Up To Tomorrow (Lesbian Story)

5

Na een tijdje naar de saaie uitleg van Anthonio te hebben geluisterd, konden we eindelijk naar de quads lopen en zaten we allemaal klaar. We hadden geluk dat we op de binnen baan mochten rijden anders had ik mijn kleren wel gedag kunnen zeggen. Ik zat naast Esther en Henri op een quad te wachten tot we mochten gaan. "Hé, hebben jullie er zin in?" Henri zat te stuiteren op zijn quad van opwinding.

"Echt wel!" Esther stak haar vuist in de lucht en wees toen met haar vinger naar ons. "Ik ga jullie van de baan stoten!" Ik rolde mijn ogen en keek om me heen opzoek naar Els. De zoektocht duurde niet lang, ze stond te praten met Anthonio en het beviel me niks. Ik wende mijn blik af en keek geërgerd voor me uit. Ik hoorde Henri lachen en voelde een elleboog in mijn zij.

"He!" Ik keek naar Esther en zag hoe ze nog harder moest lachen vanwege mijn chagrijnige gezicht. Ik sloeg mijn armen over elkaar en zuchtte. "Waarom heb ik nou weer van dit soort vrienden." Het gelach leek wel uren te duren, uiteindelijk kwam Arhen er ook bij en hij probeerde alles een beetje te kalmeren. Na een eeuwigheid te hebben geluisterd naar de verhalen dat ik 'jaloers' zou zijn, waren Els en Anthonio eindelijk klaar met praten. Els liep in de richting van de uitgang en verdween door een donker gang. Ik fronste teleurstellend en wende mijn blik af.

Na een tijdje hoorde ik het bekende geluid van een brullende motor, ik keek naar de gang waar Els niet lang geleden was verdwenen en kreeg zicht op een figuur op een zwarte quad met een zwarte helm waardoor ik niet uit kon maken wie de bestuurder was. De bestuurder van de quad kwam onze kant op en reed op top snelheid langs ons heen, de bestuurder keerde en kwam slippend tot stilstand aan mijn rechter zijde. Ik hield mijn armen voor mijn gezicht om de opsperrende modder tegen te houden. Ik stuurde een geïrriteerde blik naar de bestuurder, maar die blik verdween snel toen het figuur de zwarte helm afzette en golvende blonde lokken onthulde. Ik merkte dat mijn mond open hing en sloot hem direct, mijn ogen verloren voor geen seconde contact met de helder blauwe van Els.

"Sorry." Els lachte zachtjes en hield haar hand voor haar mond. Ik keek haar nog steeds met geschrokken ogen aan. Els keek me aan en fronste bedenkelijk voor ze sprak. "Je hebt iets...." Ze stak haar hand naar me uit en veegde met haar duim over mijn wang. "Daar." Ze glimlachte en draaide zich om op haar quad om nu de hele groep te kunnen aanspreken. Mijn wangen waren vuur rood, ik keek naar beneden naar het stuur van mijn quad en ademde diep in. Waarom doet ze dit met mij?!

Na het quad rijden...

Ik reed rustig naar Esther die haar helm afzette en het zweet van haar voorhoofd veegde. Ik kwam tot stilstand en zette ook mijn helm af. Ik zuchtte opgelucht en haalde diep adem. We hadden met de groep nu ongeveer twee en een half uur gereden, zonder ook maar één pauze. Eerst rustig in rijden en een beetje wennen aan het sturen, daarna ging het er ruig aan toe. Hoe het veder allemaal verliep is echt een waas, wat ik me nog wel goed kan herinneren was het moment dat Esther langs me heen reed en me van de baan stote. Ik vloog tegen de vangrail en hoorde het gelach van Esther langzaam achter me verdwijnen. Ik probeerde weer op de baan te komen, maar mijn voorbanden zaten vast in de modder. Ik zuchtte verslagen en was van plan het maar gewoon op te geven, maar toen kwam de zwarte quad bestuurster.

Ze stopte vlak achter me en zette haar helm af. "Hulp nodig?" Ze glimlachte teder naar me en ik knikte langzaam, verloren in haar schoonheid. Ze stapte af en ze hielp me met het bevrijden van mijn quad. Ik zuchtte opgelucht toen het ons gelukt was en draaide me om naar Els om haar te bedanken, maar mijn woorden stierven in mijn keel. Els stond veel dichterbij dan ik me kan herinneren, ik slikte moeizaam en keek overal behalve naar haar.

Ik legde mijn hand achter mijn nek en schraapte mijn keel. "Bedankt." Els glimlachte geruststellend naar me en ik begon iets te ontspannen.

"Graag gedaan." Ze bewoog haar hand omhoog en stopte een verdwaalde lok haar achter mijn oor, haar tanden zonken in haar onderlip. Ik stond aan de grond genageld en kon alleen nog maar diep in haar ogen kijken. Ze glimlachte een laatste keer en voor ik het wist was ze al weer verdwenen.

