Mysterious guy

6

We lopen naar binnen. Van binnen ziet het huis er erg gezellig uit. Niet zo verwaarloosd als van buiten. 'Kom je mee?' Vraagt hij en ik volg hem naar zolder. De hele zolder is van hem alleen. Zijn kamer heeft allemaal schuine wanden en ziet er heel anders uit dan de rest van het huis. Het is een stuk donkerder. Ivan loopt naar een kast, pakt er een shirt uit en gooit het naar mij. 'Hier kun je in slapen.' Zegt hij en voor ik het weet heeft hij zijn shirt al uitgetrokken.

Ik staar naar zijn lichaam. Het is precies war ik me had voorgesteld de eerste dag dat ik hem ontmoette. Gespierd maar niet te gespierd. Perfect eigenlijk, alles aan hem is perfect. 'Lukt het met staren?' Zegt hij en ik schrik wakker. Ik word weer helemaal rood en hij lacht.

'Kun je even niet kijken?' Vraag ik en ik draai me om zodat hij niks kan zien. Als ik mijn shirt en rok uit heb en zijn shirt aan wil trekken voel ik opeens Ivan achter me. Hij slaat zijn armen om me heen. Hij heeft nog steeds geen shirt aan en ik nu ook niet wat het best wel ongemakkelijk maakt. Hij geeft kusjes in mijn nek en mijn huid tintelt bij zijn aanraking. 'Mag ik me ms eerst even verder omkleden?' Vraag ik. Want het is me net iets te ongemakkelijk zo allebei zonder shirt.

Als ik klaar ben met omkleden zie ik dat Ivan ook weer een shirt aan heeft. Ergens vind ik dat jammer omdat ik het best leuk vond hem zonder shirt te zien. Hij loopt weer naar me toe en legt zijn handen op mij heupen. Zijn lippen zijn vlak voor die van mij. Hij trekt me dichter naar hem toe en zoent me weer. Alweer dat zelfde vuurwerk gevoel. Hij tilt me op en legt me neer op bed. Hij hangt boven me en het lijkt wel eeuwig te duren.

Als we beide ophouden omdat we op adem moeten komen kijken we elkaar aan. Als we op adem zijn gekomen legt hij zijn hand op mijn wang en zoent me weer. Hij trekt me boven op hem en hij verkent mijn lichaam met zijn handen. Als hij zijn handen op mijn kont legt stop ik met zoenen. Hij trekt zijn hand meteen weg. 'Sorry, ik zal het niet meer doen.' Zegt hij. 'Het is niet erg.' Wacht wat? Zei ik dat nou echt? 'Echt niet?' Vraagt hij? 'Nee' wacht zei ik dat nou weer? Oke wat heb ik? Nog voor ik verder kan piekeren over wat ik net zei zoent hij me weer en vergeet ik alles.

Hij houdt zijn handen op mijn rug. Ws durft hij me nu nergens meer aan te raken. Als we na een tijdje stoppen met zoenen rol ik van Ivan af. Ik kruip tegen hem aan en val na een tijde in slaap.