Should Be Hard | Jily • Çapulcular

On Yedi ~ "Üç saat Hogwarts için yeterli."

Bunları sadece gözümün ucuyla görüyordum çünkü gözlerim hala James'teydi. İkimiz de anlaşılmaz bir sebepten dolayı gözlerimizi ayıramıyorduk (ne kadar da anlaşılmaz bir sebep). Ama aniden kaşları çatıldı.

"Ne düşünüyordun, Lily? Bir hafta yemek yememeni neye borçluyuz?" dedi sinirle.

Bir şeyler demek istedim, ama lafım ağzımda kaldı. Ne diyebilirdim ki?

Psyche'nin sakince, "Sana, tabii." diye mırıldandığını duydum, ama ikimiz de onu görmezden geldik. Gerçi Sirius pek istekli değildi.

"Ne var biliyor musun?" dedi sinirle Psyche'ye dönerek. "O çeneni de kendinle alıp başka bir yere s-"

"Sirius!" diye bağırdı Remus sinirle, ama geçti. Psyche çoktan asasını çıkarmıştı. Eida asayı onun elinden çekip almasaydı ve James Sirius'un haberi olmadan asayı onun cebinden çıkarmasaydı, Hastane'nin ortasında düello yapacaklardı.

Sirius James'e sinirli bir bakış attı, Remus ise durdurmak için Psyche'nin önüne atıldı. Psyche'yi bıraksalar Sirius'u tırnaklarıyla parçalayacak gibiydi.

Peter hala yerde oturmuştu. Hala parmakları daha eğlenceli gibiydi. Onu anlayabiliyordum aslında. Psyche gerçekten ona sert olmuştu ve şimdi ondan beş metre ötede geziyordu.

Mary elini ağzına tutmuş, benim yanıma kısılmaştı. "Psyche ve Sirius sinirli. Kanla biter bu iş." diye fısıldadı.

"Sirius," dedi Remus ona dönerek, "Lütfen çıkar mısın odadan?"

"Ne?" dedi Sirius. "Neden ben? Son hatırladığım kadarıyla Lily'nin bir hafta boyunca bir şey yememesine göz yuman oydu?"

Psyche bir şey demek istedi ama Remus ona nasıl baktıysa, sustu.

"James," dedi Remus, şimdi de ona bakarak. "Lütfen."

James itiraz edecek gibi oldu ama aslında Remus konuştuğu gibi tatlı bakmıyordu. Sessiz bir anlaşma oldu ve James Sirius'un kolunu çekti.

"Hadi, Pati." dedi ve onu kapıya doğru sürükledi. Peter da ayağa kalktı, bana bakarak gülümsedi ve onların arkasından odayı terk etti.

Hayır, neden her şey kitaplardaki gibi olmuyordu? Neden James çıkmak istemiyor, Sirius onu sürüklemiyor, tersi oluyordu? Bu ikisi tartışmaya vakit mi buldular? Biraz da ben toz pembe hayat yaşasam?!

Sonrası daha mı sakin oldu? Hayır. Hemen onlar çıktıktan sonra Madam Pomfrey kapıları açarak girdi ve, "Durumu iyi değil, bir kişiden fazla olmaz!" dedi.

Sonuç? Kızları "FYBS'lere çalışmalısınız!" bahanesiyle postaladım. Neden? Çünkü Psyche söylenecekti - onu çekemezdim. Mary'ye şu an hiç dayanamazdım. Onları çıkarmak görevi de Eida'nın boynuna düştü.

Kısacası, sadece Remus ve ben kaldık.

"Neden bu kadar çok kavga ediyorlar ki?" diye sızlandım çocuk gibi. "Yani herkes birbiriyle iyi anlaşsa? Çok mu şey istiyorum?"

Remus güldü ve Mary'nin az önce oturduğu sandalyeye oturdu. "Yemek yememek sende etki bırakıyor."

"Ama gerçekten... Çok mu?"