Simula

72 1 0
                                    

SIMULA

"Titig na titig ka na naman kay Yoona," Matthew stated as I stared at Denisse who's busy chatting about something to my twin cousin Tricia and Porcia

"She's really beautiful," Kenzo stated too.

I looked at him. I was so sure there is something behind his words. Later on, I glared at him.

"Stop admiring her, Kenzo," I seriously said bago ibinalik sa kaniya ang tingin.

"Tsk.Tsk. Sinasabi ko lang naman na maganda siya. Hindi ko aagawin sa'yo, huwag kang mag-alala."

Tinawanan nila ako at inilingan.

Yoona Denisse is my best friend since we were little. We laughed together, we cried together and grew up together. We shared our dreams and downfalls together as best friend and I am thankful because I have her in those dark times of life. She is half of my life and she will forever be.

Alam kong kalabisan pero hindi yata ako mabubuhay kung mawawala siya sa tabi. She is my air and I can't live without her.

Lumingon siya at ngumiti. She has the sweetest smile. Isang matamis na ngiti mula sa kaniya, nawawala ang lahat ng pangamba ko sa buhay na ito.

"Hanggang kailan mo ipagkakaila sa sarili mong kaibigan mo lang si Yoona? Ang manhid mo sa sarili mong damdamin," Ace said. Umahon siya mula sa pool at gaya ko ay tumitig din kay Denisse.

We were here at our mansion's pool having our moment. Kakaahon lamang ng mga babae para maghanda ng meryenda samantalang nanatili ako dito kasama ang mga kaibigan kong lalaki.

"We are best friend, Ace," I answered.

I don't know if my feelings for her are true or it was just an infatuation. Nasanay akong lagi siyang nandiyan. Masaya akong nakikita siyang masaya pero hindi ako sigurado kung ano itong nararamdaman ko sa kaniya. I'm not capable of loving someone. Ayaw kong masaktan ulit. Ayaw kong maiwan akong muli kaya hindi na muli ako sumugal sa pagmamahal. I'm afraid I may hurt her because of my uncertain feelings. At bukod doon, ayaw kong masira ang kung anong mayroon kaming dalawa. Ayaw kong masira ang pinagsamahan naming dalawa.

I'm afraid to lose her because she's the only one who knew and understand my real feelings.

"You are the only one who believed that, Ezekiel. Ako? Hindi ako naniniwalang mag best friend lang kayong dalawa," Ace added. Sinabuyan pa niya ako ng tubig.

"Unfortunately, Ace, iyon ang totoo."

"Ba't kasi hindi mo ligawan?" Matthew then asked. Natawa ako sa kanila. Ako na naman ang nakita nila.

"Alam kong maraming magbabago kapag ginawa ko ang bagay na iyan." At kaibigan lang din naman ang turing niya sa akin. We are just best of friends. Nothing more.

They were about to say something but the girls interrupted us. Dala nila ang meryenda at inilapag sa gilid ng pool at sabay sabay na lumusong.

"Okay boys, snack time!" Tricia announced and giggled.

Lumapit kami sa direksiyon nila para sa meryenda. Kay Denisse naman ako lumapit at tumabi. I smelled her natural scent. She smells lavender.

"Are you not tired yet? You have been swimming for hours now," I said to her. She looked at me and chuckled.

"Ang oa mo, Third. Wala pa ngang isang oras," she said. Kumuha siya ng sandwich at iniabot ito sa akin. "Gutom lang 'yan."

I smiled at tinanggap ang sandwich. Bumaling naman siya kina Ace na ngayon ay nagtatawanan na.

I stared at her again. She really is beautiful. Glad, she is my best friend.

Nakitawa siya siya sa mga kaibigan namin.

I prayed, she stays beside me until then. I prayed she never get tired of understanding my attitude. I prayed when the time comes, she stays as my Denisse who always bring light and hope in my life.

I prayed, she stays beside me until the end of forever.

Because if not, I don't think my life will be complete, again.

"Are you okay?" she asked upon noticing my silence. "Are you thinking her again?"

My brows furrowed at her question and smiled bitterly when I got what she meant by that.

She always thinks, every time I gone silent, I'm thinking my ex-girlfriend again. She never thinks that every time I gone silent, she was the one I am thinking. Hindi niya alam na sa bawat pagtitig ko sa kaniya, iniisip ko kung gaano siya kaganda at kung gaano ako kaswerte na nariyan siya at ibinigay sa akin ng nasa taas.

"You always think that way, Denisse."

"Bakit, hindi ba, Third?" napawi ang ngiti niya sa labi at pinagtaasan ako ng kilay. "Hindi ka pa rin nakakamove on, Third."

She stated the last sentence. I shook my head. Baka nga hindi pa, Denisse pero alam kong malapit na. Kaunting oras pa, mawawala na siya sa sistema ko.

She is an angel which the heaven sent to tame me. She is an angel sent to me so she can change and get me from the hell I've been living since three years now.

"Tatlong taon mo ng issue 'yan, hindi pa rin? Gaano ba katagal ang process ng pag mo-move on? Dekada ba?" she added. I chuckled.

Sa halip na sagutin ay kinuha ko na lang ang hawak niyang baso na may lamang juice at doon uminom.

"Hey, that's mine!" reklamo niya pero naubos ko na ang laman. Her face grimaced and rolled my eyes at me. I giggled.

"Ubos na. Kuha ka na lang ng bago," I smirked at her. She's cute and beautiful at the same the same time. Lalo tuloy siyang sumimangot.

I handed him the empty glass and pinched her cheeks.

"Ang cute mo," I said.

"Cute lang? Ang ganda ko namang cute kung ganoon," she joke the reason why I chuckled more.

She's so adorable!

"Sige lang. Maglandian lang kayong dalawa diyan. We're not watching anyway," my cousin interrupted our moments. I glared at her. She really knew when to ruin the moment. "Ang landi niyo naman!'

"Magkaibigan tayo kaya magkasinlandi lang tayo, Trish!" she joke at Tricia.

My smile went wide.

Hindi ko alam kung kaya ko ba ng wala siya sa tabi ko. Hindi ko alam kung kaya ko bang harapin ang bukas sa isiping wala na siya sa tabi ko.

Hindi ko yata kaya.

I don't know if I can reach the end of forever if I'll lose her in my life.

I don't know if I can reach it without her. She is my best friend and she is my Denisse. And losing her means suicide.

Until The End Of ForeverOn viuen les histories. Descobreix ara