Karanlık Kız 1 (İntikam Ateşi)

KAÇIRILMA

- Bir daha bana adım dışında herhangi bir sıfatla seslenme. Ayrıca ailemin terbiye verip vermediğini soracak son insan bile değilsin. İnsan önce aynaya bakar.deyip ona alaycı bir bakış atıp devam ettim

- Üstelik dışardaki koridorda temizlik yapan kadın bile senin dersinden daha çok ilgimi çektiği halde ben senin koca çeneni kapatmanı bekliyorum.dedim resmen tıslıyarak

  Benim bu çıkışıma herkes şaşırmıştı. Araslar Bartular Ateşler benim niye bu kadar sinirlendiğimi biliyorlardı. Çünki benim ailemin öldüğünü biliyorlar. Hocanın üstüne yürümeye başladım. Yanına gelince kulağına fısıldadım.

- Eğer bir daha benim ailemi o gevşek ağzına alırsan senin o suratının ayarlarıyla öyle  bir oynarımki eski moduna bir daha geri dönemez.dedim fısıldayarak ama eminim herkes duymuştur. Çünkü çok kısık söylemedim. Sonra hocadan bir adım uzaklaşarak alaycı ve sinsi bir gülüşle

- Ve bu arada ben dediğimi yaparım.dedim

  Hoca korkarak kafasını salladı. Sonra bende aldırmayarak hiç bir şey olmamış gibi yerime geri oturdum.

*****

  Allahım sonunda okul bitti. Hocaların anlattığı ders bana ninni gibi geliyor. Bu okulda hiçbir hocayı sevmiyorum. Şu anda evdeyim. Araslar Bartular ve Ateşler kendi evlerine gitmişlerdi. Bende şu anda kendi evimde Sweetle uğraşıyorum. Sürekli çoraplarımı parçalıyor . Hayır yani bunun nesinden zevk alıyorki anlamadım. Sonra karnımın guruldadığını farkettim. Mutfağa gidip buzdolabına baktığımda neredeyse bomboştu. Çantamı alarak markete yürümeye başladım. Yollar çok ıssızmı bana mı öyle geliyor. Arkamdan gelen adım sesleriyle arkama baktım. Ama kimse yoktu. Önüme dönmemle ensemde keskin bir acı hissettim. Gözlerim kararırken son hatırladığım iki üç adamın beni götürdüğüydü. Sonrası karanlık...

******

  Uyandığımda yumuşak bir yerdeydim. Baktığımda bir yatakta yatıyordum. Bulunduğum odaya baktığımda siyah kırmızı bir odadaydım. Ayağa kalkmak istedim ama bir şey bana engel oldu. İnanamıyorum beni yatağa bağlamışlar. Hemde zincirle.
Zincirden kurtulmak için çırpındım ama olmadı. Hem kilidi var. Off çıkamıyorum. Kapının açılmasıyla kapıya baktım. Oktay iki adamıyla içeri girdi.

- Senmi kaçırdınmı lan beni.dedim bağırarak

- Sakin ol prenses .dedi Oktay

- Nasıl sakin olayım ya. Sen bana ilk önce benim kafama vurup bayıltanları söylesene. Ölüm fermanlarını imzaladılar.dedim

  Bu dediğime Oktay kahkaha atarken yanındaki iki adam sesli bir şekilde yutkundu.

- Kaçırıldın sen. Hiçmi korkmuyorsun ama kimin vurduğunu söylüyeyim. Yanimdaki iki adam. Şimdi bunları geçelim ben seni çözücem sende rahat duracaksın.dedi Oktay

- Ben zaten sakin biriyim hem ne yapabilirimki.dedim dudak büzerek

  Oktayın bakışları dudaklarıma kaydı.

- Yapma öyle.dedi Oktay dudaklarıma bakarak.

- Neden.dedim

- Beni tahrik ediyorsun.dediğinde hemen sustum.

  Elimi ağzıma fermuar çekiyormuş gibi yaptım.

  Oktay sırıtıp yanıma geldi ve beni çözdü. Bende yavaşça ayağı kalktım ve dik dik benim kafama vuran adamlara baktım.

- Arkamdan vurmak kolaydı. Kolaysa şimdi vurmayı deneyin.dedim sırıtarak

  İşaret parmağımla onları yanıma çağırdım. İkisini ortasına geçip kolumu omuzlarına attım. Oktay ne yapacağımı çatık kaşla izliyor.