Κεφάλαιο 1

88 4 0
                                    

Το ρολόι σήμανε 12 όταν ξαφνικά πετάχτηκα από τον καναπέ του σαλονιού στο σπίτι. Δεν ήθελα ακόμα να πιστέψω πως πριν από 2 ώρες βρισκόμουν στα χέρια απάνθρωπων ατόμων που αναζητούσαν μόνο το κακό μου. Όταν σηκώθηκα από τον υψηλής αξίας καναπέ που έπρεπε να είμαστε πολύ προσεκτικοί μαζί του,κατευθύνθηκα προς την κουζίνα .
Στο κεφάλι μου γυρνούσαν ακόμα εκείνες οι απαίσιες εικόνες όπως και τα αιχμηρά λόγια που δυστυχώς είχα ακούσει εκείνο το βράδυ. "Είσαι δικιά μας τώρα , θα σε κάνουμε ότι θέλουμε εμείς ". Με ένα ποτήρι νερό προσπάθησα να βγάλω αυτές τις σκέψεις από το μυαλό μου αν και ήταν ακόμα δύσκολο.
Μόλις τέλειωσα από την κουζίνα σειρά είχε το μπάνιο. Όταν μπήκα μέσα αντίκρισα στον καθρέφτη μια άλλη Τίνα !
Γρατζουνιές και μελανιές είχαν περικυκλώσει το πρόσωπο μου καθώς τα μαλλιά μου έπεφταν απειλητικά στο μέτωπο μου. Για μια στιγμή αναρωτήθηκα " ποια είμαι και τι κάνω εδώ ;" όμως ο ήχος της πόρτας με έκανε γρήγορα να ξεφύγω από τις σκέψεις μου που τόσο τις σιχαινόμουν. Η αδερφή μου έκανε την εμφάνισή της όπως εκείνη πάντα ήξερε."Τίνα ; τι κάνεις τέτοια ώρα εδώ ; δεν θα έπρεπε να βρίσκεσαι στο πάρτι της χρονιάς που τόσο περίμενες ; " και με ένα ειρωνικό θα έλεγα ύφος της απάντησα " γύρισα νωρίς ". *Η αδερφή μου ήταν 2 χρόνια μεγαλύτερη από εμένα και ήξερε καλά να χειρίζεται τα πάντα. Το όνομα της νομίζω μαρτυρούσε τα πάντα...Αφροδίτη,η θεά της ομορφιάς.
Με πρόσεχε αν και τις περισσότερες φορές της ήμουν παντελώς αδιάφορη.
Ψηλή με πράσινα μάτια και ανοιχτά κάστανα μαλλιά άφηνε στο πέρασμα της άφωνα τα αγόρια.*
<<Άσε με να δω τι έχεις στο πρόσωπο σου>> είπε απότομα.
<<Δεν είναι κάτι,απλά έπεσα καθώς έρχομουν>>της ψιθύρισα απαλά.
<<Σίγουρα; καλύτερα να ξαπλώσεις λίγο >>και χωρίς να πάρει απάντηση έκλεισε πίσω της την πόρτα και έφυγε.

I'm hereWhere stories live. Discover now