Journey Of Pain And Agony(DON'T READ)

Chapter Two

Chapter Two: Meet the Playboy

Mile's Point of View

As I got off my car, I could visibly hear the irritating noise that crowd makes. Mostly girls.

Tss. I'm used to it. This is just like eating and eating pizza all over again.

"Goodmorning, papa Miles! I love you!"  Hindi naman ako tatay niya para tawaging Papa!

"Omaygad! Why so gwapo?! I'm gonna die!" Edi mamatay ka. Walang pumipigil sayo, miss.

"Miles Santiago, babe! Pakiss!" naagaw ng pansin ko ang babaeng sumigaw nu'n. Ehem, kailangan ko 'yata ng energy para simulan ang boring na araw ko sa skwelahang 'to.

Kaya naman napalingon sa babaeng nandoon na nakikipagsiksikan upang masilayan lang ang kagwapuhan ko. Maganda, check. Sexy, check na check. Nagbaling ako ng direksyon at tinahak ang daan papunta sa babaeng iyon.

"Omaygad! Lalapit siya sa'kin!" napalingon ako sa sumigaw. Ang kapal na nga ng buhok mo ate, makapal pa pati iyang mukha mo.

"Kapal mo. Saakin nga siya nakatingin o!" isa din itong makapal, binuhusan na yata ng harina ang mukha niyang hindi naman pantay ang kutis sa leeg. At parang lucky me ang buhok sa sobrang kulot.

"Excuse me, duh! Mas maganda ako sayo para pagtuunan niya ng pansin!" sabat ng may makapal na buhok.

"So meaning pangit ako, ha?!  Sabunutan ko 'yang buhok mong makapal a!" para namang hindi din makapal ang buhok nito.

"Sayo nang galing na pangit ka a. Tyaka mas buhaghag pa nga iyang buhok mo kaysa sa akin!" at nagsimula na silang magsabunutan.

May mga tao talagang sadyang nonsense ang dahilan kung bakit napapaaway.

Nakalapit naman ako sa sexy'ng babae ng buhay. Wala ng paligoy ligoy pa at agad ko siyang hinalikan sa labi.

Ng magsawa ako. Hiniwalay ko na ang labi ko sa kanya.

Kumindat muna ako sa kaya na mukhang nabato na bago tumalikod at naglakad papalayo.

Lakas talaga ng kamandag ko.  Nagpatuloy ako sa paglalakad kahit na may taong sadyang papansin.

"Bakit siya lang?!"

"Ako din, papa Miles! Kiss me!"

Nilampasan ko lang sila at nagiwan ng isang kindat bago tinungo ang malawak na hallway patungo sa aking destinasiyon.

Habang naglalakad ako sa nakita ko si ang babaeng nakasagutan ko kahapon, huh. Kumukulo padin ang dugo ko sa kanya.

Uunahan ko na sana siya sa paglalakad nang may mapansin akong mali. Sa mismong paglalakad niya, mukha siyang sakang. Hindi ayos ang lakad niya. HAHAHAHA.

At dahil mabait na bata ako, inunahan ko nga siya sa paglalakad at pasimple kong iniharang ang isang paa ko sa dinaraanan niya. Mukha namang hindi niya napansin ang presensiya ko kaya cool lang siyang naglalakad.