My Husband for Real

Chapter 19

Sorry for the late late update. Sorry!! Eto na po.. :)

"I need to know. You must do everthing to find him"

Tumango lang ang kinuha kong imbestigador. Hindi ko talaga alam pero ramdam ko na nandyan lang sa tabi.

Si mom, aayaw pa sana umalis pero kailangan na niya bumalik sa Pilipinas kasi kailangan niya asikasuhin ang business ni dad. Hindi pa kasi siya nabalik eh.

Naglalakad ako papunta sa pinaka malapit na Withdrawal machine.
Kailangan ko mamalengke kasi sa linggo may mga bisita ako.
"Dad? You promised.. Why?"
Kapulong ko si dad sa phone. Hindi daw siya makakapunta sa linggo dito. Tama nga sila. Promises are to be broken.

[sorry baby.. I'm really busy here. Ayoko magalit ka pero kailangan talaga]

"You promised dad. Inuuna mo lagi ang work keysa sakin. Inuuna mo lagi ang iba keysa sakin. Your interets are more important than me and it hurts. So much"

Kahit kailan hindi niya maiwasan ang trabaho. Yung isang beses na sabihin ko sa kaniya na pumunta siya dito, hindi niya magawa. Lagi ko iniintindi siya pero sana, ngayon lang, pagbigyan niya ako.

[baby girl..]
Hindi kona siya pinatuloy. "Sige. Alis na ako. Bye"
End call.

Importante na nandito siya sa linggo kasi ngayon lang nagiging success ang buhay ko about sa work. Nag try ako dati pero hindi naging successful.

Gusto ko kasi makita ni dad na natupad ko ang isa sa mga pangarap ng walang tulong galing sa kanila. Yung nagsimula lang sa isip ko at hindi sa kanila. Gusto ko makita niya na ang anak niya ay isang business woman na pero wala siya. Hindi siya makkarating at nakakalungkot.

Napatingin ako sa malayo at nanlaki ang mga mata ko. Hindi ko sure pero baka na alimpungatan lang ako. Hinayaan ko nalang at itinuloy kona ang mga gagawin ko today.

Tanghali na nung nakita ko si Hope sa isang resto malapit sa shop.

"Hope sorry ah. Lagi nalang ako wala sa shop"

Ngumiti siya sakin. "Don't worry ate. It's ok. Alam ko naman ang dahilan. Gawin mo ang dapat mong gawin. Bukod sa trabaho may mga sari-sarili tayong buhay"

Comprehensive talaga siya at I'm really happy na nakilala ko siya at may pinsan ako na katulad niya.
Hindi ko alam pero may kakaiba dito sa resto na ito. Napatingin ako sa palibot pero wala naman suspect, nag patuloy nalang ako kumain.

Kinekwento sakin ni Hope ang statement ng shop at about sa buhay niya. May balak ata pumunta dito ang boyfriend niya. Hindi niya sinasabi sakin na may bf na siya. May pasikret sikret siya nalalaman pero natutuwa ako sa kanila.
Hanggang pinapakinggan ko siya, napatingin ako sa labas and..
"Wait lang Hope, balik agad ako"
Tumayo ako at lumabas. Hinanap ko yung tao na nakita ko kanina.
Nung nakita ko, tumakbo ako at tinawag tawag ko siya. Nakiraan ako sa mga tao na naglalakad. Malapit na ako sa kaniya.
"Ethan!" Nung pag hipo ko sa balikat niya, napatingin sakin.
"Yes miss? Can I help you?"
"Sorry.."
Umalis ako para bumalik ulit ako sa resto. Akala ko si Ethan pero hindi pala. Ganyan na ba ako kalala na nakikita ko si Ethan everywhere?

"Anong nangyari? Bakit ka npatakbo sa labas?" Bungad agad sakin ni Hope.

"Akala ko kasi si Ethan yung lalaki na nakita ko"

"Oh.. Hayaan mo. Makikita mo din siya"

Pag balik ko sa bahay, tiningnan ko ang phone ko.
5 messages. Binuksan ko ang mga ito.
Galing lahat sa imbestigador.
Binasa ko.

-Ma'am, may suspect ako na nandito si Sir. Mag hahanap muna po ako ng kasiguaraduhan.

-nakita ko po si sir George. Medyo nakakapag halata ang mga moves niya.

-dumating narin po si Sir, William. Suspect.

-nasa isang restaurant sila.

-wala naman po ako prueba para sabihin sa inyo na nandito si Sir pero suspect ko talaga na nandito talaga siya. Malakas ang kutob ko.

Nag replay agad ako kahit isang oras na ang nakalipas.

Ano pong restaurant ang pinuntahan nila?

Send. Nag wait lang ako ng ilan segundo at nag replay agad siya.

Ma'am. Sa W.o.k po.

Napaisip ako. Malapit sa amin kinainan ni Hope kanina.

Thank you. Tutok po kayo sa 3 lalaki na nakita niyo kanina.

Send. Masama ang mga pinag gagagawa ko pero kailangan ko malaman. Hindi ako matatali hanggat hindi ko siya nakikita.
Si William? May pag ka-alam din kaya?
Kong meron bakit niya tinatago sakin?
Ang gulo.

Buti nalang wala ako binabanggit sa kanila na meron akong kinuha na imbestigador. Mag hihintay nalang ako ng balita. I hope soon as possible kasi hirap na ako umiyak at umasa tuwing gabi kapag ako ay nag iisa. Parang malapit na ako bumitaw kasi hindi na talaga kaya. Ilan weeks na, wala parin.
"God, bigyan niyo ako ng lakas at senyasan niyo ako para matapos na ang lahat ng ito"
Bulong ko sa sarili ko.
After ilang minutes, may nag doorbell.

Pumunta ako sa sala tapos sa main door.

"Yes?" Napatingin ako sa tao na dumorbell at bigla napabitaw ang hawak hawak kong cellphone.

Hindi ko maidescribe ang emosyon na nararamdaman ko ngayon. Oh my god! Dad is here..

Masayang masaya ako. Nung nakita ko siya, parang nafull energy ako.
Thanks God sa lakas na ibinigay niyo sakin. This is the best thing na nangyari ngayon. Thanks.