"We fall in and out of love but how will we know that he/she is the one? Does destiny really exist?
Paano ba magmahal kung pilit kayong pinaghihiwalay ng pagkakataon at nang mga taong nakapaligid sa inyo.
Kailangan mo pa bang aasa o kailangan mo na...
"Marie! Marie, Hoy babae ano ba wake up! You'll be late na! Dali na!" Sabay hampas ng unan ni Claire sa kanyang paa.
"Aray ano ba Ate ang aga pa! It's still 5 am and my appointment will still be at 8, Just let me sleep for an hour please!" Replying while half of her eyes were close.
"Hala sya! anong gusto mo yung interviewer ang mag-aadjust sayo if malelate ka! Hoy ano ba! Mag ayos ayos ka na dyan!" Trying to pull the blanket covering Marie.
"Oo na po sige na! Gigising na po!" Sabay bangon ni Marie, kinuha nya ang tuwalyang nakasabit sa likod ng pintuan at nagtungo na ng banyo para maligo.
"Pagkatapos mo dito lumabas ka na para mag breakfast," Sabay bukas ni Claire ng pinto.
"Opo! Susunod na po ako after ko maligo." Sagot naman ni Marie.
Pagkatapos maligo ni Marie, naghanap naman sya ng masusuot nya for the interview. Isang black backless bodycon dress na knee length topped with black blazer ang napili nya paired with black pumps. Naglagay lng sya Ng manipis na make-up. Pagkatapos magbihis lumabas na sya ng kwarto para mag- almusal.
"Hoy Antonia Marie! Bakit ganyan yang suot mo? Party ba pupuntahan mo at kailangan talagang ipakita yang likod mo? At yang takong mo abay dinaig mo pa yung mga sumali sa Ms. Universe sa taas nyan, a kind reminder lng my dear sister, Jeep lng po at tricycle ang mode of transportation natin ha!" Panenermon ni Claire.
"Ate naman eh! Eto na po ang uso ngayon sa mga interviews! I should look presentable eh alam mo naman di naman tayo kagandahan, eh idaan nlng natin sa pormahan." Marie replied
"At one more thing ate! I'll be using this blazer all the time kaya okay lng yan! And if sapatos ang problema mo, don't you worry may dear sister, may bitbit po akong tsinelas at doon na ako mapapalit sa agency. Okay na po ba? And last but not the least kain na tayo at nagugutom na ako.. sige ka sa kakasermon mo sa akin eh malelate ako." Sabay lambing Kay Claire
"Hay nako bata ka! Sige na maupo ka na dyan, kukunin ko lng yung coffee mo." Wala nang magawa si Claire lalo na pag ganito na maglambing si Marie sa kanya.
Pagkatapos nilang kumain, naghanda na si Marie para umalis. Hindi na sya pinatulong ng ate nya sa kusina, she brushed her teeth and gargle and applied red lipstick na lalong nagpapaemphasize ng lips nya. Pinasadahan nya muna ang itsura nya sa salamin at nang makontento kinuha nya ang phone nya and nagselfie.
Click! Click! Click!
"Ay ang Ganda! Pak o! Wait maipost nga sa FB.
"Isang makulimlim na umaga! Sana bumuhos ng grasya today at huwag umulan! Wish me luck guys!" Habang nagtatype Ng icacaption na nakangiti pa.
"Aba eh di ka talaga malelate nyan, may at paselfie selfie ka pa. Kailangan ba talagang ipaalam sa mundo lahat ng mga ginagawa nyo?" Biglang sulpot ni Claire na ikinagulat ni Marie.
"Ewan ko talaga sa inyo ngayon at naging parte na ng buhay nyo Yang cellphone na yan! Parang kulang ang araw nyo pag di kayo Nakakapag selfie!" Habang nakapamewang sa harap ni Marie.
"Aalis na po eto na po." Sabay suot ng sandals nya. "Naman kasi eh, love letter lng meron kayo noon.. hehehehe ang corny pa.." sabay hagikhik ni Marie.
Hoy Antonia Marie ano binubulong bulong mo dyan!.. tanong ni Claire
"Wala po ate sabi ko po wish me luck and I love you po. Bye po!!" Habang palabas ng bahay bitbit ang kanyang bag.
"Marie, payong mo, wag mong kalimutan." sabay habol ni Claire dala ang payong.
