"ฉันยิ้มให้ลูกก็ยังจะหวงอีกเนอะ"

ชาร์ลพูดเสียงเบา ไม่เหลือเค้าโครงคุณแม่จอมเฮี้ยบที่ใช้สายตาดุๆกำราบคุณพ่อตัวโตเสียอยู่หมัด อิริคก้มลงกดจูบบนเรือนผมสีน้ำตาลเข้มของอีกฝ่ายพร้อมกับกอดร่างนิ่มเอาไว้ด้วยความหวงแหน

ชาร์ลก็ยังเป็นชาร์ล ไม่ได้รู้อะไรเลยว่าพวกผู้ชายข้างนอกนี่แทบจะละลายไปกับรอยยิ้มหวานเมื่อครู่

ขนาดเป็นคุณแม่ลูกหนึ่งแล้วก็ยังเสน่ห์แรงไม่เคยเปลี่ยน

"ปล่อยได้แล้วอิริค นี่มันนอกบ้านนะ" คนในอ้อมกอดประท้วงออกมา มือเล็กๆพยายามดันอกของเขาออกห่าง แต่แรงน้อยนิดแบบนั้นจะไปทำอะไรได้

อิริครู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้ชายที่ขี้หึงที่สุดในโลกเมื่อกวาดสายตาไปรอบๆและพบว่าผู้ชายหลายคนเพ่งความสนใจมายังร่างเล็กในอ้อมแขน สายตาโลมเลียที่มองมาอย่างน่ารังเกียจทำให้อิริคอยากจจะกลายร่างเป็นฉลามแล้วไล่งับไอ้พวกบ้านี่ให้หมดทุกคน!

อยากลองดีกับอิริค เลนเชอร์หรอ?

คนในอ้อมแขนคนนี้เป็นของเขาคนเดียวเว้ย!!!!!

"....อื้อ..!!" ชาร์ลร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆร่างสูงที่ตระคองกอดเขาอยู่เมื่อครู่ฉกริมฝีปากลงมาแนบสนิท บดขยี้ริมฝีปากเขาหนักหน่วงจนเกินกว่าที่จะผลักออก ทำได้เพียงโอนอ่อนผ่อนตามรสจูบที่สุดจะเอาแต่ใจ

อิริคเหลือบตามองผู้ชายที่อยยู่รอบๆตัวชาร์ลพร้อมกับทำสายตาเยาะเย้ย พวกแมลงเม่าเห็นร่างสูงแสดงความเป็นเจ้าของออกนอกหน้าอย่างนั้นแล้วก็ได้แต่สลายตัวหายไปอย่างเงียบเชียบ

จนเมื่ออิริคแน่ใจแล้วว่าคงจะไม่มีใครกล้าใช้สายตาสกปรกมองคนรักของเขาอีก จึงค่อยๆผละริมฝีปากออกมา ก้มลองมองคนในอ้อมแขนก่อนจะพบว่าใบหน้าหวานแดงซ่านจนหาสีผิวเดิมไม่เจอ ชาร์ลยืนก้มหน้าและพยายามจะมุดกลับไปซุกอกกว้างเพื่อซ่อนใบหน้าร้อนจัดของตัวเอง แต่แน่นอนว่าอิริคไม่ยอมให้ร่างเล็กทำแบบนั้น จึงใช้สองมือตรึงหัวไหล่มนเอาไว้

SF [ FassAvoy / Cherik ]Where stories live. Discover now