15. Ontsnapping en ziekenhuis

474 16 5
                                    

Jimmy' pov "Opgesloten" zei ik bang, ja want misschien komen we hier nooit meer uit!!! "En ook geen Jila(jonas en mila) te bekennen" zei Charlie, die rond zich heen keek. "Weet het... Ik vraag me wel af hoe het met hun gaat, zijn ze ontsnapt of zitten ze ergens anders vast?" zei ik waar op Charlie en Alex knikte.

Jonas' pov
Ik loop met mila in mijn armen richting mijn oma's huis. Mila had nog gezegt dat ze vast wel kon lopen maar ik had gezegt tot ze zichzelf dan nog meer pijn gaat doen, dus heeft ze gewoon een arm om mijn hals gelegt en ik heb op getilt en veder gelopen met haar in mijn armen, ze zei niks ze snikte alleen. "Het komt goed" zei ik en gaf haar een kusje op haar voor hoofd. Even later komen we bij het huis aan van mijn oma. "Mila wil jij even op de bel drukken ik heb mijn handen vol" vroeg ik lief ze kreeg heel even een glimlach die verdween net zo snel als die was gekomen en drukte op de bel. "Hallo jonas en mila" zei ze vrolijk maar toen zag ze het gezicht van mila die door mij werd gedragen. "wat is er gebeurt?" vroeg ze bezorgt. "Ze is gevallen de rest leggen we zo uit" zei ik snel "kunt u ons naar het ziekenhuis brengen volgens mij is haar enkel gebroken" zei ik er achter aan en vermeer verdween en kwam terug met de auto sleutel en haar jas. "We gaan meteen" zei ze en liep met ons mee naar de auto. Even later in het ziekenhuis. We zaten nu al z'n 6 minuten in de wacht kamer en ik gaf Mila af en toe een teder kusje op haar muts. "Gaat het Mila" vroeg mevrouw verme.. Ik bedoel oma. "Gaat best doef nog wel veel pijn" zei ze. Ik wou net wat zeggen maar toen kwam er een dokter. "Mevrouw Santiago" zei de dokter en ik hielp Mila naar een kamertje. "Goeiedag ik ben dokter Weesmans" zei de dokter en schudde ons hand. "Wat is er aan de hand" vroeg de dokter ik keek naar Mila maar ik zag dat ze het niet wou zeggen ze had namelijk niet zo goede herinderinnen aan ziekenhuizen met haar moeder dus ik besloot het woord te nemen. "Ze is gevallen op haar been en ik denk dat haar enkel is gebroken" "kom dan maar even mee" zei de dokter en nam ons mee naar een kamer met een dokters bed en een bureau met 3 stoelen. "Ga maar op het bed zitten.. En mag ik u vragen om uw broek uit te doen dan kan ik ook kijken ozf er iets met u knie is" zei de dokter tegen mila die ik op het bed had gezet. Ze knikt en probeert haar broek uit te doen maar lukt niet want zo te zien doet het pijn "Jonas kun je even helpen" vroeg ze en mijn wangen kleurde rood. "Heu.. Ja hoor" zei ik en hielp haar.

Mila' pov
Ik probeerde mijn broek uit te doen maar dat dee z'n pijn. "Jonas kun je even helpen" vroeg ik aan Jonas en zag dat zijn wangen rood kleurde niet alle jongens zullen zo reageren maar Jonas wel hij is perfect. "Heu.. Ja hoor" zei hij en hielp mij voorzichtig met mijn broek toen ik hem eenmaal uit had begon de dokter aan mijn enkel te voelen. "Zeg wel als het pijn doet" zegt hij en draait zacht aan mijn enkel. "Auw" zei ik zacht met tranen op mijn wangen hij stopt meteen. "Mila ik ga nu ook even aan je knie voelen want ik denk dat daar ook iets mee is" zei de dokter en bogon aan mijn knie te voelen ik slikte even hij boog mijn knie. "Auw" zei ik weer en hij stopte meteen en legte mijn been terug. "Ik denk ook dat u enkel is gebroken ik voel namelijk dat het bot raar zit en u knie ben ik niet zeker van of het is gebroken, we gaan nu even foto's maken en dan zien we wel wat we moeten doen" zei de dokter.

