EVLİLİK OYUNU(DefÖm)(TAMAMLANDI)

"Dayanamıyorum"

Defne'den:
De:Sinan bey?. Dedim.
Si:Alo merhaba Defne benim Sinan.
Sinan beyin beni araması gerçektende beni şaşırtmıştı. Acaba kötü bir şeymi oldu?. Yoksa Ömere bir şeymi olmuştu?. Bu düşünce aklıma geldiğinde deliye döndüm. Endişeyle:
De:Sinan bey Ömere bir şeymi oldu?. Dedim.
Suat ise bana meraklı gözlerle izliyordu.
Si:Defne'cim sakin ol. Hiç kimseye hiç bir şey olmadı.Şey seninle konuşmak istiyordum sadece. Dedi Sinan bey.
Sinan bey bunu söylerken içim rahatlamıştı. Biranlık düşününce çok korkmuştum sadece.
De:Pardon Sinan bey, ıı buyrun konuşalım. Dedim.
Gerçektende çok merak ediyordum, acaba Sinan bey benimle ne konuşa bilirdiki?.
Si:Telefonda olmaz 1 saat sonra ******** restoranda buluşalım tammamı?. Dedi Sinan bey.
De:Tamam Sinan bey hoşçakalın. Dedim.
Si:Hoşçakal Defne. Dedi ve telefonu kapatdı.
Suat kahvesinden bir yudum alıp bana baktı:
Su:Eee Sinan bey ne diyor?. Suat merakla sordu.
De:Benimle buluşup konuşmak istiyor. Dedim.
Su:Gidicekmisin. Dedi Suat.
De:Tabikide gidicem oğlum. Sinan bey benimle ne konuşmak istiyor acaba?. Dedim.
Su:Amaan ne konuşmak isticek Tabikide Ömer hakkında konuşucak kesin. Dedi Suat.
Suata bakıp merakla sordum:
De:Sen nerden biliyorsun?. Dedim
Suat bana bakıp gülümsedi:
Su:Kızım sen gerizekalımısın? Sinan Ömerin en yakın arkadaşı, hatda arkadaş olmakla kalmıyor bide ortağı. Dedi. Suat.
Suat ne kadarda akıllı bir çoçuktu.
De:Tabi yaaa. Dedim.
Su:Neyse hadi kahveni iç soyucak bak. Dedi Suat.
Gülümsedim.
Masadan kahvemi alıp bir yudum aldım.
Su:Neyse bebeğim ben odama gidiyorum. Ha sen Sinanla buluşmaya gidersen bana haber ver ben seni bırakıyım ordanda Nihanlara gider Prensesi götürürüp eve geçerim. Dedi Suat.
De:Suatt sen süpersin yaa tamam haber veririm. Dedim
Su:Tamam. Dedi ve odadan çıktı.

1 saat sonra:

Defne'den:

