VEYL

1.Bölüm;"Kırmızı Şapka Yerine Ulaştı."

Güntaç Özdemir-Benimle Yan

"Çok mu şaşırırsın cehenneme kar yağdırsam,Benimle yan"

     ¤

İnsanları delirten nedir?

Yalnızlık, karanlık veya korkular.

Üçünü bir anda yaşıyordum. Yalnızdım, kafamdaki çeltikleri sayarsam bir hafta kadar yalnızdım. Karanlıktı, ışıksız bir odada yaşıyordum. Ve son olarak korkuyordum, ne olacağıma dair korkuyordum.

Neden ben?

Hayatımda ufak değişiklikler istemiştim, evet ama benim bu değişikliklerden kastım; istediğim gibi yaşamak ve yeni bir eve çıkmak gibi sakin bir yaşam isteğiydi.Şimdi ise bir bilinmezliğe sürükleniyordum. Birisine suç ortağı olmayı kabul etmiştim. Bu yetmezmiş gibi, bu kişi ülkede en çok aranan hırsızdı.

Bir hafta gibi bir süre beklemiş olmalıydı. Büyük ihtimal, son monoton dakikalarımı geçirmemi istiyordu.Ama bugün farklıydı. Işıkla uyanmıştım. Yalnız değildim, başımda dikilen bir kız vardı.

Ne yazık ki, korku duygusu geçmiyordu.

''Günaydın.'' dedim kıza. Kız, sanki ilk defa bu lafı duymuş gibi suratıma bön bön baktıktan sonra işiyle ilgilenmeye devam etti.

Ellerindeki aletlere baktığımda, benim için zor bir gün olacağı belli oluyordu.

''Soyun.'' dediğinde ağzım açık ona baktım. Bu kadar rahat nasıl konuşabiliyordu? Ben sadece bu cümleyle bile kıpkırmızı oluyordum.

''Bir daha söylemiyeceğim.'' dedi kız. Üzerimden tek bir parçayı bile çıkarmadım. Tanımadığım birine, vücudumu kolayca açmayacaktım. Kız olsa bile.

''Önce sorularıma cevap vermek zorundasın.'' dedim ellerimi kolumda birleştirerek. Kız, beni umursamadı dahi.

''Sana hiçbir şey söyleme zorunluğunda değilim. Pamir'i çağırmamı ister misin?'' dediğinde Pamir'den ürktüğüm için yavaşça tişörtümü üzerimden çıkardım. Beyaz tişörtüm, gri ve siyah arasındaki bir renktte kalmıştı.

''Bana biraz yardımcı olamaz mısın?'' dedim, gülümseyerek. Sonra sertçe sırtımı döndürüp sütyenimi çıkardı, ellerimle direk göğüslerimi kapatırken kız kollarımı sertçe kaldırdı.

''Sen bana yardımcı olursan, olabilirim.'' dediğinde zaferle gülümsedim. Kız koltuk altıma sıcak bir sıvı sürdü.

''Anlaştık, o zaman.'' dedim ve bu sefer kendi isteğimle diğer kolumu kaldırdım. Kız, işini hallederken ona sorularımı sormaya başladım.

''Pamir kim?'' diye direk aklıma gelen ilk soruyu sordum.

''Hırsız.''

''Daha açık bir şekilde?''

''Daha açığı yok. Hırsız. Dahası yok. Anladın mı?''diye sinirle her tarafımı yoldu. En sonunda acıdan ağlamaya başladım. Vücudumda bir tane kıl kalmadığından emin olunca beni odadan tek kapıdan çıkartıp hemen karşı odaya ittirdi.

Koridoru inceleyememiştim. Ama incelediğim kadarıyla bembeyazdı, bir hırsıza göre de fazla temizdi.

Tamamen dolu olan küvete, kız beni sokunca direk saçlarımı, yabancı bir markayla yıkadı ve vücudumu da güzelce yıkadı. Kıpkırmızı olmuştum. Yani yanaklarımın sıcaklığından bunu anlayabiliyordum. Kız vücuduma sadece dizlerimin üzerinde olan bembeyaz bir elbise geçirdi. Saçımı kurutmaya başlayınca sorularıma devam ettim.