Ο Εφιάλτης

Άγγελε μου...

-Κοίτα...
-Πες μου.....
-Εμ...
-Οκ δεν πειράζει
-Σε θελω εδώ και πολύ καιρό δεν αντέχω να ξέρω πως είσαι μαζί μου αλλά όχι δικιά μου...
-Σ...σο..βαρα;
-Ναι
-Γιάννη...
-Δεν πειράζει αν δεν νιώθεις και εσυ  το ίδιο Ηλιάνα μου αρκεί που ξέρεις πως νιώθω...
-Γιάννη εδώ και 4χρονια σε θελω αλλά δεν ήξερα αν νιώθεις και εσυ το ίδιο...
-Ηλιάνα σε παρακαλώ πες μου πως δεν μου κανείς καμια πλάκα
-Σοβαρολογω ρε Γιάννη
-Αγαααπηηη μουυυ!
Είπε και με αγκαλιασε ένιωσα τόσο ωραία και ασφαλείς...
Δηλαδή εγώ τώρα και ο  Γιάννης είμαστε  μαζι...;
Δεν με νοιάζει αλλά είμαστε μαζί!
-Ηλιάνα έλα γρήγορα κάτω!
Κατέβηκα τα σκαλιά και πήγα γρήγορα κοντά του
-Τι τι έγινε;
-Δες λίγο στην τηλεόραση

*Στις 3 τα ξημερώματα ενα 8χρονο αγορακι δολοφονηθηκε στην προσπάθεια του να ζητήσει  βοήθεια.Στο χερι του οι δολοφόνοι είχαν χαράξει 3μπαλονια με μαχαίρι.*

-Ηλιάνα είσαι καλα;
Έκλαιγα με λυγμούς δεν αντεχα...
-Δεν μπορεί να είναι αλήθεια Γιάννη απλά δεν το πιστεύω δεν θελω να το πιστέψω.
-Ηρέμησε σε παρακαλώ
-Άσε με λίγο μόνη...
Έτρεξα πάνω στο μπάνιο.
Βρήκα τις λεπίδες από το ξυράφι του Γιάννη.
Άρχισα να κοβω, και άλλο και άλλο και άλλο μόλις μάτωσα πολύ έβαλα το χέρι μου κάτω από την βρύση και κάλυψα τις πληγές.
Σκούπισα το αίμα και τα μάτια μου και πήρα την λεπίδα μαζί μου.
-Ηλιάνα είσαι καλύτερα...;
-εε ναι...
-έλα να σε αγκαλιάσω
-έρχομαι...
Μόλις με αγκάλιασε τραβήχτηκε απότομα
-Ηλιάνα;
-Ναι;
-τι είναι αυτό στην μπλούζα σου;
Αίμα γαμωτο για κακή μου τύχη φορούσα ενα λευκό πουλοβερακι θεέ μου το αίμα είχε ποτίσει την μπλούζα...
-εε δεν καταλαβαίνω για ποιο πράγμα μιλάς...
-Αυτό στο μανίκι της μπλούζας σου!
Τι έκανες;
-τίποτα
-Ηλιάνα! Έχεις αιμα φέρε μου το χέρι σου!
-Αίμα; που; Όχι
-Ηλιάνα δεν θα τι συζητήσουμε άλλο! Το χέρι σου.
-πφφφφ....
Του έδωσα το χέρι μου.
-Τι... Τι είναι αυτά Ηλιάνα!; Χαρακιες;;!
-Ναι...
-Γιατί ρε γιατί...
-Απλά δεν θελω να το συζητήσω άσε με να πάω στο δωμάτιο σου να κάτσω λίγο σε παρακαλω.
-Όχι Ηλιάνα θα κάτσεις εδώ μαζί μου δεν σε αφήνω!