- Size güveniyorum. Bir taneniz bile yaralanmayacak. En iyi adamlarımdansınız. Şimdi içeri giriyoruz. Ama 10 kişi dışarıda kalacak.dediğimde beni onayladılar. 10 kişi dışarıda deponun etrafını sararken geri kalan 20 adam benimle geldi. İçeri girince büyük mafyanın bütün korumaları yerde ölü bir şekilde yatıyordu.
Cidden bu adama büyük mafyamı diyorlardı. Pabucumun patronu.
Benim adamlarım öyle zayıf değildir. Hepsi acayip kaslı ve profösyenel dövüşçü. Benim yanımda güçsüzlere yer yoktur.
Karşımıza gelen birkaç adamı benim adamlarım kolayca öldürüyorlar. Onlarda benim gibi. Acımasız.
Büyük odaya gelince hızla odaya daldık. Oda gerçekten acayip büyüktü.
İçeri dalmamızla herkes bize dönmüştü. Herkes buradaydı. Büyük mafya , mafyalar ve Oktay
Karşı tarafın adamları ise benim adamlarıma silah doğrultmuştu. Benim adamlarımda onlara doğrultmuştu. O sırada karşı tarafın patronu olduğunu düşündüğüm adam öne çıktı. Kendi adamlarına döndü.
- İndirin silahları..dedi.
Bende kendi adamlarıma dönüp silahlarını indirmelerini işaret ettim. Karşımdaki adamın baya fazla adamı vardı.
Adam bana yaklaşmaya başladı. Bense kıpırdamıyordum. Büyük mafya ve diğer mafyalar bana bakıyorlardı.
- Sende kimsin..dedi karşımdaki adam
Başımı sağa doğru yatırdım
- Şu anda seni öldürmek isteyen biri diyelim..dedim
Çoğu kişi bu cesaretime şaşırmış gibiydi. Benim adamlarım ise ifadesiz suratlarını koruyorlardı. Ama bana olan bağlılıklarını biliyorum.
- Peki beni nasıl öldüreceksin..dedi adam alayla
Ona bir adım yaklaştım.
- İnan bana bu benim için hiç zor değil..dedim soğuk bir sesle
Adamın biraz tırstığı belliydi. Ama çaktırmamaya çalışıyordu. Benimse gözlerim sürekli Oktay ' a kayıyordu. Oktay adama çok yakındı. Bizim mafyaların hiç birinde silah yoktu. Silahlarını almışlar.
Adam hiç beklenmedik bir anda Oktayı yanına çekti ve silahını kafasına dayadı. Şu andan itibaren bu adam bir ölü.
YAZARIN AĞZINDAN
Dolunayın gözü saf nefretle parlıyordu sanki. Elleri yumruk olmuştu. Adam yutkundu. Kızın bakışlarından herkes ürkmüştü.
Dolunay sinirden dişlerini sıkıyordu.
- Bırak onu..dedi sert soğuk bir sesle.
Adam iliklerine kadar korktuğunu biliyordu. Adamları bile korkmuştu.
Ama korktuğunu belli etmeyecekti.
- Hayır . Bırakmayacağım..dedi adam titretmemeye çalıştığı sesiyle
Dolunay hızla silahını adama doğrulttu.
- ÇABUK BANA ONU VER. YEMİN EDERİM ONUN KILINA ZARAR GELSİN BURADA TOPLU KATLİAM YARATIRIM..diye kükredi
Dolunayın adamlarının ifadesiz suratlarından bile Dolunaydan korktukları belli oluyordu.
Adamsa gerçekten korkuyordu. Onun korumaları bile korkmuştu bu kızdan
Ama adam hala bırakmamıştı Oktay 'ı
- Bırakmıyorum..dedi titrek sesiyle
Dolunayın kaşları dahada çatıldı.
![](https://img.wattpad.com/cover/70071704-288-k978874.jpg)
YOU ARE READING
Karanlık Kız 1 (İntikam Ateşi)
Teen Fictionİntikam hırsıyla yanan bir kız. Karanlığın içine batan bir kız. O sonradan kötü olmadı. O hep kötüydü. Her zaman acımasız , kötü bir kızdı. İnsanlarla kukla gibi oynayan , uyuşturucu ve sigara içen bir kız. Canı istedi diye insanların derilerin...
KARANLIK
Start from the beginning