Gamzeden Erenin burada olduğunu öğrenen Aras adımlarını Yarenin odasına doğru yönlendirdi kapıyı açtığında karşılıklı konuşan abi kardeş bakışlarını aynı anda kapıdan giren kişiye çevirdiler.Aras davet beklemeden erenin karşısındaki sandalyeye oturdu ''bende şimdi Kemal beyle görüştüm ilişkimiz için onay aldım, yeniden üzerime atlarsan bu sefer karşılık veririm bilgin olsun diye söylüyorum Eren.''
''Ahh keşke bir atlasanda senin o yüzünü yeniden dağıtsam diye içinden geçirirken ağzından biraz bekle istersen o yüzündeki izler geçsin sonra yenilerini yaparım çok istersen ''
''Yeter ama ya çocukmusunuz bu işi horoz dövüşüne çevirdiniz'' derken galiba sesi biraz yüksek çıkmıştı Yarenin olaya hemen müdahalede bulunan Eren;
''Bence ses tonunu biraz azaltmalısın ve Arasla aramızda olan meseleye dahil olmamalısın malum sana bir söz verdim tutamamak üzer beni''
'' Senin sözün benim sevgilimi dayak manyağı yapmayı kapsamıyor sen bizim ilişkimize şans verdin ve hatırlatmak isterim ki ilişki yaşayacağım sevgilim Aras, yani onu dövemezsin'' dedi ve bilmişçesine sırıttı Yaren
Sonunda Erende gittikten sonra başbaşa kaldıklarında
''Sen sen nasıl bir Öküzsün acaba Aras Ataman ?? ''
''Hadi buyur bakalım o ne demek mimar hanım ben ne yaptım acaba yine, bak dikkat edersen iki günde yine laflarını kullanmaya başladım çünkü ne yapsam sana yaranamıyorum''
''O zaman ben aranızdan çekileyim sen babam ve abimle evlen malum evleneceğini ilk onlara söyledin ya sanırım evlilik fikrini de onlar kapsıyor ne dersin ??? ''
''Aynı masada sende vardın hayatım ve seninle evleneceğimi söyledim beni dinlediysen ''
''Çıldırmamak elde değil Allahım sen bana sabır ver Rabbim yahu öküzcüğüm ben seninle evlenmek istemiyorum belki !!
''Ne demek seninle evlenmek istemiyorum çıldırtma beni mimar hanım, evleneceğiz o kadar ''
''Aras beni delirtme iki günde ne evlenmesi ya daha birbirimizi tanımıyoruz hem en önemlisi sen bana evlenme teklif etmeden, ben bunu kabul etmeden nasıl aileme bunu söylersin''
''Yarenim nazlı yârim ben bugüne kadar evlenmeyi hiç düşünmemiştim.Evliliği hayatıma ömür boyu bana sadakatsizlik edecek bir kadınla bağlanmak olarak gördüm hep,ancak sen şu kısacık zaman diliminde kendine bağımlı yaptın beni, evet daha çok yeniyiz ama zamanla aynı çatı altında yaşadıkça daha çok tanıyacak daha çok seveceğiz.Bazı şeyleri öğrenmenin zamanı geldi; babam annemi hep çok sevdi, annemim gözlerinden başka kadın gözü görmediğini düşünüyorum, annemi o kadar çok sevdiki ben bile bazen annemi sevmesini kıskandım.Ancak annem babamı asla sevmedi ve bunu o öldükten sonra da defalarca kanıtladı.Asla sadakatli bir kadın olmadı aşkın acıttığını o zaman anladım.İyiki babam yok dedim görse kahrolurdu.O yüzden aşktan hep kaçtım kapılarımı hep aşka kapattım.Evet hayatımda sayamayacağım kadar çok kadın oldu ama ne bir sevgilim nede aşık olduğum bir kadın olmadı.Ben babam gibi kör gözlerle aşık olmamaya yemin ettim ta ki senin kahvelerin gözlerime değinceye kadar,işte o an anladım ki sen ne kadar yemin etsende aşk seni dinlemiyor.İşte bu yüzden evlenmeliyiz ki kahvelerin ömür boyu yaşama sebebim olsun, her sabah uyanmak için bir nedenim olsun,sen olursan o topraklar bana hayat verir ama sen olmazsan o kahveler mezar olur bana''
Yaren böyle sözler duymayı beklemiyordu gözyaşları kendisinden bağımsız yanaklarından süzülüyordu, aniden kollarını Arasa doladı ve '' ben hiç sevmedim yada aşık olmadım hayatımdaki en büyük cesaretim ailemin yanından ayrı eve çıkmak ki o bile babamın evi bir gün benden sıkılırsan benden gidersen seni sevdikten sonra bu acıyla yaşayamam ben o kadar güçlü değilim Aras, korkuyorum ama bunu gösteremiyorum ''
''Korkma Yarenim sen çok güzlü bir kızsın bana kafa tutan o cadı mimar asla güçsüz olamaz ''
''Ben cadımıyım Aras, ne demeye çalışıyorsun eğer ben bir cadıysam senin benimle işin ne ?? ''
Ruh hali saniyede değişen kadına baktı hazır kollarımın arasındasın sabah tatlımı alayım da işimin başına geçeyim dedi ve dudaklarını Yarenin tatlı dudaklarının üzerine kapadı,Aras sayamadığı kadar çok yatmıştı ancak şuan hissettiği duyguyu terazinin bir kefesine diğer yaşadıklarını bir kefeye koysaydı Yarenin masum öpücüğü daha ağır basardı.
