FOR THE LOVE OF ANNIE ...(ONHOLD muna)

Chapter 7 (doraemon voice) ANG MAHIWAGANG HARDINERO!!!

(YUNG UNA KONG INUPLOAD NA CHAPTER 7 KAGABI AY MAY MALI, SO KUNG HINDI NAG RE-UPDATE ANG LIBRARY NIYO HAHAHA SORRY NAMAN, SANA LANG HINDI NIYO NAPANSIN YUNG GLITCH, PASENSYA NA TAO LANG  HAHAHA.. AYUN LANG)

Berry's note- Sensya if medyo natagalan, may draft kasi ako na sinusundan, madalas hindi ko namamalayan na mahaba pala ang eksena ng isang chapter kaya natatagalan, minsan naman maigsi pero sinusunod ko yung draft ko hehe.. salamat po.. Patuloy pa rin po tayong magdasal sa mga nasalanta ni Yolanda...

Enjoy reading..

                       Chapter 6 (doraemon voice) ANG MAHIWAGANG HARDINERO!!!

ANENG'S POV

"Step in- Step out- Step in!!!"

Napatigil ako sa pag-lalaro nang nahagip nanaman siya ng paningin ko. Kasalukuyang pinaypayan niya ang kanyang sarili gamit ang kanyang farmers hat.

Hindi nag laon ay dahan dahan akong umupo  sa dulong bahagi ng bench na siya ring kinauupuan niya.

"Wooot hoooot hooot" Sipol yan..

"Wooot hooot hooootttt" Sipol ko pa rin yan..

Nakatingala na nakapikit pa rin kasi siya habang nag papaypay at malalim din ang ginagawa niyang pag hinga, dala marahil ng pagod. Kapansin pansin din ang pamumula ng moreno pero makinis niyang kutis, hardinero nga siya diba?

 

"Hooot hoot woooottt….."

 

“Hi...” Isang bati na  naging sapat upang mapamulat siya at mapaatras, kasabay din non ay ang muling pag balik niya ng kanyang sumbrero sa kanyang ulo na tila natataranta. Nagulat ko pa ata.
 

“Ahh.. Ehem kanina ka pa ba dyan?” Alanganin niyang tanong na may kasamang pag tikhim.

“Ha? Ah..Medyo lang naman po, sorry pala kung naabala ko ata ang pamamahinga mo.” Ganting sagot ko sa may kalakihan niyang boses na pilit iniipit habang hindi ko pa rin magawang maialis ang titig ko sa kanya, para kasing nakita ko na siya dati...

 

“No, that's fine.” Tipid niyang sabi.

Ang boses na yun.. Teka parang narinig ko na yun dati eh, at ang matang iyon parang pamilyar rin sakin...

“Alam niyo po lagi kitang nakikita dito habang inaalagaan mo yung garden nitong Ospital.” Masaya kong panimula ulit, ang tahimik niya kasi eh.

 

“Ahh.. Yeah, ‘coz that's my job.”