Ayaklarımın olmasını isterdim,normal insanlar gibi yürüyebilmek nasıl olurdu acaba.Su yüzüne çıkıp yeni kişiler ile tanışmak isterdim.Ama ben,sadece bizim bölgemize ayit bölümde,yüzgeçlerim ile yüzüyorum.Hiç bir zaman deniz kızı olmak istemezdim.Belki hiç doğmak bile istemezdim.3 tane ablalarım ile ben ve babam,ha bir de unutmamak gerek ya balıklar.Sadece bu kadar.Soyumuz tükeniyor.Belki de dünya da ki tek deniz insanları bizizdir ha?
Yüzgeçlerimi çırparak okyonusun dibinden hızlıca yükselmeye başaladım. Ve aniden zıplayarak güneşin gözlerimi kamaştırmasıyla U dönüşü gibi suya yeniden atladım.Su yüzüne çıktığımda Güneşin tepede olması üzerine sanki kavruluyormuşum hissi de veriyordu.Ama her gün bir kez, güneş banyosu yapmayı tercih ederdim.Zaten babamın emri üzerine su yüzüne çıkamam bile yasaktı,ki tek yasaklar bunlar değildi.Aile de en küçükleri ben olduğum için sanki kurallar benim üzerime kurulmuş gibi tek tek vurgulanıyordu.Denizin o çarpıntınlı sesini dinledim.Sanki bu hayatta hep tek yaşıyormuşum gibi bir hissi vardı.Ucsuz bucaksız deniz sanki hafifçe hareket etmeye yüz göstermişe benziyordu.Ama bu rüzgarın sayesinde değildi.Neydi peki bu ? Belki de kötü bir şeydir.Belki de korsanlardır.Hızlıca başımı suya sokarak derinlere doğru yüzgeçlerimi çırptım.Hep bir insan ile konuşmak istemişimdir,belki de elime bir şans geçti de ben mi geri tepiyorumdur? ya onlar kötü insanlar değilse."Aptallığı bırak Maria" Gelen sese doğru yüzgeçlerim ile ellerimi çırptım.Ve Sarayımız,kısaca antik kent de denilebilir.Ama bu antik kentte ağac yerine yosunlar var.Odama doğru yüzmeye başladım.Bu gün evden çıkmamam lazımdı.Hemen pencerenin içinden hızlıca geçtim.Karşımda Demi'yi görmüştüm,o benim en büyük ve ispiyoncu artı mefeatçi ablamdır."Neredeydin?" Etrafımda dönmeye başladı.Sorgu başlıyor o zaman."Geziyordum" dedim sıkkınca."Gezmek mi? Bu kocaman okyonusun içinde nereleri geziyordun?"."Etrafı"."Peki,ama biliyorsun babamız sana ceza verdi.Ve dışarı çıkmayacaktın hani?"."Korkulacak bir şey yok buradayım" Birden içeriye Miley girdiğinde bana kızgınca bakındı"Maria,çok fazla başına buyruksun.Başına bir şey gelmesini asla istemeyiz diye sana kurallar koyuyoruz.Ama sen ne yapıyorsun,kendi bildiğini okuyorsun!" Diyicek bir şey bulamıyordum.Daha dün dediklerini bozuk plak gibi yeniden başa sararak söylüyorlardı.Demi bana doğru gelerek"Ya o gemiyi takip etseydin? ya sana bir şey yapsalardı? Babamız ne dedi.Hiç kimse su yüzüne çıkmayacak."."Peki,ama neden" dedim.Miley tek kaşını kaldırarak.Bana doğru geldi.Elimi tutarak,"Çünkü,babamız bizim kimseye aşık olmamızı istemez.Eğer aşık olursak biliyorsun bizim gibiler aşktan başı dönmüş gibi sarhoş olurlar,büyülenirler.Ve aşık olduğu adamı yanina almak isterler.Ama unuturlar ki o bir insan.Denizin dibine doğru çekerken heyecanlanırlar,ve o anda aşık oldukları insan can verir." Gözlerimi şaşkınca açarak"Yani bende mi aşık olamayacak mıyım?"."Evet"
Aman ne güzel"Sanki her gün bir erkek görüyorum ya,aşık olucağım" dedim alayla,cevap vermek yerine susmayı tercih ettiler.Boynumda ki inci kolyeyi çıkardım.Tarağımı alarak kumral uzun saçlarımı taramaya başladım."Bir daha kuralları çiğnersen babamıza söylerim" Demi gene kuralcı tarafını su yüzüne çıkarıyordu."Tamam" dedim umursamazca.Benim düşündüğüm ise bir insan görmek,onunla konuşmak.Birden içeriye Kristen girdiğinde sevindim.Çünkü belki de ablalarım arasında en çok onunla anlaşabiliyordum."Ne oluyor burada?"."Biz onun iğilini istiyoruz Kristen,"."Daha konuyu bilmiyor" dedim gülerek."Şuan olmaz,çünkü yemeğe bekleniyorsunuz,hadi" Başımı salladım.Konudan kurtalacağım yoktu ama yinde bu güzel bir mazelet gibiydi.
