Demons~Completed

Chapter nine

"Λοιπόν, ήρθα εδώ, γιατί είχα την ανάγκη να έρθω. Είχα την ανάγκη να γυρίσω σπίτι. Θα κάτσω μόνο μερικές μέρες. Δεν ήρθα ως μία καλύτερη κόρη. Και αν θεωρεις ότι ακόμα και το γεγονός ότι ήρθα, σημαίνει κάποια αλλαγή σε αυτό που είμαι, κάνεις λάθος. Δεν θέλω να σου δίνω ελπίδες πως άλλαξα. Γιατί δεν ελπίζω μαμά. Με την ελπίδα δεν έγινε ποτέ τίποτα.Απλα-

"Κι ομως έγινε γλυκιά μου. Άμα ελπίζεις όλα είναι πιθανά. Θυμάσαι που όταν ήσουν μικρή, ότι ήθελες να κάνεις, όσο δύσκολο και να ήταν, το κατάφερνες; Πίστευες στον εαυτό σου. Ακόμα και όταν αποτύγχανες δεν το έβαζες κάτω. Γιατί ήλπιζες ότι η επόμενη φορά θα ήταν καλύτερη. Και η ελπίδα γινόταν πίστη. Οσο περισσότερο ήλπιζες ότι θα τα καταφέρεις τοσο περισσότερο πίστευες στις δυνατότητες σου.Και τώρα μπορείς να ελπίζεις και να πιστεύεις.Η ελπίδα και η πίστη δεν χάνονται μάτια μου."

"Και άμα δεν θέλω; Και άμα κουράστηκα να ελπίζω σε κάτι καλύτερο; Και άμα γεμίζω ψεύτικες ελπίδες τον εαυτό μου; Και άμα πιστεύω σε κάτι ανύπαρκτο; Μαμά, δεν είμαι πλέον εκείνο το μικρό κοριτσάκι. Μην περιμένεις να γίνω. Έχω καταστραφεί."

"Εγώ παιδί μου απλα ελπίζω. Ελπίζω να βρεις την ευτυχία και να δεις ότι κόσμος είναι καλύτερος απ'οτι νομίζεις. Να καταλάβεις πως η ζωή, είναι άδικη αλλά όμορφη."

Σηκώθηκε αμίλητη από τον καναπέ και πήγε στο δωμάτιό της.

Δεν μπορούσε να καταλάβει όλη αυτή την αισιοδοξία που είχε η μητέρα της.

Σκεφτόταν πως ίσως δεν έπρεπε να είχε έρθει. Μα κάτι μέσα της, της έλεγε μπράβο. Ένιωθε πως ήταν σωστή επιλογή αυτή η επίσκεψη. Ένιωθε πως κάτι θα άλλαζε.

⭐ ⭐ ⭐

Χευ δερ😎 Έχω επιστρέψει δυναμικά, θέλω χειροκρότημα.

Ίσως ανεβασω και αύριο κεφάλαιο, δεν ξέρω.😇

ΑΑΑ ΕΝΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙ. ΦΑΕ ΤΗ ΣΚΟΝΗ ΜΟΥ ΜΩΡΗ.

Το σκότωσα μουαχαχαχ😎😎

Κάντε μου σχόλια θετικά ή αρνητικά δεν με νοιάζει😭

Πείτε μου πως σας φάνηκε το κεφάλαιο και αν θέλετε να βάλω και αύριο.

ΑΑΑΑ και κάτι ακόμα.

Θέλω γνώμες για τη μητέρα της Amelia😊

Bye bye little monkeys🐵