Saranghae Bbuing!

Gone 5

∞∞∞

Agad na dinala ni Jongin si Kyungsoo sa hospital. Nang makita niyang hinimatay at may dugo si Kyungsoo ay bigla siyang kinabahan. Nablangko ang utak niya at ang tanging alam lang niya ay maisalba si Kyungsoo at ang anak nila. Sa ngayon ay nasa labas sila ng emergency room ni Krystal habang siya ay kanina pa lakad ng lakad pabalik-balik dahil hindi niya alam ang gagawin niya. Iisa lang ang nasasabi niya sa isip nia, 'Iligtas mo po siya. I can't afford to lose them...to lose him.'

"K-Kai, umupo ka muna. Kumalma ka lang—"

"Kalma?! Aba—Are you being insane now?! Paano ako kakalma kung ang magiging anak ko ay nasa bingit ng kapahamakan? Ano bang nasa isip mo at naitulak mo si Kyungsoo?"

"I'm jealous! And besides, why did you keep that thing as a secret to me?!"

"Dahil alam kong ganyang ang magiging reaksyon mo. Alam mong mahal kita diba? Bakit kailangan mo pang magselos?"

"Jongin! Hindi mo kasi naiintindihan. Kung ikaw nasa posisyon ko, you'll react the same."

"At kung ikaw ang nasa posisyon ko Krystal, ano rin bang mararamdaman mo na nasa kapahamakan ang buhay ng anak mo at ng kaibigan mo? Tandaan mo 'to. Kung may masamang mangyari kay Kyungsoo, ako ang makakalaban mo."

"Are you damn serious?! Bestfriend mo lang siya, Jongin. "

"Yun ang point! Bestfriend ko siya. Siya yung kaisa-isang taong kasama ko at dinamayan ako noong mga panahong lugmok ako. Sa totoo lang nagsisisi akong iniwan ko siya. Ngayon ko lang narealize na ako ang naging gago sa aming dalawa... ako ang may kasalanan ng lahat. Ako. Kung hindi ako nagalit sa kanya noon, hindi sana siya nagkaganito. I impregnated him. At dahil doon, gusto kong sabihin na sana ako na lang ang nakakaranas ng lahat ng 'to."

"Huh! Now you're acting like this? As if you're indirectly telling me na mas mahalaga ang BESTFRIEND mo kesa sa sarili mong GIRLFRIEND?!" at tinulak si Jongin. "..Kai, naisip mo din ba nararamdaman ko ngayon?! Dumaan din ba sa isip mo na kung ako, magkakaanak sa ibang lalaki? Ganito din mangyayari sayo diba?! Diba?! Ang selfish mo Kai. Sobra!"

"I know! Kaya ako nagsisisi. Hindi naman kasalanan ni Kyungsoo na may mangyari sa amin noon. We were drunk at that time. At, Krystal, hindi mo kailangan ikumpara ang sarili mo with Kyungsoo...because in the first place, siya ang naunang dumating sa buhay ko."

"Fuck you Jongin! Fuck the both of you!" sigaw ni Krystal at nagsimulang umiyak. " How could you do this to me? I loved you. I gave my all. Nagpakatanga ako isang tulad mo. Kaya mo itapon ang ilang buwan nating relasyon para lang sa bestriend mo?! You're such a jerk! Damn it!"

"Krystal. Ilang buwan lang kita nakilala and I really fell for you. Pero sa puntong 'to Kyungsoo...my bestriend since forever, bearing my child, his life is at stake. I can't afford to lose him. I can't..I'm sorry", at napatingin si Jongin sa sahig at may tumulong luha sa mga mata niya.

"So...are you *sobs* are you breaking up with me?" Krystal said while trying to stop herself from crying. "Do you want t-to end our relationship, K-Kai?"

Biglang napaangat ng tingin si Jongin at makikita mo rin sa mga mata niya kung gaano siya nahihirapan. He loves Krystal. And there's no doubt about it, yet, he can't stop himself putting the blame on Krystal. Hindi niya rin kakayaning mawala ang bestfriend niya at ang magiging anak nila.

"I-I'm sorry but..let's—"

"No", and Krystal stepped closer to Jongin and held the latter's cheeks and closed the gap between them by a kiss. Jongin didn't respond. Humiwalay na si Krystal at bakas sa mukha niya na nasasaktan din siya, "K-Kai, thank you for everything. Thank you for building a new Krystal. Thank you for loving me. Thank you for letting a Krystal Zhang enter your life. Park Jongin...let's break up."