My Husband for Real

Chapter 9

"Tiffany, hindi na pwede maging tayo"
Hindi ko alaman kong ano ang gagawin ko. Sinasabi niya na mahal niya ako pero bakit hindi pwede maging kami.
Dahil hindi niya pa ako mapatawad? Hindi ako sapat sa kanya? May ginawa ba akong masama?
Ang daming tanong pero walang sagot. Inihintay ko na umimik siya pero tahimik parin.
"Why? Bakit hindi? Please paki explain. Nalilito ako. Gagawin ko ang lahat" sabi ko saknya na may iyak prin na kasama.
"No Tiffany. Wala naman ako hinihiling pa pero hindi talaga pwede. Mas gugustohin ko na magmahal ka ng iba. Sorry"
Hindi ko alaman kong ano dapat ang reaction ko kasi ang hirap intindihin.
"May nagawa ba akong masama?"
Tanong ko after a long seconds na tahimik kami.
"Hindi ikaw ang problema Tiffany. Ako ang may problema. Mas gugustohin ko na sumaya ka na may kasama kang iba"
"Iexplain mo sakin kong bakit"
"Sorry. Mas gugustohin ko na wag mona malaman kong bakit. Pero tandaan mo, minamahal parin kita. I have to go. Mas magaling pa na umalis na ako dito. Kailangan kona bumalik sa Pilipinas"
Napatingin ako ng bigla sa kanya. Niyakap ko siya pero pinipilit niya na bumitaw ako.
"Let me to do this thing for the last time"
Kiniss niya ako at umalis na siya.

--------------

Nasa shop ako ngayon at walang gana ako kasi about 5 days na nung huli namin pgkikita.
Ginagantihan lang ba ako? Kaya bigla nalang siya nawala? Tinawagan ko si George pero ang sabi niya sakin, wag kona daw hanapin kasi yung ang hiniling ni Ethan sa kaniya na sabihin sakin.
Sa palagay niya matatali ako sa sinabi niya. Na magaling pa na hindi kona malaman ang rason kong bakit dapat layuan kona siya.
Alam ko na nasa Pilipinas na siya pero bakit? Puro bakit ng bakit ako dito.
"Tiffanyy.. Helloo!" Sabi sakin ni Philip nung pumasok sa loob ng negosyo. Napatingin lang ako sa knya.
"Lovers' problem. Hayay. Kaya ako hindi naghahanap ng lovelife eh"
May alaman si Philip. Hindi siya iimik ng ganon kong wala siyang alaman.
"Philip. Where is Ethan?"
Natahimik siya.
"Philip? Hindi kona uulitin pa. Where is Ethan?"
Lumalapit ako sa kniya pero siya naman ay umaatras.
"Okok. Chill ka lang muna, please"
Tumango nalang ako at umupo na ulit.
"Well?"
"Nasa Pilipinas siya. Wala akong ibang alaman"
Hindi talaga sasabihin ni Philip kong ano ang problema ng pinsan niya. Ano ba talaga ang meron? Hindi naman si Ethan magkakaganon kong walang problema.
Nalulungkot ako kasi ngayon na pwede kami maging masaya, aayaw niya. Hindi ko talaga maintindihan. Nakkasakit ng damdamin.
"Ok. Fine! Wag mona sabihin, magpapakamatay nalang ako" sabi ko ng malungkot. Hindi ko naman gagawin pero nakkalungkot talaga.
"Oh nono. Pagagalitan ako ni Ethan kapag nangyari yun. Ang masasabi ko lang, wag ka mawawalan ng pag asa. Bigyan mo lang ng time. Kapag bumalik siya, masasabi niya siguro ang dahilan. Kong hindi, malalaman mo din pero sa ibang tao nalang. Syempre, paano masasabi kong hindi siya babalik? Ano yun multo?" Sabay tawa.
Buti pa siya nkakatawa pa.
"Hanggat hindi siya nabalik, kailangan kopa masaktan ng todo? Sabihin mo lang na parusa ang ginagawa niya sakin"
"Hindi naman. May dahilan sigurado kong bakit siya ay ganon. Matanong ko lang, naging kayo ba dati? Bat parang close na close kayo"
Napangiti naman ako kahit napapilit lang. Na alaala ko ang mga magagandang bagay na nagyari dati samin. Bago pa maging gulo ang lahat.
"Alam mo ba na si Ethan ay kasal? Arranged marriage"
Sumagot agad siya. "Oo. Alam ko yan. Buti nalang hindi ako pumayag sa mga obligations nayan, kong hindi kasal na sana ako ngayon. Anyway, hindi ko naman binigyan ng importansya kasi nandito nga ako sa Italy at wala akong interest na makilala siya dahil alam ko naman ang pinag gagawa ni Ethan sa buhay niya"
"Kasi parehas kayo?" Tanong ko nalang.
Napatawa. "Mas malupit ako kaso mas gwapo siya keysa sakin kaya nalalamangan ako. Ikaw? Anong rule mo sa buhay niya? Kabet? Like others of course kaso ang pinagkaiba mo at sa kanila ay may love na narramdaman sayo pero yung sa iba, hindi"
Tama naman ang observation niya kaso may mali. Hindi ako kabit kasi ako mismo ang asawa.
"May mali sa mga sinabi mo. Ang asawa niya ay.."
Hindi na ako pina imik kasi umimik siya. "Ay kapatid mo? Oh my gulay. Complicated naman pala ng relasyon niyo"
Hindi muna ako patapusin bago umimik. Kahit kailan hindi marunong makinig nalang at tumahimik.
"Hindi.. Patapusin mo muna ako. Ang asawa niya ay.."
"Alam kona! Best friend mo. Sigurado na ako dun"
Grr.. Napaka daldal naman..
"Shut up! Hindi siya kapatid, pinsan, kaibigan at mas lalo hindi best friend. Ok?"
"Sino?"
Alleluja. Tumahimik din.
"Ako. Ako ang naging asawa niya but now, hindi na. Humingi siya ng divorce 4 years ago. Naunahan ako sa requirments."
"I'm sorry sa nangyari sa inyo. Ang masasabi ko nalang ay wag ka mawawalan talaga ng pag asa. Kong kinakailangan, ipagdasal mo nalang. Napaka nonsense ang sinasabi ko pero gawin mo nalang. Gawin mo ang sarili mo mas strong keysa sa kaniya. Malalate na pala ako. Sorry, I have to go. I hope you all the best. You worth it"
Napangiti ako at niyakap ko siya. Kahit madaldal siya, mabait naman at matulongin. Kahit kailan hindi niya ako pinabayaan. Kong sinong babae na makkasama niya habang buhay, i'm sure na magiging maswerte siya sa kaniya. I hope you all the best too, Philip. Hindi ako mawawalan ng pag asa kay Ethan. Kong kailangan ipaglaban, ipaglalaban ko.