Different wolf {the lupa} = voltooid ✔️

6

Ik werd wakker.

Mijn ogen keken alle kanten. Ik lag thuis.. Wat was er gebeurd? Het enige wat ik nog wist was dat.. Ace me had achtervolgd.

Ik stond razend snel op. Misschien was er wel wat met mijn ouders gebeurt..

Maar toen ik eenmaal beneden was, was er niks aan de hand. Ze zaten daar gewoon.. Aan de tafel, de krant te lezen?!

'Hey lieverd.' Mijn moeder glimlachte.

Ik fronste, 'hey lieverd'?? Hey lieverd?!!!

'Wat, gisteren Ace?' Was het enige wat ik eruit kon krijgen.

'Ace? Nee hoor. Alles is oké je was gisteren blijkbaar flauw gevallen in een cafétje. Een vriendelijke man, hij zei dat hij de eigenaar was van het café is je komen brengen. We waren zo ongerust! Maar alles is oké.'

Ik wou juist reageren toen ik werd tegengehouden.

Nee nietdoen, dat maakt het alleen maar erger houd je mond!

Mijn wolfsgeest..

Ik vond het raar. Die stem in je hoofd. Die heen enweer galmde.

'Thee 4 you. Dat was de naam van het cafétje.' Was alles wat ik eruit kon krijgen.

Ze knikte.

Was hij hier binnen geweest? Ace.. Was het wel werkelijk gebeurt? Misschien had ik het helemaal fout..

'Lieverd gaat het wel?' Vroeg mijn moeder.

'Jawel, ik ga even een luchtje scheppen.' Mompelde ik.

Ik liep naar de achterdeur om in onze tuin te komen en ging op het gras liggen.

Hoe kon ace in ons district zijn binnen geraakt? En als dat dan uberhaubt was gelukt moest er snel wat veranderen met de beveiliging!

Ik keek naar de lucht, helderblauw. Met grijze wolken die naar ons toe kwamen geslopen. Ik keek hoe ze steeds dichter kwamen. Waarschijnlijk zou het zo gaan regenen. Ik zuchte en ging recht zitten. Plots hoorde ik een harde val in de schuur die 10 meter verder van me vandaan stond. Ik stond op en liep er naar toe. Wat was dat??

Ik opende hem maar zag niks. En liep door naar binnen toen mijn pols stevig werd vast gepakt en de deur toe viel liet ik een luide kreet horen.

'Heb je het verteld? Je ouders?' Ace..

'Wat?' Mijn ogen werden groter. Zijn greep was zo sterk dat ik waarschijnlijk straks blauwplekken zou hebben op mijn polsen. Ik slikte en huiverde.

'Over dat ik hier ben.' Siste hij terug.

'Nee.' Ik schudde mijn hoofd.

Omdat ik hier niet goed zag wist ik niet echt naar waar ik moest kijken.
Hij kwam weer naar me toe en keek.. Sluw?

'Het is ook niet de bedoeling dat ze wat weten..' Zijn zin werd onderbroken door een harde schok die ontstond toen hij me aanraakte. Het was geen erge schok.. Het was tintelend. Raar keek ik naar mijn polsen en toen ik weer omhoog keek voelde ik het. Alles tintelde. Ik kon niet beschrijven wat het was. Wat was het? Ik wist alleen dat hij wat gromde. Ik moest hier weg geraken. Gelukkig lukte dat ook zonder moeite want hij liet me gaan.

Vreemd genoeg..

Ik liep hard terug naar mijn huis zodra het me was gelukt de deur van de schuur te openen. Ik was niet van plan vandaag nog buiten te komen! Echt niet. En juist toen ik binnen was begon het te regenen. Ik liep de trap op zodat mijn ouders de paniek in mijn ogen niet zouden zien.

Wat was dat? Ik trilde helemaal. Iets in me mompelde wat onverstaanbaar. En het kwam maar niet.

Ik besloot onder de douche te stappen en alles van me af te laten spoelen maar het was alsof alles zich aan me vast klampte. Want het lukte maar niet.
Wat was dat toch? Ik zuchte. Vreemd?
Waarom zei mijn wolfsgeest niets? Hij had nog niets gezegd.. Kon hij me dat niet vertellen?!

Ik sloot mijn ogen en liet het water over heel mijn lichaam vloeien. Wachtend voor het moment dat alles weg zou gaan. Maar dat kwam niet. Jammer genoeg. Uiteindelijk stapte ik uit de douche en droogde mezelf af. Ik maakte me klaar voor de dag. Eerlijk gezegd had ik geen zin in deze dag. Redelijk normaal toch?! Ik zuchte en kleedde me om. Uiteindelijk liep ik in stilte naar mijn kamer. Die bevond zich op het bovenste verdiep. Ik had het koud en trilde nogal hard en duidelijk. Deze dag mocht snel voorbij gaan! Toen ik in mijn kamer kwam merkte ik dat er wat niet klopte. Ace? Hij zat daar.. Op mijn bed. Volgde hij me nou?

Ik viel om van de schrik toen ik zijn donkere ogen in de mijne zag kijken.

'Ik besefte me net dat ik je toch niet zomaar kon laten gaan.' Zei hij.

'Wat wil je?' Mompelde ik.

'Ik wil wat vragen..' Zei hij schouderophalend.

'Vraag maar, maar ik kan niet beloven te antwoorden.' Snauwde ik.

'Voelde jij dat ook?' Vroeg hij. Hij keek me schuin aan.

'Wat ook?' Siste ik.

'Die tinteling?' Hij keek me met grote ogen aan.

'Ja dus?' Ik fronste.

Zijn gezicht verstrakte. Hij leek blij? Maar ook kwaad.

Hij kwam naar me toe gelopen. Ik deinsde van schrik achteruit waardoor ik tegen een muur belande. En in de plaats dat hij me ging slagen nam hij me in zijn armen.
Ik vertsijfde..

'Mijn mate..' Gromde hij.

Aaaaaaaaaaaaah omfg Ace is de mate van Luna hcsdnlrdcdzzf bb oke tot het volgende deel xD