SİNESTEZİ (Düzenleniyor)

Bölüm 3 ♋ "Morfin"

Oy ve satır içi yorum bekliyorum sizden!

Desteklerinizi esirgemezseniz çok çok mutlu olurum.

Mutlu oluncada yeni bölüm yazarım kapiş :))))

İyi okumalaaar!

***

''Yeni kız?''

Beyaz önlüklü kadın elindeki dosya ile yanımda biterken kirpiklerimi aralayıp sedyede doğrulmaya çalıştım. Hastaneleri oldum olası sevmezdim, teknik olarak burası bir hastane olmasa bile kapının ardını görmediğim sürece hastane odasından farksızdı.

''Siren..'' dedim yorgunluğumu gizlemeyen bir ses tonuyla. İnsan oradan oraya sürüklenince gücü kalmıyordu ne yazık ki(!) Gözlerini dosyadan alıp bana diktiğinde bakışlarına aynı şekilde karşılık verdim. Genç ve güzel bir kadındı. Taş çatlasa yirmi beş yaşındaydı sanırım. Sarı saçlar ile uyumlu mavi gözler, uzun bacaklar, masum fakat bir o kadar da olgun bir surat...

Her erkek annesinin gelin olarak görmek isteyeceği, tadından yenmez, kariyer sahibi kız tipiydi işte.

''Pekala Siren, iki bacağını da nasıl kullanılamaz hale getirdiğini sormamda bir sakınca var mı?''

İğneleyici olmasının yanı sıra, daha çok bir anne edasıyla azarlar gibiydi tavrı. Gözlerimi önce sarılı bacaklarıma, sonra kaşlarını çatmış doktora -yaka kartında Dr. Beren yazıyordu ve onu daha önce kara saçlı kız için geldiğinde görmüştüm- çevirdim.

''Yardım almış gibi görünüyorum ha?'' diye mırıldandım alayla. Buradaki herkes kafayı sıyırmam için tutulmuş olmalıydı. Tam bu sırada kapıyı çalmadan içeri dalan Darbe ile ekibi tamamlamış olduk!

''Şuna bakın hele, suç ortağım! İyi insan lafın üstüne gelir.'' Küçük bir kahkaha atıp elimi çırptıktan sonra ruh hastası misali anında gözlerimi kısıp öfkeli bakışlarımı bana aynı şekilde karşılık veren Darbe'ye çevirdim.

''Ya da iti an çomağı hazırla mı demeliydim?''

Sesimdeki o soğuk ve yılanları aratmayan tınıdan mıdır bilinmez, Darbe'yi öfkelendirmeyi başarmış olmalıyım ki bakışlarındaki donukluktan ödün vermeden üzerime atıldı. Son anda bileğini kavrayan Beren ile atağı sonlanırken ölümcül bakışları hala üzerimdeydi.

''Onu mazur gör.'' dedi Beren yatıştırıcı bir tonda telkin vererek. ''Ağrısını azaltmak için bir miktar morfin yemek zorunda kaldı. Şu an düşünce sistemi pek de sağlıklı sayılmaz.''

Beren'in söyledikleri şu anki yürek yemişliğimi açığa kavuştursa da olumsuzca cıklayıp ikisinin de bakışlarını üzerime diktim. Dudaklarımdaysa zehirli bir gülümsemenin kırıntıları vardı. Mimiklerimle bile onu öfke krizine sokabilecek kadar sinir bozucu olduğuma kalıbımı basabilirdim.

''Morfinin düşünce sistemine hasar verdiği konusunda sana katılmıyorum Çakma Afrodit.''

Gözlerimi bana susmam için neredeyse yalvaran bakışlar atan Beren'den alıp Darbe'ye çevirdim. ''Ben sadece korkudan ve ödleklikten yüzüne söyleyemediğim şeyleri şu anda suratına vuruyorum. İşine gelirse beyefendi.''

O anda içimde bir şeylerin eksik olduğunu hissettim. Duyduğum her seste farklı bir tona bürünen havai fişekler, Darbe'yi gördüğüm an yükselen gerilim müziği, sert bakışlarının tenimde bıraktığı minik kıvılcımlar...

''Duyularım?''

Sesim yine aciz bir tınıya bürünürken Beren sorunun ne olduğunu anlamışçasına Darbe'ye bakmayı kesip bana döndü. Ne hissettiğimi anlıyormuşçasına derin bir nefes alıp gözlerini sakinleşmek amacıyla kırpıştırdı ve yine Darbe'ye odaklandı.