Nagising ako nung naramdaman kong may humahaplos na cheeks ko, pagdilat ko ng eyes ko medyo nag-blink blink muna ako para makilala kung sino yun.
"Good morning, Princess"
"Morning, mom" sabi ko then sumandal ako sa headboard. Nagstreching ako at sakto naman na nakita ko yung clock sa side table ko, "Oh my gummybears, I'm late!!!" tatayo na sana ako kasi pinigilan ako ni mommy.
"It's okay, Princess. You're going to skip school today" sabi ni mommy ng nakangiti
"Why?"
Nagkibit-balikat siya, "Sabi kasi ni Dad, parang matamlay ka kagabi. Tapos ngayon late ka na nagising, kaya you better rest na daw muna."
I nodded, "Thankss"
Hinawakan ni Mommy yung kamay ko, "Are you okay, my princess?"
I tried to smile, "Yes mom"
"Tell me the truth, I'm your mother"
Pagkasabi ni mommy nun, feeling ko bumalik lahat ng naramdaman ko kagabi. Kaya I hugged her tight.
"What's wrong, Princess?"
Hindi muna ako nagsalita. Pinakalma ko muna yung sarili ko at nanatiling naka-hug kay mommy. Hinahaplos naman niya yung back ko to lessen the pain siguro.
"Mommy, I know I'm still young for this. Pero I can't help it. I fell for him..."
"Sweetie, okay lang naman yun. basta you should know your place." sabi ni mom habang hinahaplos pa rin yung back ko, "Kung crush mo siya, It's okay. Okay lang na kiligin ka everytime you see him. Pero you should accept the fact that your feelings may not be mutual."
"Mommy, why is it so unfair?" pagrereklamo ko
She let out a sigh, "That's life, my Princess"
I wanna cry pero pinigilan ko muna. Mas gusto ko ilabas lahat ng tears ko when I'm alone.
"Sige na, princess. Rest ka muna." paalam ni mommy, "May pupuntahan lang ako, I'll be back before lunch. okay?"
I nodded tas humiga na ulit ako. Nung naramdaman kong wala na si mommy, dun na ako nagbreak down. Kahit mahirap, I should accept that fact na hindi ako yung gusto ni kuya Deej. Pero sa ngayon, hayaan niyo muna akong magdrama. Sa una lang naman 'to. I'm sure matatanggap ko din yun sooner or later.
*knock knock*
Hindi ako sumagot pero narinig kong bumukas yung door.