Suatın arabasında Sinan beyin söylediği restorana gidiyordum.
Çok heyacanlıydım.
Suat benim heyacanlı olduğumu hiss edip:
Su:Defne iyimisin?. Dedi.
De:Iyim-iyiyim. Dedim.
Artık restoranın önüne gelmiştik. Suat bana taraf gelip yanağıma küçük bir öpücük verdi. Arabadan indim. Restoran baya lüksdü.
Restoranın içine girdiğimde Sinan bey karşıdaki masada oturmuşdu. Ve yanındada Yasemin hanım vardı. Sinan beyin masanın önüne geldim. Yasemin hanım beni gördüğünde masadan kalkıp bana sıkı-sıkı sarıldı. Bende Yasemin hanıma sıkı sarıldım. Sonra Sinan beye sarıldım. Bir kaç dakika sonra masada oturmuş sohbet ediyorduk.
Ya:Defne ne kadarda güzelleşmişsin böyle. Dedi Yasemin hanım.
Gülümsedim.
De:Sizde çok değişmişsiniz. Dahada güzel olmuşsunuz. Dedim
Yasemin hanım gülümsedi.
Ya:Teşekkür ederim. Ayrıca sana çok kızgınım. Dedi Yasemin hanım. Yasemin hanıma merakla bakıp:
De:Neden?. Dedim.
Ya:Kızım kaç gündür Istanbuldasın bana haber vermiyosun, valla Sinan bana söylemeseydi Senin burda olmandan haberim olmazdı. Dedi.
De:Valla Yasemin hanım çok yoğunum onun için işte..
Dedim.
Sinan bey bana bakıp:
Si:Aslında ben yalnız gelicektim ama Yaseminde israr edince onuda getirdim. Dedi.
Yasemin Hanım Sinan beye bakıp:
Ya:Yaaaaa Sinan aşk olsun. Dedi.
Sinan bey gülümsedi.
Garson yanımıza gelip:
Ga:Efendim ne alırdınız. Dedi.
Si:Biz bir menyü ala bilirmiyiz?. Dedi Sinan bey.
Ga:Tamam hemen getiriyorum. Dedi ve garson gitdi.
Sinan bey bana bakıp:
Si:Defne nasılsın?. Dedi.
Gülümsedim.
De:Iyim siz nasılsınız Sinan bey. Dedim.
Si:Ben iyiyimde sen iyi değilsin. Dedi.
Sinan bey haklıydı iyi değildim paramparçaydım.. yorulmuştum..... karmakarışıktım.... kendimi toparlayamıyordum... kalbimin kırıkları yere dağılmıştı..... toparlayamıyordum.....
De:Haklısınız Sinan bey iyi değilim. Dedim.
Si:Biliyormusun Ömerde aynı senin gibi oda iyi değil. Dedi.
Gözlerim doldu.
De:Sinan bey ben Istanbula geldiğimde ne umutlarla geldim. Ama Ömer bu umutlarımı yerle-bir etdi. Dedim.
Si:Anlıyorum Defne anlıyorum ama Ömeride anlamalısın. Sonuçda 5 yıl sonra geldin. Ve bu 5 yıl az bir zaman değil. Dedi.
Sinan bey haklıydı. 5 yıl az bir zaman değildi. Belkide ben Istanbula geldiğim için yanlış yaptım. Belkide artık Italyaya gitme zamanı gelmişti.
De:Sinan bey 5 yılda ben neler çektim siz bile bilemezsiniz. Her gün her saat her dakika vicdan azabı çektim. Çok pışmanım Sinan bey çok. Dedim.
Garson menyülerimizi getirdi. Bir kaç dakika sonra yemekleri siparış etmişdik.
Yasemin hanım elini benim elimin üzerine koydu:
Ya:Defne Üzme kendini bu kadar bu 5 yılda hayatın çok değişti, bak Italyada ve Türkiyede çok güclü şirketin var, bir hayatın var.
Ve en önemliside Ömerin ve Senin 2-nizin bir parçası olan dünyalar tatlısı kızınız var. Dedi Yasemin hanım.
Gülümsedim. Evet dünyalar tatlısı bir kızım vardı. Kızım benim her şeyimdi.
De:Evet öyle kızım benim her şeyim. Sadece ben Ömerle eskisi gibi karı-koca olmak istiyorum Yasemin hanım. Geceleri yalnız uyumak istemiyorum. Dedim.
Garson yemeklerimizi getirmişti. Ve yemekleri servis edenden sonra gitdi.
De:Şuan Biri-birimiz bağlayan tek şey kızımız. Dedim.
Si:Defne inan Ömer seni deli gibi seviyor. Ama işte onun meşhur gururu sizin bir araya gelmenizi engelliyor. Dedim.
Artık yemeklerimizi yeyiyorduk.

1 saat sonra:

Defne'den:

Sinan beyle ve Yasemin hanımla konuşmamız bitdikden sonra onlar gitdiler. Bende yalnız kalmak için sahile gitdim. Bir bankta oturdum. Rüzgar saçlarımda dans ederken... göz yaşlarımı daha fazla tutamadım.. hıçkıra-hıçkıra ağlıyordum... yorulmuştum artık... çok yorulmuştum.... dayanmaya gücüm kalmamıştı artık..
Kendimden nefret ediyordum... Allah beni kahr etsin... hepsi benim suçumdu... eğer ben Ömeri terk etmeseydim... şuan onunla mutlu-mesut yaşaya bilirdim... vıcdan azabı beni her gün öldürüyordu... dayanamıyordum... dayanamıyordum....
Göz yaşlarımı sildikten sonra banktan kalktım. Yolu geçmek istiyordum ki... hansısa bir araç gelip bana sert bir şekilde çarptı...
Gözlerim karanlığa haps olunurken dudaklarımdan sadece 'Emine' kelimesi döküldü...

.................................................Bölümün sonu.................................

Eveeet YB geldi arkadaşlar umarım yB beğenirsiniz.
Sanırım biraz duygusal bir bölüm yazdım))
43 Vote ve 23 Yorum gelmeden YB yok.