SAHİBİNİ KORU! (MARICHAT)

BÖLÜM {4}

  Hızla arkamı döndüm ve emekleyerek mutfağa doğru ilerledim. Hala peşimden yavaş yavaş geliyordu ben de tökezleye tökezleye ayağa kalktım ve çatal bıçak takımlarının olduğu çekmeceyi açıp büyük bir bıçak aldım. Sonra hızla ona doğru döndüm ama döndüğüm gibi tek hareketiyle bıçağı koltukların oraya fırlattı. Aynı hatayı yapmış olamam! Yine aynı şeyler olamaz! O zaman daha küçüktüm! Ve 2 yılda kendimi savunmayı gayet iyi öğrendim! Tekrardan aynı şeyleri yaşayamam!!!

  ''B-Bak Chat... Özür dilerim, tamam mı?! Sen kışkırtmak istememiştim! Nolur kendine gel! Sen haklısın! Hep haklıydın ve hep olacaksın! Ve ben de hep haksız!... Nolur affet beni! Tekrardan aynı şeyleri yaşayamam!'' Yaslandığım tezgahın kenarlarını aşırı derecede sıkıyordum. Ve küçücük bir umutla kendine gelmesini bekliyordum... Sonra elleri ellerimi kavradı ve benim üstüme doğru eğildi. Telaşla hafif eğdiğim başımı hızla kaldırdım ve sımsıkı kapattığım gözlerimi açtım. Gözlerimden azar azar yaşlar akıyordu. Artık yüzünde o sırıtış yoktu. Üzgün gibi duruyordu ve gözlerini görebilsem bile bana bakmıyordu. Özür dileyecek gibi duruyordu. Ama hala üstüme üstüme geliyordu! Kaçmam gerektiğini hissediyordum ama özür dileyecek gibi duruyordu. Ayrıca ELLERİMİ DE TUTUYORDU!!!! Yani itemezdim....

  ''Hepsi........'' hala yaklaşıyordu ve git gide arkaya doğru eğiliyordum. Şu an belime kadar bana yapışmış durumdaydı! Ayrıca biraz daha eğilirsem belim kırılacak durumdaydım!!!

  ''Senin.......'' dirseklerimle fayansa abanıyordum ve canım birazcık bile olsa yanıyordu. O da daha fazla bana yaklaşıyordu. Nasıl kaçabilirim ki?!?!?!

  ''SUÇUN!'' aniden yine o sırıtış yüzünü kapladı, o kedi gözleri vahşice bakmaya başladı ve dudaklarıma yapışmaya çalıştı! Son anda ayağına sertçe bastım ve ellerimi bırakınca da onu geri itip kaçtım. Tam kapıya gelmiştim ki beni tutup kapıya yapıştırdı ve sımsıkı tuttu. Kafamı duvara çarpmamın etkisiyle bi anlık gözlerim sımsıkı kapandı. Ama içimi bir ürperti kaplayınca gözlerimi hafif araladım. Ve bu çok kısa sürdü ÇÜNKÜ CHAT'İN DİBİME GİRDİĞİNİ GÖRMEMLE GÖZLERİM PÖRTLEDİ!!!!!

(yazdıkları umrumda bile değil ben kendim yazıcam)

  ''Marinette...'' daha da yaklaştı. Kalbim deli gibi çarpıyordu! Çünkü korkuyordum! Tekrardan aynı şeylerin olmasına izin vermem! VEREMEM!!!!