IIAD.5

496 65 9
                                    

*Μην ξεχνάτε να ψηφίζετε και να σχολιάζετε, Είναι πολύ σημαντικο*

Είμαστε εδώ και λίγη ώρα στο πάνω μέρος του μπαρ και οι αστυνομικοί Αφού με ρώτησαν τι είδα τι άκουσα κλπ συνέχισαν στους υπόλοιπους του μπαρ ρωτώντας τους διάφορες ερωτήσεις.

"Είσαι καλα;" η Κενταλλ με ρωτάει για 6η φορά καθώς με έχει στην αγκαλια της.

Της νευω

"Ο Τζεισον που πηγε;"

"Εφυγε" Ο Μαξ είπε απλά και εγώ τον κοίταξα γεμάτη απορία.

"Πότε;"

"Από την ώρα που σε έφερε πανω"

"Θέλεις να φυγουμε;" η Κεν μου χαμογελάει

"Θέλω να δω τι θα γινει;"

"Θα μάθουμε αύριο ελ, είσαι κουρασμένη παμε να φυγουμε" λέει και σηκώνεται

"Καληνύχτα παιδιά"

...

Το κεφάλι μου δεν πονάει...περίεργο Αφού ήπια πολύ. Κατέβηκα τις σκάλες και πήγα στην κουζίνα

"Καλημερα Λου" της χαμογελάω και μου δίνει το γάλα μου :)

"Καλημέρα κορίτσι μου, πως εισαι;"

"Ξέρεις τι εγινε εχθές ετσι;" απαντάω καθώς κάθομαι στην καρέκλα.

"Το έδειξαν στις ειδήσεις γλυκιά μου, ο πατέρας σου φοβάται πολυ"

"Και εγώ φοβαμαι"

"Νομίζω πως θα ήταν καλό σημερα να καθίσεις μεσα"

"Αυτό θα κάνω, πάω να πω στα παιδια "
Τρέχω στο δωμάτιο μου και καλώ την Κεν

"Baby, πως εισαι;" ακούω την φωνή της και χαμογελάω.

"Σήμερα, σπίτι μου, στις 8. Πες το και στους άλλους." Γελάω και το κλείνω...μ'αρέσει όταν της το κάνω αυτό.

Κάνω ένα μπάνιο και αρχιζω να ετοιμαζομαι. Ψαχουλευω για οτιδηποτε σνακ εχουμε και αφου ειναι ολα έτοιμα βλέπω διαφορά κινούμενα σχέδια και περιμένω.

Το κουδουνι χτυπαει και περιμένω η Λου να ανοίξει.

"Hey, girl." Με αγκάλιασαν όλοι ένας ένας και βολεύτηκαν στους καναπέδες.

"Ο Μπλακ δεν θα ερθει, έχει δουλεια" Η τζασμιν λέει.

"Αμ, οκευ δεν πειράζει " ανασηκωνω τους ώμους μου και βάζω την ταινία να παίξει.

"Τι σκατα εβαλες;" ο Μαξ ρωτάει.

"The First Time με τον Ντυλαν τώρα σκασε" λέω και όλοι γελάνε.

Την ταινία όσες φορές κι αν την δω πότε δεν θα την βαρεθω.

"Επιτέλους" λέει ο Ματ Μόλις η ταινία τελείωσε.

"Υπονοεις κάτι Μπενετ; " Η τζασμιν ανασηκωνει το φρύδι της σε αυτον.

"Τίποτα μωρό μου" γελάει και την παίρνει αγκαλια. Πόσο τους ζηλεύω.
Η ώρα περναει με εμάς να παίζουμε μονοπολη...οοοο Ναι νικαω.

"Θέλω να αγοράσω το Παρίσι είναι η αγαπημένη μου πόλη, σε παρακαλώ Ελ" Η Κεν με παρακαλάει

"Λοιπόν, έχω δύο κόκκινα, αν πάρεις εσυ το ένα κόκκινο, μου χαλάς την αγορά...οπότε Όχι δεν νομίζω. Μαξ φέρε την κάρτα" γελάω σατανικά και όλοι γελάνε εκτός από την Κεν Η οποία μου κρατάει "μουτρα"

"Παραδεξου ότι είμαι καλύτερη στην μονοπολη απο εσένα και θα σταματήσουμε το παιχνίδι αν θες" την προκαλώ.

"Αφού το ξέρεις ήδη...Είσαι καλυτερη, μπορούμε να σταματήσουμε τώρα; " ψευτοκλαει.

"Άντε καλα" λέει η Τζασμιν.

"Τι θέλετε να κάνουμε τώρα; " ρωτάω καθώς παίρνω ένα κομμάτι από την πίτσα που παραγγείλαμε.

"Εγώ λέω να βγούμε" Ο τζερεμυ λέει.

"Ναι καλή ιδέα." Ο Μαξ και η Τζασμιν συμφωνούν.

"Όντως, θα έρθεις Ελ" Η Κεν με ρωτάει.

"Είναι 12..Δεν νομίζω. Καλά να περάσετε παιδιά" τους χαμογελάω και όλοι νευουν και μετά από λίγο φεύγουν.

Ξεντυνομαι και αφου φοράω τις πυτζάμες μου ξαπλωνω στο κρεβατι μου.

Την στιγμή που πάω να κλείσω τα μάτια μου ένας θόρυβος ακούγεται από το παράθυρο και την επόμενη στιγμή ένας άνθρωπος βρίσκεται στο δωμάτιο μου. Τσιριζω και ανοίγω το φως.

"Τζεισον; "

"Άργησα;" λέει και μου χαμογελάει.

Ταραααα ορίστε και το επόμενο κεφάλαιο, άργησα; Δεν άργησα. Μην ειστε ghost readers αγαπητοί μου αναγνώστες. ψηφίστε και σχολιάστε...πείτε μου την γνώμη σας και τις υποθέσεις σας...αν κάτι δεν σας αρέσει στην ιστορία πείτε μου να το διορθώσω. Επόμενο, σύντομα.

-all the love xx

It's A DealWhere stories live. Discover now