Nu zit ik hier met onze groep te klagen over Esthers rijgedrag, wat tot nu toe alleen maar lachbuien opleverd. We zaten met zijn alleen aan een picknicktafel in de kantine wat na te praten over onze nieuwe ervaringen en dronken ondertussen onze glazen fris. Ik lachte om een grap van Joyce en luisterde naar de andere verhalen. Opeens voelde ik ogen in mijn nek branden, ik keek om me heen op zoek naar de eigenaar en vond een paar blauwe ogen die op mijn gericht waren.

Els stond in de deur opening van de kantine en glimlachte naar me. Ik voelde mijn wangen weer rood worden en nam snel een slok van mijn glas fris. Ik hoorde hoe voetstappen naderde en voelde hoe iemand naast me plaats nam aan de tafel. Ik slikte en keek van uit mijn ooghoeken op naar Els die een slok van haar glas nam. Ze luisterde naar de verhalen en lachte mee met de grappen. Ik ontspande en begon weer mee te praten met de gesprekken. Ik ruste mijn hand op mijn dij en dronk het laatste beetje fris. Ik kletste wat met Joyce en genoot volop van dit gezellige vakantie tripje. Ik ben blij dat ik mee ben gegaan met Esther.

"Nathalie?" Ik keek naar Esther die haar lach probeerde in te houden. "Hoe ben je eigenlijk weer op de baan gekomen? Ik dacht dat je vast zat." Ik rolde mijn ogen en moest zachtjes lachen.

"Els hielp me." Ik gebaarde met mijn hand naar Els en zag Esther tussen ons in kijken, haar ogen schoten van mij naar Els. Haar blik bleef hangen bij mij en een grijns verspreidde over haar gezicht. Ik wist al meteen waar ze aan dacht en ik begroef mijn gezicht in mijn handen, ik hoorde Els zachtjes naast me lachen. Ik keek voorzichtig op naar Els en werd begroet door een een stralende glimlach. Ik ging gespannen rechtop zitten en deed als of ik mijn omgeving bekeek, mijn hand ruste weer op mijn dij en met de andere ondersteunde ik mijn hoofd.

Ik voelde een koele sensatie op mijn hand en keek geschokt naar beneden. Els had haar hand geplaatst over die van mij, haar vingers gleden over de rug van mijn hand en er ging een rilling door mijn hele lichaam. Ik keek verward omhoog naar Els, ze keek me aan met een speelse grijns en knipoogde waardoor mijn al verkleurde wangen veranderde in een donkere kleur rood. Ik slikte en had alleen nog maar oog voor mijn sexy begeleider die voor me zat. Ik weet niet hoe lang we in elkaars ogen waren verdwaald, maar het moment werd ruw onderbroken door een trap tegen mijn scheenbeen. Ik keek naar de dader en zag Esther speels naar ons grijnzen. Ik voelde nog steeds Els haar vinger cirkels maken op mijn hand en ik vond het een heerlijk gevoel. Waarom?! Serieus, wat maakt haar zo anders?!

Na dat deze vreselijke ongemakkelijke scène was afgelopen liepen we met zijn alleen terug naar de bus. Arhen en ik stapte weer bij Els in de auto en reden weer terug naar het kamp. Els had de radio aan gezet en zong mee met een wonderbaarlijk zuivere stem. Is er ook iets wat deze vrouw niet goed kan?! Els parkeerde de auto op de parkeer plaats en we stapte uit. We liepen naar de de groep en baande onze weg weer door het bos.

Eenmaal aangekomen bij het kamp had Els nog een kleine mededeling. Vanavond zouden we gezamenlijk gaan eten, dus dat betekende dat ik aankomende avond zou moeten overleven met Els in mijn buurt. Ik was enthousiast over de avond, natuurlijk vond ik het leuk om Els 's avonds weer te mogen zien, maar ik was ook gespannen. Wat als er iets gebeurt?! Wat als ik iets stoms doe en ze niet meer met we wil praten?! Ik haalde diep adem en liep samen met Arhen terug naar onze tent, Esther en Henri waren nog in gesprek met Joyce en de jongen Olaf.

Ik liet mezelf vallen op de bank en zuchtte vermoeit, ik ben kapot. Ik keek toe hoe Arhen plaats nam in de stoel achter me, maar niet voordat hij met zijn grote hand door mijn haar woelde en zijn boek begon te lezen. Ik vind het altijd fijn met Arhen, hij heeft nooit iets waarmee hij aan me hoofd zeurt. Ik sloot mijn ogen en was meteen vertrokken in een droom over Els.

Ik werd helaas niet lang na ik in slaap was gevallen al weer wakker gemaakt. Gelukkig werd ik niet ruw wakker gemaakt, zoals Esther dat altijd doet, deze keer werd ik rustig wakker met Arhen die op me neer keek. Ik glimlachte sloom en Arhen hielp me recht zitten op de bank. "Is het nu al tijd." Arhen knikte in stilte en liep naar het open geritste tent doek, niet lang daarna strompelde ik ook de tent uit.

A/N
Sorry, het is een kort hoofdstuk. Ik probeer de volgende iets langer te maken. Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Laat me weten als er iets anders  kan in het verhaal of als je een leuke activiteit weet om in het verhaal te zetten! (Sorry als er veel spel fouten in het hoofdstuk zitten!) ;-)