My Husband for Real

Chapter 4

Tiffany's POV

Natapos din ang mahabang araw.
Naisara kona ang negosyo ko at pumunta ako sa pinakamalapit na ATM. Kailangan ko kumuha ng pera bago pumunta sa party ng mga kaibigan kong italian.
Pagkatapos ko, may napansin ako sa may corner. Medyo nakkatakot kasi baka kong ano ang gawin sakin. Umalis agad ako sa pinagkkatayuan ko papunta sa kotse. Nung nakasakay na ako, pina-andar ko ka agad pero hindi mag i-start. Pakilasa ko ang puso ko ay sasabog na. Lalabas na sa dibdib ko.
Nagitla ako sa tao na kumatok sa bintana ng kotse ko. Pakilasa ko mahihimatay na ako. Hindi ako makatingin sa labas, tuloy pilit ko mag pa-andar ng kotse pero hindi parin mag start. Hindi ko nallaman na binuksan na ang pinto at may sinabi.
"Tiffany.. Tiffany.. Relax"
Yung boses na yun, imposible makalimutan. Tiningnan ko sa muka at si Ethan nga ang umimik.
"Tiffany.. Bakit atat na atat ka umalis?"
"Pasok ka sa kotse. Dali!"
Napatawa siya sakin. "Ha? Sabihin mo nalang na gusto mo ako kidnapin"
May biglang sumaltik sa isipan ko. Kidnap? May bumabalik sa isipan ko na sitwasyon na hindi maganda.
"Ano ba? Sasakay ka ba or hindi? Kung 'di, aalis na ako"
"Ok fine. Fine. Sasakay na ako"
Sinarhan ko ka agad ang pinto at palinga linga ako at baka nasa palibot pa ang 'stalker'. Nangangatal ako sa takot. Hindi ako matali sa pag tingin sa palibot.
"Oh, ano? Nakasakay na ako"
Hindi ko masyado pinansin ang sinabi ni Ethan, ini-start ko ang kotse at umalis na agad ako sa parkingan.
"Oh? Ano nangyayari sayo? Slowly lang... My kotse!! Pula na yung traffic light.... Ano ba???"
Lalo ako nattaranta kay Ethan. Napakagulo.
"Pwede ba? Shut up!! I-eexplain ko sayo mamaya"
Nanahimik na siya at pina-drive ako ng wala soya sinasabi. Finally..

Nakapagpark na ako sa tapat ng apartment ko.
Buti nalang nakakita ka agad ako ng parking.
"Nakita ko pa.." Sabi ni Ethan ng pabulong.
"Ha? May sinasabi kaba?" Sabi ko sa kaniya.
"Wala wala.. Ano ba ang nangyari?"
"May nakita ako kanina.. Someone stalks me. Natakot lang ako" sinasabi ko ito while nagmamasid sa palibot.
"Who? Nakita mo ba?"
"Hindi ko nga alaman. Kong alaman ko ga, hindi ako masyado magkkaganito. Baka kasi binabalakan ako kaya tumakbo agad papunta sa kotse"
"Tiffany.. Pwede ba mag relax ka muna? Malayo na tayo sa lugar na pinarkingan mo"
Buti siya, lalaki. Walang takot. Eh ako?
"Baka sinundan tayo. Hindi mo yun malalaman kasi wala naman sospects. Anyway, bakit ka nandun kanina?"
"Wala.. Namamasyal. Nakita kitang worry, kaya pinuntahan kita sa kotse"
Napaisip ako. Bakit ba ako nakikipagpulong sa kaniya?
"Mmh. Ok. Thanks sa pag alala. Uwi nalang ako"
"Hindi ako nag alala. Nattawa lang ako sa muka mo kanina"
Pina iinit ba ang ulo ko?
"Ewan ko ba sayo. Umuwi kana nga sa Pilipinas.. Baka mamiss ka ng mga nag ihintay sayo"
Bumaba ako at hinintay ko siya bumaba. Pagkatapos, ni-lock kona ang kotse at umalis na ako papunta sa apartment ko. Hindi na siya naka-imik. Hindi ko alaman kong bakit. Siguro wala lang talaga siya sasabihin. Ano pa nga ba ang sasabihin. May pamilya na siya at may pinagkaka abalahan na siyang anak. Wala na siya mahihiling pa.

