/ bell တီးသံ /
Luhan က ျပင္တုန္းဆင္တုန္း Kris က ဒီေန႔ၿပီး မနက္ျဖန္ ျပန္မွာဆိုေတာ့ ဒီေန႔ ကိုေလွ်ာက္လည္မို႔ဆိုၿပီး ျပင္တုန္းဆင္တုန္း။ Luhan ကေတာ့ Paris မွာ ခဏေနခဲ့ဦးမွာ။ Suho ကိုၿပီးရင္ လႊတ္လိုက္မယ္ဆိုေတာ့ Kris ျပန္သြားၿပီးရင္ သူႀကိဳက္တဲ့ေနရာကို လည္လို႔ရတာေပါ့။ Kris ကစိတ္မခ်လို႔ သူျပန္သြားၿပီးၿပီးခ်င္း Suho ကိုလႊတ္လိုက္မယ္တဲ့။
Luhan သူ႔အခန္းထဲကေန လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။
Jiyeon??
Jiyeon က တံခါးဖြင့္ေပးတဲ့ Kris ကိုေျပးၿပီး ဖက္လိုက္သည္။
" Kris!!! ဖုန္းေလးေတာင္မဆက္ဘူး "
Kris က ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ရပ္ေနမိသည္။ " J-jiyeon?"
Luhan က အေျခအေန သိေတာ့ တံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။ သူ႔ကိုျမင္ရင္ ပိုဆိုးသြားမွာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အသိစိတ္ ျပန္ရသြားသည္။ " ေအာ္.. မရႏိုင္တာကို သြားတေနမိတယ္.. ငါက တတိယလူဘဲကို.."
နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ Luhan အသံမၾကားေတာ့တာနဲ႔ ထြက္လာတယ္။ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ဘူး။ Jiyeon ကိုလဲ မေတြ႕ဘူး။ Kris ကိုေရာဘဲ။
ဝတ္ထားတဲ့ ကုတ္အက်ႌ ေလးကို အသာေလး ျပန္ခၽြတ္လိုက္သည္။ မလိုေတာ့ဘူးေလ ဒီေန႔အတြက္။
sofa ေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ၿပီး TV ဖြင့္လိုက္သည္။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ေပါ့ စိတ္ကို ႏွစ္ထားလိုက္တယ္။ အခ်ိန္ ကိုသတိမထားမိလိုက္ဘူး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ sofa ေပၚမွာဘဲ။
ညဘက္ 8:00 pm ေလာက္က်ေတာ့ Kris ျပန္လာၿပီ။ သူက sofa ေပၚမွာ .. Kris က Luhan နားကို ေလွ်ာက္လာတယ္။
အၾကာႀကီး Luhan ကိုေငးၾကည့္ကာ မ်က္ႏွာေပၚကိုက်ေနတဲ့ ဆံပင္ေလးေတြကိုသက္ေပးရင္း " ဒီေန႔ sorry ပါကြာ.. မင္းကို လိုက္ပို႔ေပးမလို႔ကို..."
Kris လဲပင္ပန္းေနေတာ့ Luhan ကိုေပြ႕ၿပီး ကုတင္ေပၚတင္ေပးၿပီး သူလဲ အိပ္လိုက္တယ္။
Next Morning::
ထံုးစံအတိုင္း Jiyeon ေရာက္လာၿပီး ပြစိစိ လုပ္ေတာ့တာဘဲ။
Kris ကအိပ္တုန္းဆိုေတာ့ မသိေသးဘူး။ အိမ္မက္ မက္ေနတယ္ထင္ေနတာ။ ေနာက္ ဝုန္းတိုင္းၾကားေတာ့မွ ထၿပီး အေျပးသြားၾကည့္ေတာ့ Luhan ကၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ထိုင္လွ်က္ လဲက်ေနတယ္။ အဲ့ဒါကို Jiyeon ကေဘးက ပန္းအိုးနဲ႔ ရြယ္ထားတာကိုေတြ႕ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ေအာ္လိုက္တယ္။
" PARK JIYEON?? မင္းဒါဘာလုပ္တာလဲ??"
" KRIS!!! ဘယ္သူ႔ကိုလာေအာ္ေနတာလဲ?? သူ႔အမွားေလ!! သူက ဘာလို႔ Kris နဲ႔အတူရွိေနတာလဲ??"
" အဲ့ဒါမင္းနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ??"
" KRIS!!"
