Mysterious guy

3

Dan hoor ik opeens geluid en zie ik dat Ivan het bos uit komt lopen.

Hij blijft staan op het grasveld en kijkt om zich heen naar het uitzicht. Dan zie hij mij opeens in de boom zitten en schrikt even, dan lacht hij naar me. 'Is het normaal dat je mensen bekijkt vanuit een boom midden in het bos?' Vraagt hij. En ik besef me dat ik weer zat te staren. 'Het uitzicht hier is nog beter dan daar onder, ik kwam hier al toen ik klein was.' 'Vind je et erg als ik bij je kom zitten?' En nog voor ik antwoord kon geven liep Ivan al naar de boom toe en klom erin.

Toen hij naast me zat zei ik 'Nee hoor is niet erg, wel lief dat je et vroeg.' En ik lachte. 'Sorry ik zal in het vervolg wachten op je goedkeurig.' En hij keek me beschaamd aan. 'Is niet erg je mag altijd naast me komen zitten hier, mijn boom is jou boom.' 'Hoezo is het jou boom? Volgensmij is deze boom nog steeds in het bezit van de gemeente.' 'Dan is het onze boom, we huren hem nou goed?' 'Beter' en we lachten.

Toen zag hij mijn tekening die ik van hem gemaakt had. Ik was helemaal vergeten dat die er nog lag. 'Waarom heb je mij getekend?' 'Ik teken iedereen.' Oke ik teken niet iedereen eigenlijk alleen hem maar ik wil awkward situaties voorkomen. 'Wil je de tekening hebben?' 'Nee hoeft niet ik vind het raar om tekeningen van mezelf te hebben.' 'Ja ik begrijp het. Ik vind het ook niet fijn als ik s'nachts aangestaard word door mezelf ofzo.' 'En als je een tekening van jezelf maakt? Dan kunnen we elkaar aanstaren snachts. Doe je toch al in deze boom.' Ik probeer hem boos aan te kijken maar het lukt niet en hij moet lachen. 'Je realiseert je dat je ook in deze boom zit en dat ik je ook uit de boom kan duwen?' 'Als je dat doet trek ik jou mee.' En we lachen samen.

Toen ging hij verzitten en hij raakte mijn hand even aan. Ik krijg meteen kriebels in mijn buik en het word nog erger als hij me aankijkt. Ik verdrink weer in zijn ogen en ik heb niet door dat hij naar die van mij kijkt tot hij zijn hoofd wegdraaid. Ik word helemaal rood hopelijk ziet hij het niet.

Dan gaat hij tegenover me zitten en kijkt me aan. Ik probeer weg te kijken zodat ik niet nog meer ga blozen, maar hij legt zijn hand op mijn wang en draait mij hoofd zodat ik hem wel aan móét kijken. Niet dat ik het erg vind om naar hem te kijken. Ik wil gewoon niet dat hij ziet dat ik zo rood ben.

Zijn hand ligt nog steeds op mijn wang en we kijken elkaar nog steeds aan. Dan komt hij langzaam dichterbij en ik krijg overal kriebels. Als zijn hoofd vlak voor die van mij is lacht hij naar me 'Je ben zo schattig als je bloosd.' Ik had helemaal niet door dat ik weer zo rood was. Ik probeer mijn hoofd weg te draaien, maar nu legt hij zijn andere hand op mijn andere wang.

Hij komt nog iets dichterbij en ik voel zijn lippen op die van mij. Dit is dus wat ze bedoelen met vuurwerk bij het zoenen. Ik zoen hem terug en het lijkt wel eeuwig te duren. Hij legt zijn handen om mijn middel en trekt me dichter naar hem toe. Het lijkt wel alsof ik in trance ben. Het moment wordt verbroken als ik bijna uit de boom val.

Ivan vangt me net optijd op. 'We kunnen beter even uit de boom gaan.' Nog steeds in trance gehoorzaam ik hem en klim ik uit de boom. Hij komt voor me staan en legt zijn handen weer om mijn geicht. Hij kom steeds dichterbij en blijft weer vlak voor mijn hoofd hangen.

Alles in me schreeuwt dat ik hem moet zoenen maar ik durf niet. We ademen steeds sneller en ik kan niks anders dan in zijn ogen kijken. Volgensmij durft hij ook niks want hij komt niet meer dichterbij. Of zoen ik zo slecht dat hij het niet meer wilt? Kom op Emma zo slecht was het niet oke het was je eerste kus maar dan nog voor een eerste kus was het magisch.

Ik ontwaak uit mijn gedachten als hij opeens mijn hoofd los laat. 'Ik moet gaan.' Zegt hij en voor ik me besef wat hij gezegd heeft is hij al weg. Ik blijf alleen achter en kan alleen maar aan de zoen denken. Uiteindelijk kom ik weer terug op aarde en besluit ik terug naar huis te gaan. Mijn ouders zijn er niet en ik ga meteen naar boven. Ik denk alleen nog maar aan Ivan en val uiteindelijk in slaap.