Elvan EKİN
Hayat dolu bir genç kız. En ufak bir şeyle bile mutlu olan biri. Renklere aşık! Her birinde farklı anlamlar taşıyan renklere... Göğün mavisi, ağacın yeşili, çiçeklerin sarısı, pembesi, moru ve aşkı anlatan kırmızı...
Egemen BAYKAN
Sert bi...
Multimedia- Pera. Sevdiğim kadın. Açacağınız yeri yazdım. Mutlaka dinleyin.
❤______3.BÖLÜM______❤
Dolabımdan, üzerinde küçük kırmızı desenler olan beyaz bir gömlek ve altına da dizimin bir karış üstünde biten kot şort çıkardım. Giysileri üzerime geçirdikten sonra gömleğin bir kısmını şortun içine koydum. Dudağıma da hafif bir kırmızı ruj sürdüm ve saçlarımı da arkadan tokalar ile tutturduktan sonra bir kısmını önüme aldım. Havalar sıcaktı ve ben, gün boyu dünkü giydiğim kıyafetler gibi kasvetli şeyler ile rahatsızca dolaşamazdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonunda hazırlanmam bittiğinde, beyaz konversimi de ayaklarıma geçirdim ve koluma da uygun bir çanta taktım. Saate baktığımda şoför amcanın gelmesine daha 5 dakika vardı. Kapıyı kapattım ve hızlıca Selda teyzelere gittim. Evleri bize yakın olduğu için sadece bir dakikamı almıştı varmam. Selin'e Egemen'den bahsetmemiştim henüz. Akşam bize gelmesini söyledikten sonra şans öpücüğümü alıp hızlıca kapımızın önüne geçtim. Şoför amca da geldiğinde arabaya bindim ve yola koyulduk. Şoför amca diyorum çünkü henüz adını öğrenemedim. Kırmızı ışıkta durmamızı fırsat bilip, adını sordum. "Amcacım adınız neydi acaba?"
"Adım Ziyâ kızım. Senin adın da ımm...?"
"Elvan, Ziyâ amcacım."
"Hıh! Evet Elvan'dı."
"Tanıştığıma memnun oldum Ziyâ amca."
"Bende kızım. Sen neden burada çalışıyorsun kızım? Okulun yok mu?"
"Ben okulu bırakmak zorunda kaldım maalesef amcacım. Zaten okullar tatil oldu."
"Neden? İleride çok pişman olursun ama kızım! Bak bana şimdi masamın başında oturmuş öğretmenlik yapmak vardı... Ah! Ah! Sizler fırsatınız var da okumuyorsunuz! Bize o şansı bile vermediler..."
"Ziya amcacım sen yanlış anladın! Ben okumayı çok istiyorum ama mecburi olarak bıraktım."
"Nasıl yani?"
"Ben bundan tam bir yıl önce babamı kaybettim ve bir ay önce de annemin beyin tümörü olduğunu öğrendim."
"Ah kızım! Başın sağ olsun! Benim hanımında tümörü vardı. Hem onun kötü huylu idi. Ne çekmişti biricik karım. O uyumazdı... Ben de uyumazdım. O ağlardı... Ben de ağlardım. Az sevmezdim onu ben. Tümör yayıldıkça yayıldı. Bende ameliyat parası biriktiriyordum. Sağ olsun Ahsen Hanım'lar beni işe kabul etti de parayı çabucak birleştirdim. Onların kendilerine ait bir hastaneleri var. Maşallah doktorları da çok iyiydi. Hanım biraz daha çekti ama sonunda kurtuldu o illetten. Ama sen sakın üzülme! En kısa zamanda iyileşir inşallah Allah'ın izni ile. Aferin kızım seni takdir ediyorum. Benim hayırsız gitti yurt dışına hiç uğramadı bile daha yanımıza." ( MÜZİĞİ AÇIN! )
