Your mine, I protect you

34

Wat is er gebeurt?' 'Aan de kant, spoed operatie.' 'Mag ik dat mesje?' 'Is haar hartslag goed?' 'Zet haar in kamer 24 boven.' 'Ja dit is haar, dit is Sofie van Dijk onze vriendin en moeder van Fay.' 'Wordt ze wakker?' 'Hoelang houden jullie haar in coma?' 'Als ze binnenkort niet wakker word halen we de stekker er uit.' 'Weten jullie al meer over haar?' 'Hang foto's op straat, zet een foto op sociaal Medea weet ik veel waar maar zorg er voor dat we weten wie hij is.' 'Ik heb z'n gevoel dat ze elk moment wakker kan worden.' 'Haar hardslag is nog goed.' 'Kom op Sofie, je kan het. Open je ogen, laat zien hoe sterk je bent. Alsjeblieft, wij hebben je nodig, Fay heeft je nodig.' 'Mevrouw u moet de kamer verlaten. Het bezoek uur is voorbij. Morgen halen we de stekker er uit.'

Ik open mijn ogen en zie alleen maar zwart. Ik doe mijn ogen weer dicht en weer open maar zie nog steeds zwart. Ik doe mijn ogen dicht en open met dit keer wat meer succes. Ik ga door totdat ik alleen nog maar een beetje wazig zie. Ik kijk om me heen en zie wit. De muren zijn wit en het plafon ook, alleen het apparatuur naast mijn bed heeft een andere kleur dan wit. Waar ben ik? Wat doe ik hier in deze enge kamer? De deur gaat open en er komt een vrouw in het wit gekleed naar binnen lopen.

'Dokter, ze is wakker.' Roept ze en ze loopt naar mij toe. 'Hallo meisje, probeer wakker te blijven.' Zegt ze. Ik zie mijn zicht weer wazig worden en dan is alles weer zwart.

Ik open mijn ogen en zie dat ik nog steeds in die witte kamer lig. Ik probeer wat te bewegen maar heb geen grip op mijn lichaam. Wat is er met me gebeurt? Waarom kan ik me niet bewegen? Ik begin onrustig te worden waardoor de apparaten geluiden maken. Er komen mensen gekleed in het wit naar mij toe rennen. Ik krijg een kapje voor mijn mond en neus waardoor ik wat rustiger wordt. Als ik helemaal rustig ben lopen alle mensen weer weg behalve die ene vrouw die hier eerder is geweest.

'Hè, ik ben zuster Chanel en ik ga jou helpen beter te worden.' Zegt ze en ze pakt mijn hand vast. 'Als je mij hoort knijp dan in mijn hand.' Zegt ze en ik probeer met alle kracht die ik heb in haar hand te knijpen.

'Het lukt, je kneep zachtjes in mijn hand.' Zegt ze blij en ik probeer het nog een keer. 'Je kan me dus horen. Kan je ook meer lichaamsdelen bewegen?' Vraagt ze en ik probeer mijn tenen te bewegen maar dat lukt niet zo goed.

'Maakt niet uit.' Zegt ze als ze mijn teleurgestelde blik ziet. 'Alles komt straks weer terug. Je kan straks weer lopen en rennen. Praten en gillen. En hopelijk ook vertellen wie je bent.' Zegt ze en ze staat op.

'Ik laat je nu even met rust. Probeer nog wat te slapen en te rusten.' Zegt ze en ze verlaat de kamer. Oké, ik ben dus in het ziekenhuis en weet niet wie ik ben of hoe ik heet. Dat is best een beetje greepy. Ik probeer nog wat te oefenen met bewegen maar merk dat ik daar nog te zwak voor ben en sluit mijn ogen.

~

Ik word wakker en zie allemaal mensen om mijn bed staan. Ik herken ze niet alleen zuster Chanel.

'Hallo Sofie, je bent weer wakker.' Zegt ze en ze komt bij mij op bed zitten.

'Ik moet wat dingen vertellen maar dan moet jij beloven dat je niet in paniek raakt, oké?' Vraagt ze en ik knik. Wow ik kan mijn hoofd ook weer bewegen.

'Goed, je gaat snel vooruit.' Zegt ze blij en ze aait over mijn voorhoofd.

'Je hebt een maand in coma gelegen en door een harde klap op je hoofd heb je ook nog eens geheugen verlies.' Vertelt ze en ze kijkt naar de mensen die zich ook in de kamer zijn.

'Die mensen hier ken je waarschijnlijk niet maar je hebt ze wel gekend en wij gaan er alles aan doen om jou geheugen weer teug te krijgen. En dat doen we met foto's.' Zegt ze en er komt een meisje met zilverblond haar naar mij toe lopen met een baby in haar armen. Ze legt de baby op mijn borst nee en pakt haar mobiel.

'Ik ben Lisa je beste vriendin en wij zijn samen hierheen verhuisd om te werken en jou baby Fay op te voeden.' Vertelt ze en ze laat me wat foto's zien.

'Heb ik een dochter?' Vraag ik verward en ik kijk naar het mooie meisje dat op mijn borst ligt te slapen.

'Ja.' Zegt een jongen en hij komt achter Lisa staan.