Demek ki dedi içinden hissederek öpmek diğer herşeyden farklı eğer bir öpücükle bu hale geliyorsa Yarenle seviştiği anı hayal edemedi '' kalpten ölmem inşallah '' diye düşündü, bu kadını çok sevecekti hissediyordu.
Yavaşça dudakları ayrıldı Yaren gözlerini açmak istemiyordu hissettiği şeylerin tarifi yoktu '' belki ilk defa yaşadığım için bana inanılmaz geliyordur'' diye düşünerek hafifçe araladı gözlerini,gözlerini mavi bir gökyüzüne açmıştı Aras nefes almadan soluksuzca Yarene bakıyordu çok mutluydu ve bu durum garip hissettiriyordu tek kişilik dünyası şenlenmiş ruhu yaşamaya başlamıştı.''Seni seviyorum '' dedi Yarene ve tekrar öpmeye başladı masum başlayan öpücük yaptığı itirafın hissettiği yoğun duyguların ve Yareninde aynı hislerle karşılık vermesinin de etkisiyle tutkulu bir hal amaya başladı.Yaren Arasın gömleğini avuçlarının içinde sıkıyor tutunmaya, ayakta kalmaya çalışıyordu Arasın bir eli belinde diğer eli yavaşça kalçalarından eteğinin açıkta bıraktığı bacaklarına doğru iniyordu,Yaren bu yoğun hislere dayanamadı ve ağzından bir inleme çıktı bu ses Aras için dayanma sınırının sonuydu.
Eliyle masanın üzerindeki herşeyi aşağıya savurdu ve Yareni kalçalarından tutup kaldırarak masanın üzerine oturttu bacaklarını açarak kendisi de arasına girdi elleri bacaklarını okşarken kendini kıza doğru itince Yaren kendisine değen sertlikle göğsünden başlayıp kadınlığına inen bir sızı hissetti, içinde anlamlandıramadığı bir ihtiyaç sızısı vardı ve sadece Arasa ''lütfen'' diyebiliyordu.Aras Yarenin giydiği şifon gömleğin düğmelerini açmaya başlayacağı esnada aklına kapının kilitli olmadığı gelmiyordu bile tek tek düğmeleri açarken açtığı her düğmenin altında dudaklarını gezdiriyordu .Artık geri dönülemez noktadaydı Yareni kendisinin yapmalıydı, bu artık bir ihtiyaçtan çok var olma sebebiydi, yavaşça eteğini yukarıya topladı ve elini Yarenin çamaşırının içine soktu. Yaren aklını toplayamıyordu ne bulundukları yer ne de içinde bulunduğu durumu düşünemiyordu sadece Arasın parmaklarına ve dudaklarına odaklanmıştı ilk defa böyle bir hissin var olduğuna şahit oluyordu vücudu kendi tepkilerini veriyordu. Dudaklarına değen soğuklukla gözlerini açtı ve arasın dudaklarını boynunda hissetti boynundan aşağıya doğru öpücüklerle bir yol çiziyordu ki kapı aniden açıldı ve ''siktir'' diye bir ses duyuldu ve geri kapandı.
Aynı anda Aras Yareni göğsüne saklamış hiçbir yerinin görünmediğinden emin olmaya çalışıyordu. Hemen geri çekildi Yarenin düğmelerini kapatmaya başladı ve '' gelen her kimse onu öldüreceğim '' diyordu .Yaren toparlandıktan sonra Aras kapıyı açtı ve karşısında Kuzey duruyordu '' Lan bana kapıyı açanın sen olmadığını söyle ''
''Valla şimdi cevabımı tepkine göre vereceğim. Eğer öldürmekse amacın ben değildim yok hayatta kalacaksam kapıyı açan bendim ama senin Yarenle ne yaptığını görmedim '' dedi ve sırıttı.
Aras ve kuzey Yarenin odasına geri girdiler başını masasıyla bütünleştiren Yarene baktıkça sevgisi daha da çoğalıyordu ''Allahım bu devride bu kadar utanan kız kalmışmıydı ve ben bana bu şansı verdiğin için teşekkür ederim'' dedi içinden Yaren ise başını kaldırıp nasıl Kuzeye bakacağını düşünüyordu çünkü adam az önce Arasla onu masada sevişirken yakalamıştı.Aras; hayatım bana bakarmısın bir saniye dedi Yaren sinirle;sen bir susarmısın şuan bu durumda olmamızın sebebi sensin ve Kuey ne olur bak ben çok utanıyorum sen bizi görmedin değil mi? Diye saçma bir soru sordu ve Kuzey de ben daha yeni geldim yenge ne görmem gerekiyordu ki diye kızı rahatlatmaya çalıştı.Yaren başını utanarak kaldırdı ve Arala göz göze geldi Kuzey gelmemiş olsaydı ona karşı koyamayacaktı ve istediği olacaktı içindeki arzu yarım kaldığı için sinirlense de evlenmeden Arasa ait olmaktan kurtardığı için seviniyordu.Aras çapkınca güldü ve bence de sevgilim biz bir an önce evlenelim yoksa ofiste odalarda daha çok basılırız biz diye gülmeye başladı...
Yeni bölüm geldi umarım beğenirsiniz.Okuyan yazdıklarıma zaman ayıran herkese teşekkür ederim....