"Thank you so much ate, kaya loves kita sobra.. Mwwwwaaah!". sabay halik sa pisngi.
Marie's POV:
Namulat akong walang magulang na gumagabay sa akin si Lola Terry ang nag aalaga sa akin since my parents have been separated when I was still nine years old and they both have families as well. It's really been a difficult childhood for me, palipat lipat ako ng tirahan between my parents minsan sa Papa ko, minsan din sa Mama ko.
When Lola Terry died, kinuha ako ng mama ko para doon na tumira sa kanya along with my step father. At first it was fine until such time na parati silang nag-aaway because of me. I didn't even know what is the reason why he gets irritated when some random boys called our home and look for me, or coming home late because I have to stay late with my classmates kasi may project kaming kailangang tapusin, or just simply hanging out with friends during weekends which is normal for teens. Parati akong nasesermonan kesyo daw ang tigas ng ulo ko or mabubuntis daw akong hindi makapagtapos ng pag-aaral dahil gala ako, and ang mas masakit pati nanay ko di man lang ako ipinagtatanggol ako. I've been trying my best to do good with my studies and I will prove to them na Mali sila, na makakagraduate ako with honors.
One day I came home from school and found my things outside my mom's home. It was like hell then my mom told me to just stay with my father kasi she found out that my stepfather indeed like me. My mom blamed me for what happened, cursing me and accusing me of seducing her husband. I was ashamed kasi naririnig kami ng mga kapitbahay.
Naramdaman ko nung time na yun ang sakit at poot dahil sariling kong nanay ay kaya akong itakwil at paratangan dahil lng sa kinakasama nya, I couldn't say a word tears just kept falling down. I left my mom with heavy hearts. Inisip kong pumunta kay papa, but then again I remember that his wife doesn't like me.
Where would I go and what would I do. Wala akong mapupuntahan, ang hirap ng sitwasyon ko. Wala naman akong malapit na kamag-anak na malapitan kasi lahat sila ng migrate na sa America, and tanging 200 pesos lng ang laman ng wallet ko. Isa pang iniisip ko ngayon ay ang pag aaral ko sayang naman if I'll stop studying kasi isang semester nalang at gagraduate na ako sa kursong Civil Engineering.
Hindi ko namalayan na bumuhos na ang malakas na ulan basang basa na ako at nilalamig, nahihilo na rin ako dahil sa gutom.
May nakita akong paparating na bus agad ko itong pinara at sumakay. Inisip ko nung panahon na yun ako nlng magisa, kailangan kong magpakatatag and manihinahom, kailangan kong makahanap ng paraan para buhayin ang sarili ko. Masakit man ang nangyari sa akin kailangan kong patunayan sa kanila na kakayanin ko.
Nang makarating ako sa terminal bumaba na ako naghanap ako ng mabibilhan ng tinapay dahil sa gutom at magulong pag-iisip di ko namalayan ang paparating na pick-up truck, ayun nabundol si gaga.
Pag-kagising ko nasa ospital na ako. Doon ko nakilala si Ate Claire sya ang nakabundol sa akin at sya din ang nagdala sa akin sa hospital.
Si Ate Claire ay isang matandang dalaga, nabigo sa pag-ibig at natakot magmahal ulit. Kaya ayaw na niyang sumubok na magmahal ulit. Kinupkop niya ako at tinuring na kapamilya. Si Ate Claire ay mabait maunawain at higit sa lahat may malaking puso, medyo may pagkastrikto nga lng pag dating sa mga boys parati niya akong pinapaalalahanan na wag munang pumasok sa relasyon hanggat hindi pa ako naging successful sa buhay.
I can say that I am truly blessed getting to know Ate Claire because she gave me the love na never kong naranasan sa mga magulang ko. She taught me how to live life, forget my past and magpatawad. Siya ang tumayong inatay ko (ina na tatay pa). Sya na din ang nag-paaral sa akin hanggang sa makatapos ako at naging licensed engineer.
Hanggang ngayon sa paghahanap ng trabaho at naka-alalay pa Rin sya sa akin.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
------------------------------------------------------- Authors word: Thank you po sa pagbabasa at sana nagustuhan nyo po ang episode na eto. Pasensya na po at maraming error it's the first time I tried mg writing skills po..
