(os/nc) ชิปเปอร์ทดลองกาม → KOOKMIN

ห้องตะหมุด.

"ไม่จริงใช่ไหม วันก่อนพี่จีมินยังไปเดทกับฉันอยู่เลย"
นั่นคือเสียงจากบรรดากิ๊กของเขา เต็มไปหมดทั้งความหมั่นไส้ อิจฉา เสียดาย และชื่นชม
ปาร์คจีมินมองหน้าคู่กรณีที่ใจชื้นขึ้นมาแล้ว 50 เปอร์เซ็นอย่างน่ารัก ดวงตาสระอิของทั้งคู่ช่างดูเข้ากันราวกิ่งทองกับใบหยก และที่ยิ่งทำให้กลุ่มโคเรียมุงทวีความรู้สึกฟินเหลือหลาย นั่นคือการที่ฝ่ายชายก้มลงกระซิบข้างใบหูเล็กชนิดที่ว่าแก้มแนบแก้มกันไปเลย

"น้องมินอาครับ"
กลั้นหายใจกันถ้วนหน้า ดูเหมือนทุกคนจะลุ้นเกินจำเป็นไปหน่อย บางคนถึงได้กุมมือกันแน่นยังกับรอประกาศผลมิสยูนิเวิร์สยังไงยังงั้น

.

.

"..."
แต่สุดท้าย ทุกคนก็เงิบแดก

- Library -

"จะมาสารภาพอะไรตอนนี้วะ"
เสียงติดแหบเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์เสีย ก้มมองนาฬิกาข้อมือถี่ๆก็ปรากฏว่าเลยเวลานัดของใครบางคนมาเป็นชั่วโมงแล้ว

ว่าแต่ห้าโมงเย็นนี่ห้องสมุดไม่ปิดไปแล้วรึไง?
เขาคิดในใจ

กว่าจะหลีกเลี่ยงฝูงเพื่อน และแฟนคลับที่ประโคมถามเรื่องที่เขากระซิบบางอย่างกับน้องคนนั้นมาได้ก็ใช้เวลานานพอสมควรแล้ว ไหนจะระยะทางจากห้องเรียนถึงห้องสมุดอีก จีมินอยากจะบ้าตาย

"อะ.. ปิดแล้วจริงด้วยว่ะ"
มาถึงหน้าห้องสมุดแล้วก็ต้องผิดหวังเมื่อพบว่าห้องที่ควรเปิดไฟสว่างนั้นกลับดำมืด

ความหงุดหงิดระดับสิบ ทำให้ปาร์คจีมินนำพาร่างร้อยเจ็ดสิบต้นๆของตนไปเตะหน้าประตูกระจกดังโครมอย่างใจนักเลง

แต่ปรากฏว่า เฮ้ย ประตูเสือกเปิดเฉย!?

ปาร์คจีมินเกาหัวแกรก แอบงุนงงเล็กน้อย แต่ความขี้ป๊อดมีมากกว่าเยอะ สัมผัสจากแอร์เย็นๆที่พ้นออกมาตามรอยแยกของประตูนี่มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลย
แล้วจะอยู่ทำไม กูไปล่ะ