Nisan/2016
27/04/2016
***
Çocuk kızın sorusunu es geçip konuştu."Niye benimle dans ediyorsun ki sen. Burada dolu kişi var?"
"Ben seninle dans etmek istiyorum." bilmiş bir tavırla söyledi bunları. Ama hala öğrenememişti damadının ismini. Sorusun...
Arabayla geçen kısa yolculuğun ardından evimin önünde durmuştuk. İkimizde sessizce bekliyorduk. Sessizliği bölmek adına boğazımı temizleyip konuşmaya başladım.
"Bu akşam için teşekkür ederim." İçimden devam ettim; ' her ne kadar sonu güzel bitmese de..'
"Asıl ben teşekkür ederim. Geldiğin için."
"İyi geceler." diyerek elimi arabanın kilidine uzattım. Aynı anda Barış' ta elini koluma uzattı. Sorgu dolu gözlerle ona bakınca konuşmaya başladı.
"Tekrardan... çıkar mıyız?" İçten içe ona umut vermek istemesem de başımı olumlu anlamda sallayıp kolumu elinden kurtarıp arabadan indim. İçeriye giresiye kadar bekledi beni. El sallayıp içeriye girdiğimde bugünün böyle biteceğini ummasam da güzel bir geceydi.
Eve girdiğimde saat 1' i geçiyordu. Ve bizimkiler yatmışlardı. Hızlı adımlarla odama ilerledim. Üzerimdekileri çıkartıp hızla bir duşa girdim. Bedenim suyun altında gevşerken aklımda olan tek şey Efdal'ın bana attığı anlamlandıramadığım bakışlarıydı.
***
"Efendim Asel?"
"Canım n'yapıyorsun?"
"Evdeyim canım. Yeni kalktım, sen n'yapıyorsun?"
"Abimle odam için eşya bakacaktık, sen de gelmek ister misin? Taşınmamıza az kaldı."
"Tamam uygunum ben de. 10 dakikaya hazır olurum." kararlaştırarak telefonu kapattık.
Mutfakta olan annemin yanına gidip Asellerle dışarı çıkacağımı bildirip odama çıktım. İkimizde buradaki eşyalarımızı ve daha önceden kullandığımız eşyaları kullanmak istemiyorduk. Yeni bir başlangıcın ikimiz içinde en iyisi olacağına kanaat getirip evi baştan düzecektik. Okurken annemlerin yolladığı harçlıklarımız duruyordu neyse ki. Birde ailelerimizden yardım istemek bizi çok mahçup düşürecekti. Neden? dediğinizi duyar gibiyim.
Bunca yıl kendi emeklerimizle ayakta durmuştuk ikimiz de. Bize verdikleri paralardan gerekmedikçe kullanmadık. İkimizde kısa dönüşlü işler yaptık. Ben bir kütüphanede çalışmış, Asel ise bir kafede çalışmıştı. Ki çalışmamamız bu zaman için gerçekten çok iyi olmuştu. Hem maddi açıdan hem de manevi açıdan. Orada yeni arkadaşlıklar edinmiştik. İkimizde belli etmeksekte çok yaralar almıştık. Buraya gelişimiz kadar, buradan gidişimizde bize acı verecekti, vermişti de. Asel benim aksime daha soğuk kanlı olsa da buraya gelirken benim ne kadar çok korkum varsa onun benden kat ve kat daha fazlaydı. Geçmişi vardı. Azurla.. Bu onu en derinden etkilemişti. Kimi etkilemezdi ki; sevdiğiniz adamın sizi en mutlu gününde terk etmesini. Hem de durduk yere. İlişkileri insanları kıskandıracak cinstendi. Bazen onları bakıp acaba bizde Efdalla böyle olur muyuz diye düşünmedim değil. Tabi boşa çıkan hayallerimden biriydi bu da.
Dolabımdan bir kot ve tişört çıkartıp giyinmeye başladım. Altına da açık kahverengi postallarımı giydim. Asel kolay kolay beğenmeyecek ve bizi o mağaza bu mağaza gezdirecekti. Rahat giyinmekte fayda vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
