SMILE:The Prince and the Princess Revelation (NEAR ENDING) - (UNDER REVISION)

Smile 15: Father and Daughter

ANIKA's POV

"The hell?! Bakit ba?! Bitawan niyo nga ako!"

I don't fucking know what the hell is this happening. I was on my chair busy on my cellphone nang bigla akong hilahin ng dalawa kong bodyguards.

"—Kapag hindi ko niyo ko binitawan I swear! Daddy will know abo—"

Hindi ko na natuloy pa ang aking sasabihin ng dalhin nila ako sa opisina at dun biglang bumungad sa akin si daddy— fresh pa ata galing abroad. Wow! Note the sarcasm.

"Asseyez-vous cher (Have a seat dear)" aniya sa akin, sabay baling sa tatlong kong bodyguards "You may all leave"

Magalang namang nagsiyuko ang mga bodyguards ko bago umalis. Nagkatinginan kami ni daddy.

"I want you to see this" aniya sabay harap sa akin ng laptop na nasa desk, nagulat naman ako na yung video nang mga pinahirapan ko kahapon ang pinapakita niya. So this is the real deal kaya siya umuwi? "Fucking tell me kung bakit mo to ginawa sa kanila!"

Nangunot ang noo ko sa sinabi ni daddy. I won't caught up—Hindi ako papahuli sa kanya.

"Dad! It wasn't me!" Tanggi ko
"Anong hindi ikaw?!" Singhal niya sa akin "All those fucking proof tell na ikaw daw!"
"Daw dad! Daw! Means sabi sabi lang. Masyado naman kayong naniniwala sa mga sabi sabi eh maraming may galit sa akin! Sinisiraan lang nila ang pangalan ko."
"God! Tatanda ako ng maaga sayong bata ka"

Nangiwi lamang ako sa drama ni daddy—?Calm Anika! just stay calm! Bintang pa lang naman yang ginagawa niya, whatever happens wag na wag kang kakanta.

"Si c'est la raison qui vous fait venir ici. Eh bien, papa, tu perds ton temps." (If this is the reason that make you come here. Well, daddy your just wasting your time.)

That I leave the room. I know na masama ang ginawa ko but— they all fucking deserve it! Gumanti lang ako! Ako ang biktima dito tapos ako pa ang may mali? Ako lang ang may mali. Tsk! People nowadays are so judgmental!

Ni hindi man lang nila tinitignan ang nangyayari bago sila humusga— Come on people! Masyado naman kayong perpekto!

"Anika Stephanie Darling Crown!" I heard dad scream "Come back here, young lady!"

I rolled my eyes. Heto na naman kami. I didn't came back to that room at dumiretso sa kusina I saw yaya cooking something at ang bango— Wow. I wonder what is she cooking? Hmmm.

I sat at the chair, waiting.

"What are you cooking, yaya?" I asked, mukhang nagitla pa si yaya sa akin.
"Nandyan ka pala, Anika anak" aniya atsaka bumalik sa niluluto niya "Eto nagluluto nang Caldereta"

Halos magningning ang aking mga mata sa aking narinig— My gosh! Holly gosh! THAT'S MY FAVORITE! Yaya's Caldereta is my fav!

"My god yaya! Make it fast na! I wanna eat it." Ani ko na ikinatawa ni yaya.
"Maupo ka lang dyan at matatapos na to. Sakto matatapos na to, buti nakapagsaing na den ako kanina"

Ilang minuto lamang at inihanda na ni yaya ang pagkain sa hapag, hindi na ko nakapag antay kaya kumain na ako. Tuwang tuwa pa si yaya na makita akong kain nang kain.

I don't care kung magmukha akong patay gutom. Minsan lang naman eh.

"O sir, sabay na ren po kayo kay Anika." Ani ni yaya

Hindi ko na pinansin for sure si daddy lang naman yun. Nang umupo siya at kumain den ay dedma lang ako.

Aba! Masama pinag-aantay ang pagkain noh.

"You eat like a man"

Natigil ako sa pagkain at sinamaan ng tingin si daddy dahil sa sinabi niya— What the hell?!

"What?" I asked "Daddy I'm just enjoying my food"

Ngumisi naman siya sa akin bilang tugon sabay kain. Pero hindi gaya ko na lamon sa kanya tipid tipid lang, napailing ako at bumalik sa kinakain ko.

"Yaya, one rice pa please"

Tumango naman si yaya at nilagyan ako ng kanin sa plato. Muli akong sumandok ng Caldereta sabay lamon— God! Walang diet diet kapag Caldereta ang ulam!

"You really look like your mom. Ganyan na ganyan den siya kumain"

Napataas ang isa kong kilay sa sinabi ni dad.

"Oh?"

Tumawa naman siya sa akin. Daddy is sooooo weird. Kanina galit ngayon nang-aasar ano ba talaga?

"— Asan pala si mommy? Bakit hindi mo siya kasama?"
"She's still in France. May inaasikaso"
"Oh, eh bakit ikaw napauwi?"

Natigil siya sa pagkain at taimtim akong tinitigan. Hindi naman ako nagpatalo.

"I came home because of you" he answered "Deny all you want, alam kong ikaw lang ang gagawa nun. Matanda na kami para makunsumisyon, Anika. Please stop acting like a brat and act like a lady"

Mas napataas naman ang kilay ko dahil sa sinabi niya.

"Whatever"
"Anika" saway niya sa akin "I said stop acting like it"
"Ano ba daddy?!" I hissed "Anong act act ba ang gusto mo? I'm just being me. I do what I want and I do what I was, hindi ako plastic para gawin ang gusto niyo. My god! Stress!"

Napailing na lamang si daddy at nagpatuloy sa kanyang kinakain ganun den ako.

"Say what you want. Oo nga pala I already cut your card as your punishment"

Dun na nanlaki ang aking mga mata at hindi makapaniwalang tinitigan si daddy.

"Are you serious?!" I gasped

Tumango siya mas napasinghap pa ko dahil dun.

"— Daddy, you can't be serious!"
"Like I said it's your punishment. Buti nga at hindi mabigat. I gave you a favor"

Napatayo na ako sa kinauupuan ko dahul sa frustrations.

"Favor?!" I shouted "Daddy you didn't gave me a favor! Ginawan mo ko ng sakit sa ulo! Pano na ko?!"

Umiling iling lang si daddy sa akin.

"Mabubuhay ka ng wala yun." Sagot niya "For now I'll give you one thousand per day as your allowance para naman di mo ko sabihan ng kuripot ako"
"Daddy kuripot ka naman talaga at unfair! You can't do this to me! Mapapahiya ako!"

Umiling iling lamang si dad tsaka tumayo dun ko na napansin na tapos na pala siya kumain.

"I'm done" aniya sabay tingin sa akin "Whether you like it or not it's my decision and you can't do anything about it. Just be thankful na hindi mabigat ang parusa mo. Enjoy your day, my daughter"

And that he left me dumbfounded and shocked. Nahimasmasan na lamang ng marinig ko ang kotse ni daddy papaalis.

Napatakbo ako palabas at sinundan naman ako nung tatlong bodyguards ko only to see na malayo na ang kotse ni daddy— My god. Noooooo.

"Daaaaaaddddddy!"