Chapter 2

105 8 0
                                    

Samantha's POV

Hay, gwapo, pero sa tingin ko ay.... ay huwag na, tatanungin ko na.

" Sir, what is your order?" sabi ko sakanya, pero tingin lang siya ng tingin.

"Sir? May I have your order?" sabi ko ulit. Ano ba tong mga tao, sinasadya ba talagang hindi sasagot?

"All I want is you, *sabay tingin ng lalake sa aking I.D at humarap sa akin pabalik* "Samantha" at parang nag-wink siya sakin, hindi ko kasi masyadong naklaro kasi naka-shades siya. Ay nakakainit ng ulo, hindi ako nakikipaglokohan tapos siya parang nababaliw.

"Sorry po sir pero hindi po ako nakikipaglokohan. Sana po sabihin niyo na lang ang iyong order." sabi ko patiently. May naramdaman akong galit kasi ngiti lang siya ng ngiti, pero hindi ko na lang pinansin at sinabi ko nalang sa isip ko na "Costumers are always right"

"Hindi ako nakikipag lokohan. Okay? I will order one plate of spaghetti and one fried chicken. How much was it?" sabi ng lalaki sakin. Baliw ba'to? Coffee shop to at hindi Jollibee, McDo, etc., hay pinanganak ba'to sa taon ng mga baliw. Baliw na baliw kasi eh.

" Sir, hindi po ito Jollibee kung ang i-oorder niyo po ay spaghetti at fried chicken. Coffee Shop po 'to." paliwanag ko sa kanya, ngiti ngiti parin. Nakakaloka tong taong nasa harap ko, kung kanina yung babae ang sungit, ngayon din naman ay laging ngiti ng ngiti at tititig ng titig. Ano ba 'yan? May muta ba ako? May dumi ba ako sa mukha?

" I will order strawberry" sabi na naman niya! Baliw! Walang strawberry dito! Grrrr!

"Sir coffee shop nga po to eh, hindi pabilihan ng prutas. At kung gusto mo ng strawberry, may strawberry flavored sliced cake naman kami with strawberry on top"may medyo galit na sabi ko. Nabigla ako ng bigla siyang tumawa. Crazy?! Kung hindi ko talaga matitiis, hay, hindi ko alam kung anong gagawin ko dahil sa galit!

"Anong oras na ba?" tanong niya. Tumingin ako sa relo ng coffee shop," 9:42 am na po" sabi ko.

"Anong oras ang break mo?" sabi na naman niya! Grr!

"Wala kang pakialam!" medyo mataray na sabi ko.

"Saan ang bahay mo?" Sabi niya. Hindi ako magpapatalo.

" Bakit? May kailangan ka?" sabi ko. Push mo 'yan girl!

"Ihahatid kita" malapit na ako mapupuno!!!!

" Baliw!" medyo nalakasan ko ang boses ko.

" Gusto mo ng kanta?" siya.

"Boses palaka!" ako.

"Sayaw?"siya.

"Hindi malambot ang katawan!" ako. Sasagot na sana siya ng biglang may nag sabi...

"Nandito ba si Christian Perez?"

"Christian my loves?!"

"Nandito nga siya!"

"Saan?"

Yan ang mga sabi ng mga tao dito pero hindi ko narinig ng maayos ang pangalan ng tao. Nang biglang tumayo ang lalake tapos nabangga pa niya ang isa sa mga tao sa coffee shop at nalaglag ang kanyang sumbrero at tsaka ang shades.

Kaya nakilala siya.

" Chris, papicture"

" Fafa, pakiss"

At madami pa. Nagkagulo dito, nagkaroon ng maraming flashes, cameras, cellphones, etc., para makunan ng video ba o picture. Pero hindi ko nakita ang mukha ng maayos pero parang pamilyar sakin ang boses niya. Hay! Madaming nangyare sa araw na ito.

...

Nandito ako ngayon sa SM kasi sinamahan ko lang si Marie upang bumili ng kanyang mga damit, sapatos at mga brochures ni Christian.

Sinabihan ko lang si Marie na maglibot-libot muna ako kasi gusto kong tumanaw ng mga bibilhin. Nandoon ako sa ibang botique ng mga damit pang-lalake at pang-babae.

Nagtingin tingin lang ako at saka naglakad, pero nakatutok parin ako sa mga damit.

...

Christian's POV

Nandito ako ngayon sa isang botique. Siyempre naka disguise ako para walang makakilala saakin, mahirap na. At sunday ngayon kaya wala akong schedule.

Tingin ako ng tingin, meron nadin akong napili at kinuha ko at dinala, naglilibot muna ako para makahanap pa ng iba.

3rd Person's POV (Author)

Silang dalawa ay naglalakad sa isang daan lamang, doon sa right side.

Palapit na palapit na silang dalawa.

Hindi namalayan nilang dalawa na may ibang dumadaan na tao sa mismo nilang daan.

At sila ay nagkabangga.

Pareho silang nagulat dahil sa nangyare, kaya tinulungan ni Sam ang lalake, at pagkatapos ay kanyang ibinigay, pareho silang nagtaka kung sino.

"Ikaw?/You?" sabay sabi nilang dalawa.

Samantha's POV

"Ikaw?/You?" yan ang napasabi ko at saka niya. Siya yung lalake nanasa Coffee shop. Parang siya yung tinangkang, artista? Ang sungit!

"Hey, do you have your eyes? Bakit ka ba nakipagbangga? Tanga! Baliw!" yan ang sabi niya. Ah, wala siyang hiya napagsabihan ako ng ganyan! Ako, tanga? Baliw? Baka siya nga!

"Ay, sorry sir, hindi lang po kasi ako ang nakabangga, pati din po kayo, wala kayong hiya napagsabihan ako nga baliw baka ikaw!" sarcastic na sabi ko.

"What did you say? Me? Crazy? Don't you know that I'm Christian Perez, the hottest actor in Showbiz!" Sabi niya, aba ha! Wala akong pakialam kung sino ba siya! Hindi din niya alam kung sino ako. Ako si SAMANTHA NICOLE ALICANTE. At hindi ako magpapatalo kahit ganito lang ako, pero hindi na mgpasobra baka magiging malaking gulo to.

"Wala akong pakialam kung sino ka! Ikaw pa nga yung lalaking nasa coffee shop na pinagloloko ako. At pwede bang huwag mo akong pagsabihan ng ganyan!" ubos na talaga ang pasensya ko. Nakita ko si Marie na malapit na sa entrance ng botique kaya tumalikod nalang ako at umalis palabas ng botique.

Christian's POV

May nakabangga ako! Siya yung babaeng nakatrabaho sa French Coffee Shop! Ang yabang din niya ha!

Hindi din siya nag papatalo. Parang gusto ko laging pumunta sa Coffee Shop na yun. At lagi siyang asarin. Aha! May balak ako!

~♥~
End of Chapter 2

Ano kaya ang balak niya? Let's Find Out!

Mamaya o bukas siguro ang next chapter!

Lovelots!

♡: Gilliane

I'm His AssistantTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon