Kemana dokunduğu zaman aldığı heyecanı çizim yaparken asla almamıştı. Keman çalmaya tutkusu olan bir kızın mimarlık bölümünü bitirmiş ve bitirme projesi olarak keman şeklinde bir bina tasarlamış olması Yarenin hayal gücünün ne kadar uçsuz olduğunun kanıtıydı. Evinin tamamen camdan oluşan çatı katında gözleri ile yıldızları izlerken parmakları keman notalarına can veriyordu. Artık okulu bitmek üzereydi ve projesini beğendirip kendisini çalıştıracak en az kendisi kadar cesur bir mimarlık firması arayışına girmişti. Birkaç yere müracaat etmiş ve içlerinden sadece birisi Ataman Mimarlık görüşme için çağırmıştı. Sabah saat 09:00 da görüşmesi olduğunu hatırladı ve artık uyuması gerektiğine karar verdi kendi kendine söylenen Yaren aslında çok başarılı olacağım ancak her iş sabah erken saatlerde başlamazsa tabiki dedi; kim saat 09:00 da görüşme yapmak ister ki ben kesinlikle sabah insanı olamayacağım dedi üniversitede bile asla saatinde derslerine yetişemez her zaman geç kalırdı Allah'tan arkadaşı Aslı onu her zaman idare eder asla geç kaldığını çaktırmaz ''lavaboya gitti hocam '' diye her sabah onu kurtarırdı. İki arkadaş üniversitenin ilk günü sıkı bir kavganın ardından nadide bir dostluk kurmuş birbirlerinin en yakını olmuşlardı Aslı çok eğlenceli, neşeli, mavi gözlü ve esmer bir kızdı Yaren mavi gözlü olmasını hep kıskanmıştır çünkü kendisi koyu kahverengi gözlü, kahverengi saçlı, çokta uzun boylu olmayan bir kızdı.Bütün okul hayatını kot pantolon ve kazakla tamamlamış asla moda, makyaj gibi takıntıları olmamıştı. Mecburen gittiği bölümü bitirmek için deli gibi çalışmış hatta derece bile yapmıştı. Artık yatma zamanı geldi günün keman çalmaktan sonraki en sevdiğim kısmı işte tamda bu dedi.Sabah onu zor bir performans bekliyordu hayat bu güne kadar rahattı onun için bakalım yarın sabahtan itibaren hayat ona ne gibi sürprizler yapacaktı. Telefonundan gelen içler acısı alarm sesiyle uyanmak zorunda olan Yaren beş dakika daha ne olur diye söylenerek bir gözü açık bir gözünün uykusundan olmasına kıyamayarak açmaya korkuyordu uyku nasıl bu kadar sevilir Allah'ım. Yataktan sürünerek çıktı ve duş almak için banyoya gitti,ılık bir duşun ardından yavaşça hazırlanmaya başladı sonuçta gideceği yer çok uzak sayılmazdı kendisi kadıköyde oturuyordu ve gideceği yer Üsküdardaydı .En fazla 20 dakikamı alır düşüncesiyle dolabının önünde durup ne giysem telaşına düştü Aslı bugün ciddi görünmesini ve asla kot pantolon giyinmemesini farklı bir üslupla dile getirmişti.''Orası babanın çitfliği değil Yaren bu saçma projeyle adamların önünde birde kot pantolon giyersen seni kapıdan bile almazlar canımmm '' demiş Yarene biraz bağırarak biraz gülerek öğütler vermişti ancak atladıkları tek şey Yarenin dolabında iş görüşmesine gitmek için giyebileceği hiçbir şey yoktu.Telefonu eline aldı ve Aslıyı aradı uyuyan sesiyle aloo diyen Aslı ekrana bakmadan cevaplamanın cezasını kulaklarının sağır olmasıyla ödüyordu. Aslııııııı çabuk kaldır o koca poponu ve bana gel benim iş görüşmesine giyecek kıyafetim yok.Aslı uyku sersemliği ve bağırmanın etkisiyle ne olduğunu anlayamadan beni mi giyeceksin kızım üstüne kıyafetin yoksa ben gelip sana kıyafet dikemem değil mi dedi alaylı alaylı ve işte o an karşıdan bir çığlık daha yükseldi Aslı derhal dolabından iş görüşmesinde giyeceğim bir şeyler bul ve bana getir beni delirtme yoksa geç kalacağım diyerek telefonu cevap beklemeden kapattı Karşı tarafta aslı yataktan aceleyle fırladı açık mavi şifon bir gömlek ,siyah kalem etek ve siyah en sevdiği stilettoları arkadaşına yetiştirmek için evden çıktı.5 dakika sonra Yaren çalan kapıyı açarak Aslıyı içeriye aldı elinde tuttuğu şeylere garip garip bakıp ya ben bunların içinde rahat edemem ki aslııı dedi.Aslı uykusundan uyanmanın verdiği gerginlikle bağırarak kızım sen manyakmısın ne demek rahat edemem önce işi kap sonra rahatını düşün aaaa tabi ben işe girmem babamlarla yaşamaya geri dönerim diyorsan bak ona bir şey diyemem diyerek ve yüzünde piç smile ile Yaren'i köşeye sıkıştırdı.Aslında yaren gayet varlıklı bir ailenin en küçük kızıydı ablası ve abisi evlenmiş hayatlarını kurmuş,annesi ve babası emekliliklerini aşk içinde huzurla evlerinde geçiriyorlardı.Yaren kendi hayatını kazanmak için evden ayrılmıştı ancak bu garip bir ayrılmaydı babasının ona Kadıköyde aldığı evde babasının kredi kartıyla tüm masraflarını karşılıyordu babası okul bitince eve döneceksin dediğinde yaren babasına karşı çıkmış artık kendi ayakları üzerinde duracağını belirtmişti.Babası Kemal bey o zaman kredi kartını kapatalım bakalım kendi başına ne kadar dayanabileceksin demiş Yarenin gözünü korkutmaya çalışmıştı Kemal bey bu tehditle kızının korkacağını ve eve geri döneceğini düşünmüş ancak düşündüğü olmamıştı Yaren ona ihtiyacı olmadığını kanıtlayacağını ve onu bunun için utandıracağını belirtmiş ve telefonu kapatmıştı. Annesi Leyla hanımı aramış biraz acıklı konuşarak birkaç ay yetecek parayı koparmıştı ve artık parası suyunu çekmiş bu iş son umudu olmuştu.Kıyafetlere bakınca son umuduna baktığını anladı ve beden ölçülerinin aynı olmasına şükrederek giyinmeye başladı,aynada gördüğü kişi kendisi olamazdı bayağı kadına benzemişti hatta güzel bile olmuştu Aslı makyajını da tamamladığında saçlarını at kuyruğu yapmış artık hazırdı.Çantasını ve girişteki askıdan arabasının anahtarlarını alıp evden çıktığında aslıya seni seviyorum gün ışığım akşama kutlama için görüşürüz dedi.Aslı arkasından sen bir kabul edilde kutlama yemekleri benden dedi kapıdan bakarken arkasından.20 dakika sonra devasa büyüklükte bir binanın önünde arabasını park ederken elleri heyecandan titremeye başlamıştı, girişte iş görüşmesi olduğunu söyledi ve görüşmelerin 43.katta yapıldığını öğrendiğinde klostrofobisine lanetler savuruyordu.Asansöre doğru yürürken aynı anda da yüksek sesle ''Hayır yani bir insan nasıl bu kadar yüksekte çalışır,insan buraya gelenlerin asansörden korkup korkmadığını bir düşünür ,ayağımda şu lanet topuklular olmasa ben asla bu asansörün düğmesine bile dokunmazdım'' diye kendi kendine söylenirken yanında beliren ayakkabılar onu bir an korkuttu başını yukarıya doğru kaldırırken adamın hala bitmediğine şaşırıyordu yuhhh dedi bak bak bitmedi.Adam gayet sert bir şekilde keşke içinden geçenleri içinde tutabilsen dedi.Yüzüne baktığı an adamın söylediği şeyi algıladı ve Be-ben afedersiniz sesli düşündüm galiba dedi. Asansörün geldiğini bildiren sesle irkildi ve oraya giremeyeceğini düşündü 'Hadi ama akşama kadar sizi mi bekleyelim gelmeniz için diyen sert erkek sesine karşılık gözlerini, adama dikerek beklersen egondan gram eksilmez odun herif dedi.Aras Ataman kendisine ilk defa odun diyen bir kadın gördü ne yani bu kadın onun kim olduğunu bilmiyormuy du hiç mi magazin televizyon izlemiyor diye düşündü kızın gözlerinin içine aynı sertlikle bakarken Yaren aniden Ahh hadi ama neden bana öyle bakıyorsunuz yoksa dişime ruj mu bulaşmış???Genç adam sert bir ifade ile karşısında ki kızın gözlerinin içine bakıyordu ve aniden gözlerinin rengi çok güzel dedi.Bu dediğine kendisi bile şaşırdı sadece kahverengi bir çift göz bu kadar anlamlı ve özel bakamazdı bu bakış kendisine mi özel yoksa herkese mi böyle bakıyor anlayamadı ama bildiği bir şey varsa kendisine bakan gözler başkasına asla bakamazdı.Neler düşünüyorum ben böyle çok istiyorsam benim olur ama sahiplenmek asla olamaz o Aras Ataman'dı nam'ı diğer kalpsizler kralı...Genç kız duyduğu sözden sonra kendisiyle dalga geçtiğini düşündüğü adama karşı çok sert bir şekilde 'sen hangi hakla benimle dalga geçiyorsun benim gözlerim renkli bile değil dedi'.Adamın dudakları yukarıya doğru kıvrıldı ve çok az gülümseyerek 'neden kahverengi bir renk değil mi yoksa, yoksa renk paletinden mi çıkarıldı' diye sorunca Yaren sinirle ne kadar saçma bir cümle kurduğunu anladı yüzü kızarırken adam hala kızaran kızların var olması çok ilginç seni şehir müzesine mi bağışlasak koruma altına alınmalısın dedi...Bu bir savaş çağrısıydı ve Yaren bu savaşın içine balıklama atlamakla bilinen tüm aşk kurallarının yıkılacağı askın başka bir boyuta geçeceği günlerin fitilini ateşlemiş oldu...
Bu benim ilk çalışmam en azından buradaki yazmayı çok sevmeme rağmen burada hiç yazmayı denemedim Yaren ve Aras kitap okumayı sevenler ve aşka inanan inanmayan herkes için başka boyutlarda bir aşk olacak.Şimdiden herkese destekleri için teşekkür ederim....
