Moon Academy: Special School For Arts And Wizardy

Chapter 2: Xander University

"Walang lason yan." Sabi pa nya nang mahalata nyang nag-aalangan ako.

Wala naman pala.

Kinuha ko naman agad iyon at ininom, pero unti pa lang ang naiinom ko nang naibuga oo na ito sa mukha ni Jane na nasa aking harapan.

"Suka lang." Rinig kong bulong ni Andrew sabay ngiti ng nakakaloko.

"Holeh fak!" Sigaw ko.

Halos tumalsik na ang laway ko sa inis. Ibubuhos ko na sana sa kanya yung suka ng dumating si Ma'am.

"Better Luck next time Cash. *wink*" Pang-aasar nya bago maupo sa kanyang upuan.

Argh! Pabagsak na rin akong umupo. Nakakainis sya, kahit kaibigan ko yan masusubsob ko mukha nyan sa blackboard eh!

Buset!

Unti na lang Cashmere. Ga-graduate ka na sa Junior High. Makakagrade 11 ka na. Okay? Kelangan ko lang mag-focus sa pag aaral para di matanggal ang pagiging valedictorian ko, at para tuloy tuloy ang scholarship ko. Yey!

Mabilis na lumipas ang dalawang oras ar tumunog na ang bell........

.......tanda na break time na.

"Class, dismissed." Sabi ni Ma'am terror.

Grabe, tuyo na lalamunan ko. Tumayo na ako at pumunta na ng canteen ng maalala ko. 'Wala pala akong pera'. Bumalik na lang ulit ako sa pagkakaupo ko. Bakit kasi nakalimutan ko magbaon ng tubig?

"Oh." Napatingin ako sa nasa harap ko ngayon, isang chocolate sundae, burger, fries at coke in can, nagningning naman agad ang mga mata ko sa nakita. Tinignan ko kung sino ang nag-abot. Si Andrew na naman pala. Bagsak ang balikat ko na umirap. Kalokohan na naman.

"Ayoko na. Masakit ulo ko ngayon." Sabi ko sa seryosong tono.

"Masakit ulo o tyan? Hindi ulo ang kakain Cash. Naririnig ko na yung mga babies mo dyan sa loob na nagsasabi ng 'Mommy, Mommy, gutom na kami!" Pabebeng sabi ni Andrew.

Napangiti ako ng palihim. Langya ang tono fotek. Kung hindi ko nga lang to kasabay lumaki pagkakamalan ko tong bakla tuwing magpapapabebe sya eh. Dapak.

"Akin na nga! Salamat." Pagpapasalamat ko sa kanya, grasya eh saka may point sya gutom na ang mga bulate ko sa tyan.

Napakindat naman sya dahil dun abgo ngumiti.

"Drew, pansin ko lang. Kanina pa yang mata mo na isa pikit ng pikit. Ang laswa." Inosenteng sabi ni Jane. O painosente? Hahahahaha.

"Kumikindat lang yan tanga!" May himig ng pagmamayabang na sabi ni Andrew kay Jane.

"Ah, ganyan pala kumindat. Hahahaha. Para kang autistic! Hahahaha." Asar ni Jane.

I tried all my best not to smile nor laugh.

"Sa gwapo kong to? Autistic?!" Pikon na naman si Andrew. Kanina pa tong umaga ang daling mapikon jusko.

"Bat hindi ba? Saka gwapo? Patingen? *taas baba*taas baba na tingin* Asus! Nagsinungaling na naman ang kingkong." asar pa ni Jane.

Grabe talaga mang-asar ang babaeng to. Hindi ko na napigilan at natawa na ako sa kanila habang kumakain. Bahala na sila dyan. Hahahaha.

Natapos ang recess at nagklase na ulit kami, this time. History naman. Mas nakakaantok.

Nakita ko naman si kingkong na natutulog, binato ko agad sya ng papel. At there, nagising. Tumayo bigla ng tuwid at nagsalute. Bwahahahaha. Kinagat ko ang ibaba kong labi para pigilan na mapatawa.

"Yes Ma'am? *salute*" Sambit Andrew habang yung isang mata nakapikit pa.

"Mr. Sobrepeña? May problema ba?" Taas kilay na tanong ni Ma'am.

"Ma'am? Ah. Eh. Sorry po." Hinging paumanhin nya sabay kamot sa batok nang matauhan sa mga nangyayari.

Epic mukha nya. Hahaha. Oha nakaganti rin!

Mabilis na dumating ang lunch at dating gawi na naman, kainan ng tanghalian.

"Hoy Andrew?! Kanina pa yang pagkakamot mo sa batok mo ah! Baka mamaya may kuto ka na pala malagyan mo pa tong spaghetti ko eh!" Singhal ni Jane sabay layo ng kanyang spaghetti sa lamesa.

"Kuto nasa batok?!" Kunot noong tanong nya kay Jane.

Pumagitna na ako sa kanilang dalawa bago pa lumala.

"Uhum. Mamaya na ang paglalambingan. Kawawa tinapay ko oh." Pagtitikhim ko.

"Hmpf!" Pagtataray at pag-irap nila sa isa't isa. Napailing na lang ako. Mga isip bata.

Ilang oras pa ang lumipas at napasimangot na lamang ako. Babalik na naman ako sa bahay. Pero agad ding nawala yun nang maisip na pwede na akong maghanap ng trabaho ngayon.

"Mauna na kayo at maghahanap pa ako ng pwedeng pasukan na trabaho." Pagpapaalam ko sa kanila sabay peace sign at ngumiti ng nakakaloko. Gumana ka please?

"Sasama kami." Mariin na sabi ni Andrew na animo'y pinal na desisyon na nya iyon.

Tinignan ko si Jane at napabuntong hininga na lang nang makitang ganun rin ang kanyang itsura. Mga sakit sa ulo may gad.

"Aish! Ano pa nga ba. Edi shing, gora na tayo." Mapaklang sabi ko.

"Yiiiiieeee!" Tili ni Andrew. Oo si Andrew.

"Isip bata, gurang na naman." Bulong ni Jane na rinig na rinig naman namin.

"Anong sabi mo?!" Inis na sigaw ni Andrew kay Jane.

"Bingi!" Sigaw pabalik ni Jane saka sya nito binelatan.

"Hinde! Yung una tanga! Narinig ko yun!"

"Narinig mo naman pala kelangan ulitin pa para magsink in dyan sa maliit mong utak?" Asar pa ni Jane.

Nang nakita kong namumula na yung mukha ni Andrew. Inawat ko na. Mahirap na, maghahanap pa ako ng part time job. Napakaisip bata naman kase, pikunin pa.

Jusmiyo na man oh, lab lab lab.

~*~

(Author's Note)

Yung image po sa taas, yan po ang Xander University. Nasabi lang. Huehue 👊😅

Natapos na rin ang Second Chapter. Balatuhan nyo ko.

Vote•Comment•Share

HountoniDaisuke