Spencer & Toby, New York

9. De test

Spencer had het superdruk op school. Ze hadden heel erg veel projecten en er waren een aantal belangrijke examens. Ze zat in de klas met Liz bij filosofie.

'Kan iemand uitleggen waarom de mening van Pythagoras niet klopt met wat latere filosofen hebben ontdekt?' Vroeg meneer Harverd; de docent. Het was een wat oudere, maar zeer wijze man. Hij was erg gepassioneerd voor zijn vak. Spencer stak haar hand in de lucht.

'Spencer?'

'Nou, de theorie die later bewezen is door meerdere filosofen maar ook wetenschappers heeft veel meer argumenten,' zei Spencer 'wat er op wijst dat... o god...' Mompelde Spencer. Ze greep naar haar buik. Iedereen keek haar verrast aan.

'Uhm... Spencer? Gaat het?' Vroeg de docent. Spencer probeerde iets te zeggen maar ze sloeg haar hand voor haar mond en rende het lokaal uit. Ze rende naar de meisjes toiletten. Ze klapte dubbel en gaf over. Niet veel later kwam Liz de wc's binnen.

'Spencer?' Vroeg ze bezorgd. Spencer zat nog steeds op de grond bij een wc.

'Hier ben ik...' Kreunde ze. Liz opende de deur van het hokje.

'O, jeetje! Gaat het?!' Riep ze. Spencer knikte en stond op. Ze voelde zich een beetje duizelig.

'Het gaat al wel weer.' Mompelde Spencer.

'Je gaat toch zeker niet terug naar de les?' Vroeg Liz. Spencer keek haar verbaasd aan.

'Natuurlijk wel! Ik wil de les van meneer Harvard voor geen goud missen!' Riep Spencer. Liz glimlachte.

'Zo ken ik je weer, Spencer Hastings!' Lachte ze. Spencer dronk wat water voordat ze weer naar de les gingen. Toen ze met zijn tweeën door de gang terug liepen zei Liz:

'Je bent toch zeker niet zwanger, hè?!' Ze gaf Spencer giechelend een por. Maar Spencer schrok van het grapje van haar vriendin. De rest van de dag bleef ze maar denken aan wat Liz had gezegd. Ze was al wel twee weken laat... Toen ze 's middags thuis kwam uit school zat ze er nog steeds mee. Ze besloot om Hanna te bellen. Ze ging op haar rug op bed liggen en toetste haar nummer in.

'Hey Spencer!' Zei Hanna, nadat de telefoon twee keer was over gegaan.

'Hey Han! Bel ik gelegen?' Zei Spencer.

'Ja hoor. Hoe gaat het met je?'

'Nou, goed. Denk ik. Ehm... ik zit ergens mee, dus ik dacht laat ik je eens even bellen...' Legde Spencer uit.

'Vertel!' Riep Hanna. Spencer vertelde wat er tijdens filosofie was gebeurd, en ook wat Liz had gezegd.

'Ach Spence! Echt iets voor jou om je daar zorgen over te maken! Het is vast niks!' Zei Hanna.

'Maar ik ben ook al twee weken laat!, ' Zuchtte Spencer. 'Ik kan gewoon niet stoppen met eraan denken...'

'Snap ik. Maar jij en Toby... jullie doen het toch wel veilig?' Zei Hanna.

'Ehmm... Ja. Dat hebben we altijd gedaan.' Antwoordde Spencer.

'Dan zou ik als ik jou was het gewoon laten gaan... En als dat écht niet lukt, dan koop je een zwangerschapstest, en dan kan je het daarna los laten.'

'Oké, je hebt gelijk.' Zei Spencer. Daarna praatte ze nog wat langer over van alles en nog wat. Hanna vertelde over hoe haar road trip met Caleb was geweest, en Spencer vertelde nog wat roddels die ze had gehoord van Aria. Toen ze hadden opgehangen besloot Spencer om toch maar een test te gaan kopen, er zat bovendien een apotheek drie straten verderop. Terwijl ze er heen liep dacht ze diep na. Ze probeerde zichzelf ervan te overtuigen dat ze niet zwanger was. Ze was weleens vaker laat geweest... En zo raar was het toch niet dat ze opeens onwel was geworden? Toen ze het doosje met de test ging afrekenen schaamde ze zich wel een beetje. Het meisje achter de kassa keek haar een beetje ongemakkelijk aan, wat het er niet beter op maakte. Eenmaal thuis opende ze het doosje en las ze het bijschrift. Ze moest over de stick plassen, en dan zou er of een rode of een groene kleur moeten komen. Ze zuchtte diep, en ging naar het toilet. Toen ze precies had gedaan wat er in het bijschrift stond wachtte ze in spanning af. Toen na vijf minuten langzaam de kleur zichtbaar werd, liet ze van schrik de stick uit haar handen vallen. De kleur was groen...