--------

"Hello? George?"
Babae ang sumagot. "Who you? My husband, now, is not here"
"Oh, sorry. Good morning. I'm Tiffany"
"Hey.. Nice to hear you. What's up?"
I guest, she's a jealous girl. "Mmh.. I'm ok. I want to tell you na pupunta ako sa binyagan ni baby boy. Gusto ko lang itanong ang oras at location"
"Ooh.. Nice. I'm happy na darating ka. Well, wait a minute. I send you a message"
"Ok.. Just arrived. Thanks. See you there"
"We'll wait"
End call.
At 12 pm, dapat nasa location na ako. Location nila ay ang bahay nila. Napatingin ako sa oras and narealize ko na mag 10 am na. Ang bilis ng oras. Nagbilis bilis ako sa pag gayak.

Nag park ako at nung nasa harapan na ng bahay nila, napahanga ako. Tahimik na lugar at magandang bahay.
After na ako ay pumasok, makikita mo ang mdaming stairs sa harapan mo papunta sa entrada ng bahay. Hindi man siya tuong kalakihan pero it's nice. Madami na ang tao, i guest mga hundred ang bilang. Iba't iba ang lahi. May kakilala ako pero karamihan hindi ko ma matandaan ang pangalan kasi sa katagalan na ng panahon, nalilimutan ko rin. Ang iba naman namumukaan ko lang. Yung mismo ang kakilala ko dito ay si George at si.... Nung nakita ko siya, napahanga ako. May kapulong siya at ngumingiti or tumatawa. Siguro sa mga kwentuhan nila. Aaminin ko na hindi siya nagbago. Gwapo at pogi parin sa paningin ko dahil sa totoo lang, hindi siya tuong kagwapuhan. Mas gwapo pa siguro si James Reid or mga iba pang artista'ng pinoy.
Ano ba Tiffany.. Ano ba ang pinagssabi mo..
Nainis tuloy ako sa sarili ko.
"Tiffany!"
Nagitla ako sa tao na tumawag sakin. Siguro aatakihin na ako sa puso..
Hinahanap ko yung tao na yun. Tingin sa kanan, sa kaliwa, sa likod at hindi ako makatingin sa harapan kasi nandun nga si Ethan. Ayoko isipin na siya ang tumatawag sakin.
"Tiffany! In front of you"
Ay sabi ko na nga ba eh. At sa harap nga.
Nung tumingin ako sa harapan ko. I see Ethan na nakaway. Iniwanan niya yung kapulong niya para pumunta sakin.
"Akala ko hindi mo sadya ako pinapansin.." Sabi niya na may kasamang ngiti.
Napaisip ako. May asawa na, bakit nag iisa siya dito?
Hay naku. Nagrrunning nnaman ang utak ko.
"Ay sus! Akala mo lang.."
Sa apat na taon, ok lang sa kaniya na magpulong pa kami?
"Joke lang. Hindi na mabiro eh. Hindi ka parin nag babago"
Ano ba ang binabalak nito? Siguro guni guni ko lang. Sadya lang siya ay ganon. Prang may something pero wala naman.
"Everything change.."
Patama lang yan, Ethan..
"Tara na. Gusto kita ipakilala sa tao na mahalaga sakin. Please, come"
Kong si Haira at ang anak niya, hindi ako agree sa pagmeet sa kanila..
Wala na ako sinabi, sinundan ko nalang siya.
Sa harapan namin may isang babae. May kahawigan siya pero hindi ko ma intindihan kong sino. Maganda siya at maputi. Classic woman na type ni Ethan. Babaero nga naman si mang Ethan.
"Ethan! Buti naman nakita kita.." Napatingin sakin. "She's ...."
Ako na ang umimik. "I'm Tiffany"
"Ah.." Yun lang ang naging sagot niya.
Short answer? Ah? Yun lang?
"Well, Victoria. This is Tiffany. Tiffany, this is Victoria. My lovely and special friend"
Napabulong ako. "Oo kasi sa kama kayo nagkakilala"
Umimik si Victoria. "What?"
Kung wari hindi niya naintindihan..
"Sabi ko. Nice to meet you Victoria"
"Ah ok. Sige, may kikitain lang ako'ng foreinger. See you later"
Tumango at ngiti lang ako.
Hinawakan ako ni Ethan sa braso ay may binulong. "For your information, she's not my bedmate. Ok?"
Hahaha.. Nattawa ako inside of me.
"Ok. Ok. Chill lang Ethan. I'm just kidding"
"Hindi magandan biro yan, Tiffany"
"Fine!" Paglingon ko, may nakabungo sakin.
Aray! Sakit nun ah..
"Sorry miss. Hindi ko po kayo nakita"
Napatingin ako sa lalaki na umimik.
"Philip??"