sonuçta sen doktor olmasaydın, hiç tanışamazdık."

Harleen olduğu yerde kıpraşmayı kesti. Az önce Joker ne demişti? 'Eğer sen doktor olmasaydın hiç tanışamazdık' demişti. Harleen, midesinde bir şeylerin hareket ettiğini hissetmişti ve bu hisse nedensizce bayılmıştı. Harika bir şeydi, yine istiyordu.

Gülümsedi ve Joker'ı yanıtladı.

"Evet Bay J, haklısınız."

Adam dişlerini göstererek güldü. Metal dişleri çok güzel bir şekilde parlıyordu. Harleen adamın gülümsemesinin içinde eriyebileceğini düşünüyordu. Kendine karşı koyamıyordu ve bu her ne kadar Harleen'i sinir etsede hoşuna gidiyordu.

"Madem konu açıldı, Doktor Quinzel," Şeytani bir şekilde sırıttı adam. "Sizi görmek için daha fazla seans istiyorum Doktor Quinzel."

Harleen işte o anda kelimenin tam anlamıyla donakaldı. Yani hayatında ilk defa hissetmeye başladığı bu şeyler karşılıklı mıydı? Gerçekten ilk defa hoşlanmaya başladığı bir adam da ondan mı hoşlanmaya başlamıştı?

"Ne demek bu?"

Bilerek gardını indirmiyordu. Sonuçta kendisini ağırdan satması gerekirdi, hala aralarında hasta-doktor ilişkisi vardı.

"Seanslarımızın saatleri artamaz mı?"

Kadın üzüntüyle başını salladı. Bunların hepsini yönetim belirliyordu ve kendisi buna karışamazdı. Ayrıca birileri onun Joker'dan hoşlanmaya başladığını anlarsa başka bir hastaneye transfer bile edilebilirdi. Bunu kesinlikle istemiyordu. Ama haftanın iki günü de yetmiyordu.

"Maalesef Bay J." Ardından aklına gelen bir fikirle gülümsedi. "Aklıma bir şey geldi. Sizin için gizlice telefon getirebilirim? Bu sayede en azından konuşmuş oluruz?"

Kadın bunu birazcık hayalkırıklığıyla söylemişti. Ama Joker'ın gülümsemesi genişledi ve ağzından küçük bir kıkırtı yükseldi. Bu kadının içindeki şeytani, deli ve psikopat yarısını görebiliyordu. Sadece onun dışa vurması için biraz yardıma ihtiyacı vardı. Neyseki Joker ona yardım edecekti. Ardından Harleen'de ona. Kurtuluşunun yakın olduğunu görebiliyordu.

"Olsun Doktor Quinzel, fakat ben ımm, şey pek mesajlaşabileceğimi sanmıyorum."

Kadın bu bariz bir şeymiş gibi gülümsedi. O da aklındaydı tabiki. Bu konuda doktorların sözü geçebiliyordu. Sonuçta hasta ile konuşan ve onun zararlı olup olmadığına karar verecek kişi Harleen'di. Ayrıca Bay J tabiki de zararsızdı. Şuana kadar Harleen'i incitecek hiçbir şey yapmamıştı. Hatta ona karşı çok nazikti.

"Onu çıkınca halledeceğim."

Adam sırıtmasını bozmadı. Planı yavaş yavaş ilerleme kaydediyordu ve bu ona sadistçe bir zevk veriyordu. Aynı kıkırtı yine dudaklarının arasından kayıverdi.

"Çok teşekkürler Doktor Quinzel, her şey için. Harikasınız."

Harleen az önce yattığı döşekte doğruldu ve utancından kıpkırmızı kesilerek önüne düşen saç tutamını kulağının arkasına tıkıştırdı. Joker ise Harleen'i izliyordu. Her zamanki gibi. Aslında o da bu kadının içindeki saklı şeytani kişilikten hoşlanmaya başlamıştı. Onunla ileride belki de daha ne çılgınlıklar yapacaklardı? Kaç kez birlikte soygun yapıp birilerine işkence yapacaklar ve bundan sadistçe bir zevk alarak, onlar çığlıklar atarken kahkahalarla güleceklerdi? Adam sabırsızlanıyordu!

"Bir şey değil Bay J."

Kadın gülümseyerek adama bakarken adam şeytani bir şekilde kahkaha attı ve tekrar kadına döndü. Harika bir ikili olabilirlerdi. Ama kadının bunların hiçbirinden haberi yoktu tabi. O sadece 'Belki birbirimizi seversek daha çabuk düzelir' mantığıyla düşünüyordu. Fakat gerçekten yanılıyordu.

Harleen sadece yavaş yavaş Joker'ın ağına takılıyordu. Ve oraya bir dolandı mı daha da kurtulamayacaktı.

•••

Harleen nihayet evine yorgun argın bir şekilde de olsa dönmüştü. Anında soğuk havaya karşın sıcak bir duş aldı ve kendine yine sıcak bir kahve yapıp L koltuğuna yayıldı. Çok üşüyen biri olduğu için kışın evde ne kadar polar, battaniye, kazak gibi kalın eşya varsa hepsini dolaplardan indirir ve piyasaya çıkarırdı. Bu yüzden yine koltuğun başında olan bir battaniye ile bacaklarını örttü.

Televizyonda kanalları gezerken bir yandan da kahvesini yudumluyordu. Evet, gerçekten kahveye bir bağımlılığı olduğunu artık anlamıştı. Aynı yakında Bay J takıntısı olacağı gibi. Tek farkı, henüz bunun farkında değildi.

Aklına Bay J gelince gülümsedi. Onu mutlu etmişti. İkisini de sinir eden ve bazı şeylere engel olan deli gömleğinden kurtulmuştu. Bunun için iki saat yönetime dil dökmüştü. Her ne kadar kimse Joker'ın zararsız olduğuna inanmak istemese de Harleen'i güvenilir biri olarak gördükleri için kabul etmişlerdi. Onlar Harleen'e, Harleen'de Bay J'ine inanıyordu.

Bu sırada telefondan gelen bildirim sesiyle irkildi. Mesaj daha bu sabah kaydettiği bir numaradandı.

Bay J: Seni daha fazla görmek istiyorum Harley.