What happened in Beihone [ under revision ]

Chapter 30 - The wedding

So this ends here all of this shit, it ends here today.

"Butterliette Villafuerte do you take Jillian Jung as your wedded wife?" Everyone was looking at me, hinihintay ang magiging kasagutan ko pero hindi pa rin ako sumasagot umiiyak lang ako at nakikita ko namang nakatingin ng masama sa akin si Jillian.

"Again, Butterliette Villafuerte do you take Jillian Jung as your wedded wife?" Tumingin lang ako sa kanya, kay Jillian at sa lahat ng mga bisita nang biglang may humablot sa kamay ko and it was Jelly. Somehow I felt relieved.

"Jillian Jung you are under arrest for assaulting, raping and abusing Ms. Butterliette Villafuerte." Sabi ng lalaking nag kasal sa amin, meron namang lalaki sa likod na pinosasan si Jillian.

Jillian was crying at syempre hindi ko rin maiwasan na hindi masaktan kahit papano naman ay naging mabait siya sa akin but I think this is for the best now.

"Pano niyo to nagawa sa akin Jelly huh? How could you! Ayaw mo ba akong maging masaya?" Tanong naman ni Jillian kay Jelly, everyone seems to be in shock.

"Hind ate! Hindi ako papaya na maging masaya ka, ano masaya ka sa pananakit mo kay Butter? Pwes kami ate hindi kami masaya hindi kami masaya sa pinanggagawa mo. Bakit ba kasi sa una pa lang hindi mo matanggap na ako ang mahal ni Jelly at hindi ikaw? Bakit ba palagi mong ipinaglalandakan ang sarili mo sa kanya na kahit ilang taon pa ang lumipas. Na sa akin pa rin ang puso niya. Tinatawag mong pagmamahal ang pag abuse mo kay Butter? I don't think so." Tumingin naman ako kay Jelly tulad ko ay umiiyak na rin ito, so ibig sabihin wala talaga itong amnesia? Hindi ko pa naiintindihan sa ngayon ang lahat. Hindi ko alam kung paano nangyari to, the only thing I know is. I am free now.

"Tama si Jelly, Jillian. Pano mo to nagawa? Bago mo pa mahalin si Butter ay naging magkaibigan kayo pero pano Jillian? Alam namin ang pinanggawa mo sa kanya pero nagtiis lang kami kasi alam namin na kapag susugurin ka namin agad agad hindi ka namin mapapahuli sa pulis." Sabi naman ni Heather rito.

"Hindi ko talaga akalain Jillian na aabot ka sa ganito, matagal na tayong magkaibigan pero the Jillian right now parang hindi ko na yata kilala." Sabi ni Chloe pero alam kong deep inside her nasasaktan rin siya sa kanilang lima kasi sila ni Jillian ang close sa lahat.

"Hindi, Butter halika please samahan moko. Magpapakasal pa tayo." Sabi naman nito sa akin pero wala akong naramdaman kundi pagkamuhi rito. Sa lahat lahat nang nangyari, oo mapapatawad ko pa siya pero hindi pa siguro ngayon sobrang hindi ko pa kaya.

"No! Tama na Jillian please wake up, tama na. Itigil mo na to, this is not the Jillian I know. Hindi ikaw to Jillian. The Jillian I know loves her sister, her friends and would never do anything to hurt them pero protektahan lang sila sa abot ng makakaya niya. That's the real Jillian." Sabi ko naman kaya parang biglang nagulat si Jillian sa sinabi ko at ang kaninang galit na ekspresyon sa mukha nito ay napalitan ng isang malungkot na Jillian.

"Tama ka Butter, I was so selfish pero sana, sana mapatawad niyo pa ako." Napayuko nalang ako dahil dinala na siya ng mga pulis sa papunta sa labas.

"And Butter?" Tumingin naman ako kay Jillian, pero medyo malayo na siya sa amin. "Be happy! You deserve it." At sa huling pagkakataon ay ngumiti ako sa kanya. Isang ngiti na nagsasabing oo magiging masaya ako.

Tumingin naman ako kay Jelly at nagpout rito. "Linoko mo ako na may amnesia ka!" Tapos tiningnan ko rin ng masama ang iba.

"Sorry na love, kailangan lang naming gawin ang misyon namin." Sumaludo pa talaga ito, yinakap naman ako nito. "Nabitin ako sa halik mo kanina." Bulong nito pero inirapan ko lang siya.

"Sorry na Butterliette, we just have to do that para mailigtas ka." Sabi naman ni Heather sabay akbay sa akin.

"Butter mahal na mahal ka namin, and hindi namin kaya na ginaganyan ka lang palagi ni Jillian." Sabi naman sa akin ni Jane at hinalikan ako sa pisngi.