Bildiğim tek şey, O.
O'nun sesi.
O'nun görüntüsü.
O'nun ihtiraslı nefesi.
O'nun hırsı.
O'nun acımasızlığı.
O'nun katran kaplı, güneş yüzü görmemiş siyah kalbi.
O'nun hisleri.
O'nun hissettirdikleri.
Ne gökkuşağının sekizinci rengi, ne de bir sireni...
Öncelikle, gündelik zamanımın büyük bir kısmını alan hobimin Sinestezi deneylerini araştırmak olduğunu söylemeliyim. Soyut kavramını yerle bir eden böylesi mistik bir güce sahip bu canlıların (Hasta demek istemiyorum, böyle bir mucizeye hastalık demek aptallık olur.) Özünde sadece "duyu" kelimesiyle ilişkilendirilmesini engellemek için böyle bir makale kesiti yayınladım. Bu bölüm kendi kalemim değildir, siteden alıntıdırvehikayeninkurgusunukavrayabilmeniziçinanahatlarıyla anlatılmıştır. Ha bu arada, buradakiler buz dağının görünen kısmı gibi bir şey. Daha fazla ayrıntıyı merak ederseniz diye kaynakçayı sona koyacağım ki eminim ilginizi çekecek, insana imkansız gibi geliyor ama gelgör ki teoriler harap olmuş durumda.
Gördüğünüz bir yiyeceğin tadını daha onu tatmadan tahmin edebilirsiniz, değil mi? Mesela karşınızdaki bir portakalsa... Sulu, hafif ekşimsi, asidik tadını hayal edebilirsiniz. Peki ya gördüğünüz bir küpse? Bir fıskiye? Bunların "tadını", sadece "gördüğünüzde" çıkarabilir misiniz? Peki, bir sesin kaynağını ona bakmadan gözünüzde canlandırabilirsiniz, öyle değil mi? Örneğin salonunuzdaki müzikçalardan çıkan sesleri duyarak, sesin kaynağını gözünüzün önüne getirebilirsiniz. Ama müzik dinlemeniz sırasında hiç kafanızın içinde havai fişek gösterisi oldu mu? Benzer şekilde, vanilya kokusunu aldığınızda, bir "koku" almak yerine Berlin Senfoni Orkestrası'nı dinlediğinizi sandığınız oldu mu? İşte onlara oluyor. Onlar, sinestezi hastaları...
Sinestezi, kelime anlamıyla Yunancadaki sin, yani "birlikte" ile aisthesis yani "his/duygu" kelimelerinden türetilmiştir. Anlaşılabileceği gibi, duyuların birlikte algılanması veya birbirine karışması durumu olarak tanımlanır. Nörolojik bir sorundur ve en temel tanımıyla, asıl algısal ya da duyusal bir sinir yolağının, istemsiz ve olağandışı bir şekilde ikincil bir duyusal ya da algısal sinir yolağını aktive etmesiyle tanımlanır.
• Sinestezi istemsiz ve otomatik olarak oluşmaktadır. Dolayısıyla kendinizi zorlayarak 3 sayısı ile mutluluk duygusunu eşdeğer görmeye başlamanız sinestezi değildir.
• Sinestezik algılar uzay-zamanda bir yere sahiptirler. Yani sinestezik bir algı her mekanda oluşmayabilir.
• Sinestezik algılar hafızada güçlü yer tutarlar ve kolay kolay unutulmazlar.
• Sinestezik algı sonucu güçlü duyguların bir anda boşalması görülebilir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu resim, bir sinestezi hastası olan Wassily Kandinsky tarafından çizilmiştir. Resme dikkatlice bakacak olursanız, duyuların birbiriyle karışmasından ötürü bizlere garip gelen kavram karmaşaları olduğunu fark edeceksiniz. Ancak bunlar, çoğu zaman bu şahıslar için oldukça "normal" algılardır.
19. yüzyılın başlarından beri varlığı bilinen bu hastalık, çok geniş bir araştırma alanına sahiptir. Bu süreçte, hastalığı tanımlamak için birçok yöntem geliştirilmiş, beynin sırları büyük ölçüde çözülmüş ve bu hastalığın, insanın "mükemmel beyin" argümanı karşısındaki en yıkıcı gerçek olduğu anlaşılmıştır. İnsanın beyni, daha bağlantı bazında düzgün çalışamayan, koca bir nöron yığınıdır. Bize tüm özelliklerimizi kazandıran beynimiz olsa da, bu organ için "kusursuz", kullanabileceğimiz son sıfattır.
