Karanlık Kız 1 (İntikam Ateşi)

SIR

- Hemen ambulansı arayın..diye bağırdı

Sınıftakilerin çoğu ambulansı aramaya başladı. Hepsi endişliydi ,onu seviyorlardı.

Altan Geceyi kucağında aşağıya indirmeye başladı. Gece ve Nefeste Altanın yanında ilerliyordu. Sesten dolayı herkes sınıftan çıkmış ve koridorlara doluşmuştu. Herkes Geceyi görünce endişe ile ona bakmaya başlamıştı. Altanla beraber tüm okul peşinden geliyordu . Bahçeye çıktıklarında ambulans daha gelmemişti.

Altan Geceyi yavaşça yere yatırdı . Gecenin etrafında büyük bir kalabalık vardı. Herkes Geceye endişeli ve üzgün gözlerle bakıyordu. Korkuyorlardı. Ona birşey olmasından korkuyorlardı . Bazıları düşünüyordu. Bu kız bu kadar kısa sürede nasıl herkese kendini sevdirmişti. Yoksa şimdi ona birşey olmasından ölesiye korkmaları normalmıydı.
Alev ve Nefes yere çöküp Gecenin ellerini tuttu. Oradaki hiç kimse konuşmuyordu. Derin bir sessizlik vardı.

- Gece ne olur aç gözlerini..dedi Alev
Sonra kulakları ambulans sesi doldurdu. Sağlık görevlileri indi araçtan. Kalabalık onların geçmesi için yer açmıştı.

Sağlık görevlileri Geceyi sedyeye yatırıp araca ilerlediler. Sağlık görevlileri bile Geceyi görünce melek gibi bir yüzü olduğunu düşünmüştü. Geceyi araca bindirince hızla hastaneye ilerlemeye başladılar. Alev ve Nefes ise arabaya binip arkadan onları takip etmeye başlamıştı.

Okuldakiler ise üzgündü. Ona birşey olmasını istemiyorlardı. Bu kız kısa sürede herkesin kalbinde yer edinmişti.
Okuldaki neredeyse herkese maddi , manevi birçok yardımda bulunmuştu. Kimisini zorbaların elinden kurtarmıştı. Onlara tavsiyelerde bulunmuştu. En önemlisi ise herkesi güldürüyordu. Okulu sevmeyenler, mutsuz gidenler artık Gece sayesinde gülüyor ve okulu seviyordu. Gece ise şu anda ambulansta ölü gibi yatıyordu.

****

Alev ve Nefes hastane koridorunda Gecenin odasının önünde doktorun çıkıp bir açıklama yapmasını bekliyorlardı.

Yaklaşık 2 saattir burada bekliyorlardı. Sonunda doktor çıktı. Doktor üzgün görünüyordu.

- Ne oldu doktor bey o iyimi..dedi Alev endişeyle

Doktor başını onlara kaldırıp üzgünce baktı.

- Bunu size o söylese daha iyi olur..dedi ve gitti.

Kızlar Gecenin odasına daldı. Gece dimdik tavana bakıyordu.

GECENİN AĞZINDAN

İçeri giren kızlarla onlara döndüm. Hemen yanıma koşup bana sarıldılar.

- İyimisin Gece..dedi Nefes

- Bizi çok korkuttun..dedi Alev

- Gece varya görmen lazımdı neredeyse bütün okul senin için ağlayacaktı. Kızım sen ne yaptın onlara öyle..diye devam etti Alev

Bilmem anlamında omuz silktim. Amacıma ulaşıyordum. Aklıma yaptıklarım gelince içimden kahkaha attım.

- Birşey daha var. Sana ne oldu. Doktor senin bize söylemeni istedi.

Şimdi onlara gerçekleri söylemeliyim. Dudaklarımı sarkıttım.

- Sizden saklamak istemezdim. Üzgünüm..dedim

- Ne saklaması Gece. Söyle çabuk...diye bağırdı Alev

- Aslında ben kanserim. Akciğer kanseri..dedim üzüntüyle

İkisinin gözündende bir damla yaş düştü. Şaşırdım onlar ağlamazdıki.

- Ne - neee. Te-tedavisi yokmu. Hemen tedavi ol..dedi Nefes kekeleyerek