" ေတာ္ၾကပါေတာ့.. Jiyeon... ဒီကိစၥ Luhan ရွင္းျပလို႔ရပါတယ္။ Jiyeon ထင္သလို မဟုတ္ပါဘူး။ Luhan တို႔လဲ Suho ကို ေျပာေနရမွာဆိုးလို႔ ဒီလို အတူတူ ထြက္လာလိုက္ရတာပါ။ ဘာစိတ္မွ မရွိပါဘူး.."
ကိစၥ ေတြျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အခ်ိန္ ၿငိမ္သြားတာက Kris.. Luhan ေျပာတာၾကားၿပီး ၿငိမ္သြားသည္။ ဘာမွလဲ ဝင္မေျပာေတာ့ဘူး။
Jiyeon လဲေျပလဲမႈရယူၿပီး ျပန္သြားသည္။ သူလဲ Seoul ျပန္မယ္ေလ။
Luhan ကသူ႔ေဘးက ပစၥည္းေတြကိုေကာက္ၿပီး ေနရာတစ္က်ျပန္ခ်ေနတုန္း Kris က Luhan ရဲ႕လက္ကိုကိုင္ကာ " Luhan ?? "
" အင္း Yifan??"
" ခုန မင္းေျပာတာ စိတ္ရင္းနဲ႔လား??"
အေတာ္အတန္ ၾကာ Luhan ဆီက ဘာသံမွ မၾကား။
" ေျပာေလ Luhan.."
" မေန႔က စဥ္းစားမိတယ္။ မရႏိ္ုင္တဲ့ေနရာ ကိုဝင္လုသလို ျဖစ္ေနတယ္.. Jiyeon ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲဘူး.. Yifan ကိုလဲ.."
" အဲ့ဒါေတြ မၾကားခ်င္ဘူး Luhan .. ငါတစ္ခုဘဲ ေမးမယ္.. မင္း ငါ့ကို ခ်စ္လား??"
Luhan က Kris ကို အၾကာႀကီး ၾကည့္ေနသည္။
" Luhan?? ေျဖေလ!"
" အင္း အင္း.." Luhan ကေခါင္းညိမ့္ကာ ငိုၿပီးေျပာသည္။
Kris က အဲ့ေတာ့မွ ျပံဳးၿပီး Luhan ကိုျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ အျပန္အလွန္ အနမ္းဖလွယ္လိုက္သည္။
" Yifan နဲ႔အတူ ဒီေန႔ ျပန္လိုက္ခဲ့လို႔ရလား??"
" ဘာလို႔လဲ? လည္ခ်င္ေသးတယ္မဟုတ္ဘူးလား??"
Luhan က Kris ရင္ခြင္ထဲမွာ ေခါင္းခါၿပီး " Yifan မရွိရင္ မေနတတ္ဘူး.. ျပန္ေခၚသြားပါေနာ္.. "
Luhan ရဲ႕ ဆံပင္ကိုသက္ၿပီး ျပံဳးကာ " ဒါဆို အတူတူ ျပန္ၾကမယ္... Jiyeon ကိစၥ က ကိုယ္ေျဖရွင္းလိုက္မယ္.. စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္ Luhan.. အဲ့ဒါမို႔ ကိုယ့္တစ္ေယာက္ထဲကိုဘဲ ခ်စ္ၿပီးေနသြားေပးပါ Luhan.."
" အင္းပါ Yifan.."
A/N: ByunSweety : AFF မွာေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေနရာေတြမတူဘူးကြယ္ ခ်စ္တို႔... ခႊင့္လႊတ္ေပးေနာ္... ဟိုမွာက eng လိုဆိုေတာ့ second language အေနနဲ႔ေရးေနရတာဆိုေတာ့.. ခုျပန္ေရးတာက mother language နဲ႔ဆိုေတာ့ အားပါးတရ ေရးလိုက္တာ နဲနဲ feelvမ်ားသြားလားသိဝူး xDD
Ilyall :*
YOU ARE READING
I NEED YOU ( ကို႔ဘဝမွာမင္းကိုလိုအပ္တယ္ ) Myanmar Version
FanfictionKris: ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ Luhan : ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ့ မသြားပါနဲ႔။ ငါ့ဘဝထဲမွာမင္းရွိမွျဖစ္မွာမို႔လို႔ပါ။ I also posted in asianfanfics under the same name.. if you want to read it in English.... you can go to the link down here... mwahhhhhh http://w...
