Write A Shot Contest: Tragic

ENTRY #28

UN: DevsAngel
Title: Almost (One Shot)

Jacob doesn't know what to do either what to say after what Chloe says to him. Akala nya isang malaki at masayang surpresa ang nag-aantay sa kanya matapos syang tawagan ng kasintahan.

Kasintahan nga ba?

Tinuring nyang isang prinsesa ang dalaga sa kanyang buhay dahil akala nya mahihigitan nya ang pagmamahal na naiparamdam sa dalaga nang dating nitong kasintahan ngunit sadyang mapanakit at paasa ang tadhana dahil heto siya ngayon, nakatungo at pinipigilang huwag lumabas ang mga luhang nagpupumilit kumawala sa mga mata nya kanina pa.

Just fuck! And this fuck feels like hell!

"Look, It doesn't my fault if you didn't use any cells from your brain to think that I am only using you. Simula palang naman sinabi ko na sayo diba? That I'm only say yes to you and be your girlfriend because of my reason—,."

"That fucking reason of yours." mahina nyang usal habang nakatungo pa rin sa harap ng dalaga.

Chloe let a deep sighed before continue what she's saying.

"Yeah. My reason. So I think this is it. Let's bid our goodbye to each other, please."

Hindi nya sigurado kung anong tumatakbo sa isipan ng babaeng kaharap nya pero parang nahihimigan nyang parang ayaw nito sa nangyayari. Para bang napipilitan lamang ito at walang magawa sa mga salitang lumalabas mula sa sariling bibig.

"C-chloe!" garalgal ang boses nyang sambit habang patakbong dinaluhan ito ng parang matutumba sa mga sandaling iyon sa kinatatayuan.

Nakaramdam siya ng parang pinipiga ang puso niya ng tanggalin nito ang mga kamay nyang nakahawak paikot rito at nagpumilit lumayo.

"Ayos ka lang ba?" may himig na pag- aalala ang tono ng boses nya habang tinititigan ito.

Tumango lang ito at tipid na ngumiti sa kanya. Ngunit ang mga ngiting iyon ay hindi umabot sa mga mata ng dalaga.

Ibang-iba na ang Chloe'ng nasa harapan nya ngayon. Pumayat ito at medyo lumalim ang mga singkit na mata na dati ay lagi niyang napapasadahan ng tingin nang may ngiti sa labi. At ang buhok nito na dati ay hanggang bewang, ngayon ay bawas na at umabot lamang sa leeg.

Namimiss na nya ang Chloe niya. Ang babaeng nagparamdam sa kanya ng kakaibang saya pero nagpaparamdam din ng kakaibang sakit at lungkot na lumulukob sa kanyang pagkatao.

"Yun ba talaga ang gusto mo? Ang iwan ako matapos ng mga nangyari sa atin?! Chloe! We're almost a year yet sasabihin mo na mahal mo pa din ang gagong yun?!"

Nanghina ang mga tuhod nya nang marinig niya ang mahihinang hikbi nito.

Hindi na niya alam kung ano ba dapat ang maramdaman nya. Hindi nya alam kung para kanino ba ang galit na nag-uumpaw sa puso nya.

"Jacob. I'm sorry. Sana hindi nalang natin pinilit pa at itinuloy 'tong relasyon natin. Dahil alam ko naman na sa simula palang na darating ang pagkakataong ito. Ang masasaktan ka." may luha sa mga mata nitong wika sa kanya habang pinakakatitigan sya.

He let a heave sighed para naman kahit papaano ay kumalma sya at bumalik sa tama ang pag-iisip nya.

"Hindi mo 'to kasalanan. Huwag mong sisihin ang sarili mo dahil alam ko at sinabi mo naman sa una palang na gagamitin mo lang ako para makalimutan mo ang ex mo. And I said yes, napakatanga ko. Kung hindi sana ako pumayag at hindi ko pinagpilitan ang sarili ko sayo, hindi ko sana nararamdaman 'to ngayon. Ang sakit eh! And it hurts feels like damn hell that almost killed me every seconds that passes."