His Sister NH, His Girlfriend LH

-31-

Abbey pov
Ik loop met de band op het strand. Het is echt benauwd.

"Jongens het is heet." zucht ik. Tess grinnikt.

"Ik ga wel ijsjes halen." zegt ze. Ik knik.

"Ik ga wel mee." zegt Josh en loopt achter haar aan. Collin en ik lopen door. Hij pakt mijn hand en doet alsof er niks aan de hand is. Ik grinnik.

"Ik heb wel door hoor dat je mijn hand vast hebt." zeg ik. Hij word rood.

"S-sorry." stottert hij en laat los, maar ik pak hem weer en verstrengel onze vingers. Collin kijkt me verbaasd aan. Ik glimlach. Hij zucht en gaat tegenover me staan.

"Abbey, ik weet dat je nog steeds van Dylan houdt, maar weet wel dat ik van je hou. Dat moest er gewoon even uit." zegt hij. Hij bijt op zijn lip wat er super sexy uit ziet.

"J-je haat me nu hé?" vraagt hij.

"Nee." zeg ik simpel.

"Ik weet dat je dat alleen maar zegt om mij niet te kwetsen." zegt hij.

"Collin, kijk me aan." zeg ik. Hij kijkt me aan. Ik zie zijn ogen vochtig worden.

"Niet huilen Collin." zeg ik. Er valt een traan op mijn voeten.

"Collin, niet te huilen. Ik hou van je." met die woorden pak ik zijn hoofd tussen mijn handen en druk ik mijn lippen op die van hem. Hij slaat verbaasd zijn armen om me heen.

(sorry Raina doe maar alsof jij daar staat😉)

"We hebben-"

"Shhhh." onderbreekt Tess Josh. Ik grinnik en trek terug.

"Wil je mijn meisje zijn?" vraagt Collin, Tess en Josh negerend. Ik knik.

"Heel graag." zeg ik en knuffel hem. Mijn telefoon gaat, dus ik neem op. Het is pap.

"Hi pap." zeg ik.

"Hoi Abbey." zegt hij down. Zijn stem slaat over.

"Pap? Wat is er?" vraag ik.

"Nou ehh hoe leg ik dit uit?ehmm nou ehh." stresst hij.

"Pap doe maar rustig." zeg ik. Spontaan begint hij te huilen.

"Pap, doe maar rustig. Ik kom nu naar huis." zeg ik.

"Ik ben niet thuis schat, ik ben in het ziekenhuis." snikt hij. Oh nee.

"Dan kom ik daar naartoe, tot strakjes love you en wees sterk." zeg ik.

"Dankje Abbey, tot zo." snikt hij en hangt op.

"Mijn vader huilt, hij is in het ziekenhuis. Ik moet er echt naartoe sorry." zeg ik.

"Geen probleem darling, moet ik mee?" vraagt Collin. Ik glimlach en druk een kus op zijn lippen.

"Graag." zeg ik dan. Ik geef Tess en Josh een knuffel.

"App ons als er iets is hè! Je kan altijd bij ons terecht!" roept Tess me na. Ik steek mijn duim op en ren met Collin naar het ziekenhuis.

Luke pov
Ik zit hier al een tijdje te huilen. Jae en Nathan zijn er al, Jae is er kapot van en is meteen ergens anders naartoe gerend. Nathan is achter hem aan gegaan. Abbey komt binnen met Collin. Ze lopen hand in hand. Die hebben mij wat uit te leggen, maar niet nu. Liz is belangrijker.

"Pap wat is er?" vraagt Abbey en trekt me in een knuffel.

"Lieverd, je moeder heeft kanker." zeg ik. Bij het woord kanker slaat mijn stem over. In Abbey's ogen ontstaan tranen. Collin legt zijn hand op haar schouder. Ze draait zich om en stort zich in zijn armen. Ik zucht en ga zitten, terwijl er af en toe nog een paar tranen over mijn wang stromen.

"Ssshhh, het komt goed." sust Collin haar.

"Maar ze gaat dood!" roept Abbey en huilt nog harder.

"Nee, ze kan het overleven. Abbey niet meteen zo negatief." zegt Collin. Hij trekt terug en pakt haar hoofd tussen zijn handen zodat ze hem aan moet kijken.

"Het komt allemaal goed oké." zegt hij. Abbey knikt en haalt haar neus op.

"Hey, niet meer huilen. Ik ben bij je." zegt Collin. Abbey knikt weer.

"Dankje." fluistert ze bijna onhoorbaar. Collin glimlacht en... Die zag ik niet aankomen. Ze zoenen! Ik glimlach. Collin en Abbey zijn al zo lang bevriend, Collin zal een goed vriendje voor haar zijn. Er komt een dokter naar me toe.

"En?" vraag ik.

"Het spijt me meneer, het is een kwaadaardige versie." zegt hij. Mijn wereld stort in.

"Nee." fluister ik.

"We doen er alles aan om haar te helpen meneer, maar de overlevingskans is klein." zegt hij.

"Nee." zeg ik nu wat harder. Tranen beginnen alweer te stromen.

"Nee nee nee nee nee!" roep ik. Hoe moet ik zonder haar? Ik mag haar niet verliezen. Ik hou van haar en ik weet dat ze hiertegen kan vechten. Alleen nog hopen dat ze het gevecht wint.