WHATT THE F*ck?! Did I heard it right? A Mage, Fire element, Ability? Are you kidding me?! Pilit niyang iwinawaksi sa kanyang isipan ang nalaman para labanan ang hiyang nararamdaman.
Ang tanong nagsasabi nga ba ito ng totoo? She remembered all those fantasy stories which her grandmother told her before bedtime. She wondered if all of that could be true..
" Pttt...ahahahahahahah!" Hindi ko napigilan na napatawa." Lakas naman ng apog mo Dairon, KAKA-FANTASY MO YAN! HAHAH--" bigla akong nakaramdam ng init sa kinatatayuan ko. What the heck is going on?! Ba't hindi ako makagalaw?
"You're pissing me off, mortal. "
Napatingin ako sa kanya, siya ba ang may gawa nito? "E-ehem, so to-totoo ba? Are you for real or it's a prank?" nagsisimula na akong mamawis at kabahan.
" I'm not kidding. And it's not a prank. "He smirked at me. Tas kinumpas niya ang wand niya. Muli akong nakagalaw.
"Yeah, We're real, We exist. You heard it loud and clear. " Tumayo siya at unti-unting naglakad palapit sa akin. Bawat lapit niya, siya ring atras ko.
" Ku-kung isa ka ngang mangkukulam, then prove it to me."
" Mage! " he hissed
" Fine, If you're claiming to be a mage then prove it to me. Prove it to me that everything you're saying is true! " ulit kong sambit.
Hearing those words, Dairon just smirked at her." My pleasure! "
With one snapped of his wand napalibutan na ako ng apoy. Hindi na ako makaatras, wala na akong aatrasan. Sobrang init, parang pinapaso ako at napuno ng pawis ang buong katawan ko. Maluha-luha na ako sa takot, mamamatay na naman ba ako?! I'm so stupid, hinamon ko siya, para ko naring hinukay ang libingan ko...
Napatingin ako sa lalaking may gawa nito. Nagawa niyang daanan ang pagitan na apoy ng hindi man lang siya nasasaktan o nasusunog. Nakalapit na siya sa akin. Mas lumapit siya sa akin kaya napalunok ako. Halos ilang metro nalang ang layo namin.
" Nasaan na ang tapang mo, mortal? "nanghahamon niyang saad.
" Dispel !" Pagkabigkas niya nang salitang 'yan nawala agad ang nakapalibot na apoy.Saka lang ako nakahinga ng maluwag at pinunasan ko ang pawis sa mukha ko.
Hindi pa man siya nakababawi ng magsalita ulit ang lalaki na ikinalaki ng mata niya.
" Dairon Gallagher Arsenal. Geez...that name. Why does his name have to be so hot, just like him.." Sabi ng lalaki at nanunuksong tumingin sa kanya.
Parang mas lalong tinakasan ng lakas si Iseiah. At ang lahat ng dugo niya ay napunta sa kanyang mukha nang narinig niya ang sinabi ni Dairon. Uminit ang kanyang mukha na wari'y naging kamatis sa kapulahan.
He just keeps staring at her, making her nervous and embarrased even more. Hindi siya makatingin kay Dairon dahil sa hiyang nararamdaman, nabasa nga nito ang isip niya simula pa nung una.
Parang gusto niyang lumubog sa kanyang kinatatayuan.
My god! This is beyond awkward! This is embarrasing ! Sh*t ! Sh*t!
Tumikhim siya. " Ahm, Fine ! Stop it ! I believe you, you win!" Nakataas ang dalawa niyang kamay na parang sumusuko saka naiinis na tinalikuran niya si Dairon at pilit na ikinukubli ang kahihiyang nararamdaman.
A playful smile rounded the corners of his mouth. " I know, what you're up to. But don't you mess up with me, mortal." he warned. "Alam ko ang balak mo, "
Tumikhim siya, "Kung ga-ganoon, P-puwede bang dito muna ako?" hiling niya.
" Puwede," pagpayag nito."But I'm out of here. I don't wanna have anything to do with you,"
Para siyang nasupalpal. Kumukuha palang siya ng tyempo para muling humingi ng tulong dito.But he had already made it clear that he won't lay a finger on her.
أنت تقرأ
MAGETALLIA: The Runaway Mortal
الخيال (فانتازيا)She had a happy and loving family but that ephemeral warmth is shattered one day when she found out her family slaughtered and she's the lone survivor of her family. At the young age her lives hardened by tradegy so she work hard and suffer in pain...