Charlie' pov
We zaten hier al zo een uur ik zat tegen Jimmy aan geluind terwijl Alex ijsbeert door de kamer. "Alex kan je alsjeblieft even gaan zi.." zei Jimmy maar werd afgekapt door Alex: "ik heb het!!" "wat heb je??" vroeg ik vragend. "Een ontsnappingsplan!!" zei Alex. Daarna was het lang stil, "Ga je het ons nog vertellen?!" vroeg Jimmy "OO, ja, straks komt Frank ofzo naar beneden, jullie zorgen voor afleiding dan ga ik naar buiten en zoek hulp" "oke" zeiden Jimmy en ik twijfelend. Even later. "Etenstijd" roept Frank en loopt naar beneden en duwt een broodzak in mijn hand. "Euhh.. Meneer hoe lang wilt u ons hier vast houden?" vroeg ik aan Frank. "Zo lang ik wil" zei hij en wou weer terug draaien naar de trap maar ik zag dat Alex net naar boven wou lopen. "Meneer! Euh.. Waar zijn Jonas en Mila" vroeg ik snel. "Gaat jullie niks aan" zei hij en verliet de kamer. "Dat ging maar net goed" zei Jimmy opgelucht. "Klopt bever... Nu wachten op Alex " zei ik en Jimmy ging zitten en ik ging naast hem zitten en legde mijn hoofd op zijn schouder. "Ik ben blij dat ik hier zit met jou en niet met Alex" zei Jimmy en ik keek hem vragend aan. "Ik bedoel met ik vindt je leuk.. Ik bedoel euh.. Euh..." "ik jou ook" Zei ik, blij dat ik het eindelijk kon zeggen! Onze hoofden kwamen steeds dichter en dichter en toen........
......
.....
.....
......
....
...
...
..
..
..
Raakte onze lippen elkaar. EINDELIJK!!!
Na een tijdje stopte we en legde ik mijn hoofd weer op zijn schouder.. Plots horwn we geschreeuw van boven en even later gaat de deur open.

Alex' pov
Ik ben net de kleder uit ik ren en ren tot ik eindelijk bij het politie bureau aankwam. "Agent!" roep ik en zie dat het agent Tom is. "Ja wat is er? Alex was het toch?" vroeg hij. "Jimmy en Charlie zijn ontvoerd, ik weet waar ze zijn" zei ik snel. "Alex dit is toch GEEN grap" vroeg Tom sirieus. "Nee, ik zweer het!" "oke"... Al gauw waren we met versterking. "Hier is het" zei ik "maar hier woont Frank.. Alex nu hoop ik echt voor je dat dit geen grap is!" zei Tom, ik knikte en ging naar binnen. "Frank!!!" schreeuwde Tom en Frank kwam aan gerend de trap af. "Alex beweert dat jij zijn vrienden gevangen houd." zei Tom "Wat! Dat zou ik nooit doen ik ben een agend die je kan vertrouwen" zei Frank en ze keken alle mijn kant op. "Oo echt open deze.." ik liep snel naar de deur waar achter Jimmy en Charlie zaten "deur dan eens" maakte ik mijn zin af en wees naar de deur. "Waarom zou ik" zei hij. "Oke dan doe ik het" zei ik en opende de deur. "Alex!!" riep Chimmy en ze rende de trap op en gaven mij een dikke knuffel en keken naar de agenten. "Frank ik vertrouwde je! " schreewde Tom en nam hem in de boeien. "Waren er nog meer" vroeg Tom aan ons, en we knikte. "Gaan jullie maar" zei Tom en we verlieten het gebouw naar Jimmy's huis.

Ghost Rockers een voor alle en alle voor eenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu