Would you Stay? (BOOK 2 OF MS.SNOB MEETS MR.CASANOVA)

Chapter 26

Patuloy pa rin si Lander sakanyang pag halik saaking panga pababa saaking leeg. Nawalan na ako ng lakas kaka piglas. Maya maya pa'y tumigil ito just to look at me then he removed his shirt.

Muli akong napadaing sa marahas niyang pag halik saakin. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata, A picture of my Friends and Family appeared.

Malaki ang pinag bago ko. At hindi ito maganda, napaka hina ko. This is not me at all. Maling hinayaan kong kayan kayanin lang ako ng mga taong ito. They should know the real Akiri. The real me.

Iminulat ko ang aking mga mata at buong lakas na sinipa ang pagka lalako ni Lander. Napasigaw siya dito dahil tuhod ang ginamit ko. Hawak hawak niya ito habang namamalipit sa sakit.

Hindi ako nakuntento at sinapak si Lander sakanyang panga. Tuluyan na siyang natumba habang dinadaing ang sakit.

"Fuck you Lander."

Sabi ko rito at nag madaling lumabas ng kwarto. Naalala kong napunit ni Lander ang aking damit kaya naman dinaanan ko ang aking Jacket sa Sofa.

"Akiri!" Narinig kong sigaw ni Lander at ngayo'y nakatayo na sa pintuan ng kwarto. Kumalabog ang puso ko at agad na nag tungo sa pintuan.

Tinakbo ko ang elevator dahil alam kong nais maka sunod ni Lander saakin. That asshole! Hindi ko akalain na magagawa niya ito saakin. Ngayon alam ko na...

Kahit gaano pa kalaki ang tiwala mo sa isang tao, hinding hindi mo ito mapipigilang gumawa ng masama against sayo.

And I am so wrong for trusting Lander.

Agad akong lumabas ng Building at pumara ng Taxi.

Pagka pasok ko ay agad kong sinabi ang Address ng Condo ni Dylan. Napa buntong hininga ako at napa sandal nalang sa aking inuupuan.

Napahawak ako ng mahigpit saaking jacket nang maalala ang pananamantala saakin ni Lander. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin tanggap ang mga pinakitang ugali saakin ni Lander. Kabaliktaraan nitong lahat ang pag kakakilala ko sakanya.

He's sweet, gentleman, caring, kind. But all of a sudden, it all Changed. Nag iba ang pag tingin ko sakanya.

"Ma'am andito na ho tayo." Napa igtad ako sa biglang pag salita ng Driver. Napa singhot ako ng mapansing basa ang aking pisngi. Ghad, umiiyak na pala ako. Hindi ko man lang napansin.

Binayadan ko ang Driver at nag pasalamat rito. Agad akong lumabas at nag diretso na agad sa elevator. Hindi na ako hinarang ng gwardya doon dahil na rin siguro ay namukhaan niya akong kasama na ni Dylan dati pa.

Nang makapasok ako sa Elevator ay dun ko lang naramdaman ang sakit ng binti at pulso ko. Nanginginig ako tuhod ko kaya naman napakapit ako sa gilid ng elevator para kumuha ng suporta.

Napatingin ako saaking palapulsuhan at nakita ang bakas ng pagkaka higpit ng hawak ni Lander saakin kanina. Shit.

Tumunog ang elevator hudyat na nasa tamang palapag na ako.

Paika ika akong nag lalakad patungo sa Unit ni dylan habanag naka kapit sa gilid para sa suporta. Mahina akong napa mura dahil sa lakad kong hindi maayos.

Napa hinga ako ng malalim nang marating ang unit ni Dylan. Agad akong nag doorbell dito at inantay na may mag bukas.

Muli ko itong pinindot nang mapansing wala pang nag bubukas ng pintuan.

Maya maya pa'y nag bukas ang pintuan at linuwa nito si..

Blake.

Na may kagat kagat na mansanas habang naka boxer lang sa harap ko. Naaninag ko ang gulat sakanyang mga mata habang ako ay blangkong pag titig lamang ang binibigay sakanya.

Seriously blake?

"Who's there fucker?" Narinig kong sigaw ni Rio ngunit di pa rin makapag salita si Blake. Nakaramdaman naman ako ng biglang hilo. Ngunit pinilit ko pa din makatayo ng maayos sa harap ni Blake.

"Where's dylan b-blake?" Gumagaan ang pakiramdam ko. Kailangan ko ng makakapitan.

"A-akiri. Bakit ganyan ang itsura mo shit, mapapatay kami ni Dylan nito!" Nag pasalamat naman ako ng bigla akong inakay ni Blake patungo sa loob. Nahagip ko ang aking sarili sa salamin na gulo gulo ang buhok at namumutla.

"Mag shi-shirt lang ako akiri. Maupo ka muna." Ngunit hindi ko alam kung bakit lumulutang ang isip ko.

"Shit aki. I'll call Azami and Harumi." Narinig kong sabi ni Rio.

Napapikit ako sa biglang pag tama ulit ng pagka hilo saakin. Unti unting kinakain ng dilim ang paningin ko. Hindi ko alam kung saan kakapit. Iniikot ko ang paningin ko ngunit nanlalabo na ito. Nahihirapan akong huminga...Hindi na ako makaaninang ng maayos...Hindi ko na kaya...

"Akiri fuck!" Ang huling mga salitang narinig ko bago ako tuluyang mawalan ng malay.