Soul 51: Nostalgic Scent

Magsimula sa umpisa
                                    


Natigilan na lang ako nang unti-unti akong palibutan ng itim na usok. Sobrang natatakot ako. Tinangka kong tumakbo pero mabilis ang itim na usok na ito. Mercilessly, the smoke binds my whole body. Pilit ako nitong hinihila palabas sa katawan ni Zirrius. Sa tuwing manlalaban ako, mas lalong humihigpit ang paggapos sa kaluluwa ko.


Napasigaw ako nang malakas dahil sa sakit na nararamdaman ko. Maging si Zirrius ay halos magwala na sa sakit. Tila gusto na niyang iumpog ang ulo niya sa mesa. Walang epekto kay Severus ang mahika ni Roan hangga't hindi niya sinasaktan o hinahawakan ang katawan ko. And since, Zirrius was the only one suffering, the magic was useless.


Halos hindi na makahinga si Zirrius. He was clasping his chest for air. Unti-unti na rin akong hinihila palabas sa katawan niya. I couldn't do anything. I was powerless on this state. I was hopeless.


Hindi ko na alam ang nangyari nang makalabas ang kaluluwa ko sa katawan niya. Everything went black. Wala akong makitang kahit ano. Wala akong maramdaman kundi ang itim na mahikang bumabalot sa kaluluwa ko. Gusto kong mapaiyak. Hindi ko na marinig si Zirrius. Hindi ko na siya makita. Hindi ko na siya maramdaman.


Gusto kong bumalik sa katawan niya. Gusto kong malaman kung ano'ng nangyayari sa kanya. Kung ano ang ginagawa sa kanya ni Severus. I wanted to break free from this magic. This darkness was devouring me and I didn't know where it would take me.


This was the worst feeling ever. I couldn't see anything. I couldn't hear any sounds, even whispers. I couldn't feel even the slightest feeling that might have been left. All I knew was that it was so cold and lonely here. Ni Hindi ko rin alam kung ilang minuto o oras na ang lumipas. I hoped this was not take years. Do we really deserved all of these? This was just so cruel.


But sometimes, chaos leads us to the place where we really belong.


~~~


I gasped for air. I was back on something familiar. The sweet scent of this body, like mixed lavender and chamomile, was so nostalgic. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko. I realized that I was inside the sacred temple.


My gold eyes wandered inside the room. Pilit kong inaalala lahat ng mga nangyari. I saw someone near my bed. Two elves. Hinihingal ang isang lalano sa hinihigaan ko. Halos paos na ang tinig niya dahil sa matinding paghihirap na naranasan.


Hindi ko maigalaw ang ilang bahagi ng katawan ko. My body felt numb. Pakiramdam ko ilang taon akong nahimbing sa pagkakatulog. I couldn't even move a finger and I felt somehow frustrated. Tila may mga bagay akong nakalimutan.


Natigilan ang lalaking duguan nang magtama ang mga mata namin. Kahit ako ay napasinghap. Zirrius! All the memories rushed inside my brain. All the things he did to take me back here was brought to a sudden realization. It was a blur at first, but it started to clear. Parang gusto kong maiyak matapos kong maalala ang lahat.


I tried to move but I couldn't. I tried to concentrate all my energies on my body but it was no used. Nawala na ang mahika na pumapalibot sa 'kin kanina. Zirrius tried to reach for my hand but he was tossed aside by Severus. He groaned in severe pain. It was almost breaking my heart.

SoulboundTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon